tag:blogger.com,1999:blog-54964045232628973442024-03-13T02:03:56.655+02:00Επικούρειας ΚήποςΚαλώς ορίσατε στον Κήπο μου. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και απολαύστε με τον νού σας τα άνθη του. Τώρα, αν τα άρθρα μου, αντί για άνθη σας βγούν τσουκνίδες, παρηγορηθείτε με την θετική πλευρά του πράγματος: εκτός από τσούξιμο διαθέτουν και ιαματικές ιδιότητες ...Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-83285385636026060662013-11-14T17:05:00.000+02:002013-11-14T17:09:35.961+02:00Ιστορικαί στιγμαί ! Το Σ.Τ.Ε δια πρώτην φοράν επέδωκεν ηλεκτρονικώς απόφασιν !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20131113/low/newego_LARGE_t_1101_54272983.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="230" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20131113/low/newego_LARGE_t_1101_54272983.JPG" width="320" /></a></div>
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Η μουσική στην αίθουσα , ήταν υποβλητική , έπαιζε το<span class="Apple-converted-space"> </span></span><strong style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">the</strong><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-converted-space"> </span></span><strong style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 11px; font-style: normal; font-variant: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><a data-mce-href="http://www.youtube.com/watch?v=TYJzcUvS_NU" href="http://www.youtube.com/watch?v=TYJzcUvS_NU" style="margin: 0px; padding: 0px;"><span data-mce-style="color: #000000;" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">chariots of fire</span></a></strong><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">. Ο Κούλης Μητσοτάκης, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης και οι σοφοί γέροντες του Συμβουλίου της Επικρατείας , κοίταζαν με απορία το παράξενο κουτί, τα πλήκτρα , και ένα στρογγυλό πράγμα με καλώδιο. Αυτό, λέγεται π ο ν τ ί κ ι, τους εξηγεί ο τεχνικός, αυτό είναι η ο θ ό ν η, και εδώ , το στρογγυλό κουμπί, είναι το ον όφ, που ανάβει και σβήνει το μηχάνημα, πατήστε το Γέροντα! Λέει στον αρχηγό των Σοφών. Ο Γέρων κοιτάζει με δυσπιστία, ο Κούλης του γνέφει ενθαρρυντικά, τελικά, μη θέλοντας να δείξει λιποψυχία, απλώνει το τρεμάμενο χέρι του προς το στρογγυλό κουμπί και αίφνης , η οθόνη ανάβει! Αααα πισωπατούν όλοι με δέος!</span><br />
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<br />
-Από πού βγάζει τους κονδηλοφόρους και την μελάνη ; Ρωτάει διστακτικά.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
- Για να γράψετε Γέροντα , αρκεί να πατήσετε τα γράμματα που βλέπετε στα κουμπιά, εδώ στο πληκτρολόγιο…</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
- Ετούτο εδώ το κομβίο, είναι δηλαδή το Άλφα;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
- Μάλιστα, πατήστε το να δείτε!</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Αααααα! Ξαναναφωνούν χάσκωντας βλέποντας ένα ΑΑΑΑΑΑ να σχηματίζεται στην οθόνη, από τα απανωτά χτυπήματα του Γηραιού Σοφού.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Ο Γέρων ξεθαρρεύει σιγά σιγά και αρχίζει να πατάει το Βήτα και τα άλλα γράμματα. Και τότε ακριβώς συνέβη! Ήταν η καταλυτική στιγμή στην ιστορία της Eλληνικής Δικαιοσύνης, όπου το Συμβούλιο της Επικρατείας , συνέταξε το πρώτο του ηλεκτρονικό έγγραφο , το οποίο έγραφε :<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">ΒΟΥ και Α ΒΑ! ΝΑΝΑ ΝΑ ΕΝΑ ΜΗΛΟ !</strong></div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Εύρηκα, εύρηκα! Φώναξε ο Κούλης και άρχισε να τρέχει γυμνός στους διαδρόμους του Μεγάρου, ενώ οι υπόλοιποι σταυροκοπιόνταν έκλαιγαν με δάκρυα χαράς και δόξαζαν τον Ύψιστο.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Ήταν 14 Νοεμβρίου του 2013 και το ελληνικό κράτος , μόλις ανακάλυπτε τον Τροχό</strong>… </div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Το κείμενο είναι σατιρικό, η πραγματικότητα τραγέλαφος.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Η φωτογραφία αναδημοσιεύεται από το σχετικό δημοσίευμα του <a href="http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63918303" target="_blank">Έθνους</a>.</div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-75441573179098911562013-11-12T22:04:00.000+02:002013-11-13T15:36:04.699+02:00Οι λέξεις στην προκρούστεια κλίνη της πολιτικής ορθότητας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.unitedreporters.gr/clientfiles/ArthraStiles/Bloggers/Roselina/ErinyesP_photo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="227" src="http://www.unitedreporters.gr/clientfiles/ArthraStiles/Bloggers/Roselina/ErinyesP_photo.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></span><br />
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Ο πολιτικώς ορθός λόγος, είναι ένα επικοινωνιακό εργαλείο , που υιοθετήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στον δημόσιο λόγο προκειμένου να προστατευθούν οι ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες από μειωτικούς χαρακτηρισμούς . Αναντίρρητα οι προθέσεις του ήσαν αγνές, όμως , πλέον, έχουμε φθάσει σε γλωσσικές ακρότητες, ο πολιτικώς ορθός λόγος, τείνει να γίνει το πιο ευχείριστο λογοκριτικό όπλο, που καθιστά την γλώσσα μας ξύλινη, άνευρη και ανειλικρινή, μια νεογλώσσα οργουελική.</span><br />
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></span><br />
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></span><br />
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></span><br />
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.bookrix.com/image/showpic.php?art=viewer&p=wd6f2071b65f915_1370461003.5113639832_upload_11370461023.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="http://www.bookrix.com/image/showpic.php?art=viewer&p=wd6f2071b65f915_1370461003.5113639832_upload_11370461023.jpg" width="320" /></a></div>
Γλωσσολογικά, οι λέξεις από μόνες τους, με εξαίρεση τις αμιγώς υβριστικές, σπάνια έχουν κάποιο ιδεολογικό φορτίο, συχνά ακόμη και το νόημά τους , είναι από ασαφές, έως ανύπαρκτο, εάν δεν τοποθετηθούν σε ένα πλαίσιο λόγου .<span class="Apple-converted-space"> </span><strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Οι περισσότερες λέξεις</strong>, ας μου επιτραπεί ο παραλληλισμός,<span class="Apple-converted-space"> </span><strong style="margin: 0px; padding: 0px;">είναι σαν τα νετρόνια,</strong><span class="Apple-converted-space"> </span><strong style="margin: 0px; padding: 0px;">φορτίζονται ιδεολογικά από τα συμφραζόμενά τους</strong>. Φερ΄ειπείν ακόμη και τις πιο αθώες εννοιολογικά λέξεις , όπως «παιδί», «περιστέρι», ή «τριαντάφυλλο» εάν τις τοποθετήσω σε ένα κείμενο ρητορικής μίσους, θα χρωματιστούν αρνητικά. Τι είναι λοιπόν αυτό που θα πρέπει να ποινικοποιήσω, τις λέξεις, ή την ρητορική μίσους; </div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Ας πάρω για παράδειγμα μια λέξη … κόκκινο πανί , την λέξη «λαθρομετανάστης» . Είναι ένας όρος φορτισμένος ιδεολογικά τόσο από την ακροδεξιά, όσο και από την ακροριστερά. Οι μεν χρυσοί Νεάντερταλ τον χρησιμοποιούν ως μειωτικό χαρακτηρισμό συλλήβδην για όλους τους ξένους που βρίσκονται στην χώρα μας, νομίμους και μη, ακόμη και για τους πρόσφυγες, η δε Αριστερά, θεωρεί συλλήβδην ως ρατσιστές και φασίστες όσους κάνουν χρήση αυτού του όρου και αξιώνει την κατάργησή της και υπάρχει πλέον πληθώρα διεθνών οργανισμών, που ήδη την έχουν απαλείψει από τον λόγο τους. Πρόκειται για μια λέξη δαιμονοποιημένη, επειδή η παράνομη μετανάστευση είναι στην αιχμή του ιδεολογικού δόρατος τόσο της ακροδεξιάς όσο και της Αριστεράς, και στην χώρα μας, όπου το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο, ο εκατέρωθεν ιδεολογικός φανατισμός και η πόλωση , δεν προσμετρά μόνο ανθρώπινα θύματα , αλλά θυματοποιεί και την ίδια την γλώσσα μας.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Το σημαινόμενο της λέξης λαθρομετανάστης , είναι σαφές και αχρωμάτιστο. Πρόκειται για έναν νομικό όρο, ο οποίος καταδεικνύει το προφανές, ότι κάποιος εισήλθε χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα στην χώρα, όπως ο λαθρέμπορος εμπορεύεται λαθραία εμπορεύματα, ο λαθροθήρας κυνηγάει χωρίς άδεια και ο λαθρεπιβάτης επιβαίνει χωρίς εισιτήριο. Δεν είναι μειωτικός της προσωπικότητάς , ούτε ρατσιστικός, ούτε καν υβριστικός.. Δεν στοχεύει στον άνθρωπο καθ΄αυτόν, αλλά στην παραβατική του συμπεριφορά , όπως την ορίζει η ελληνική νομοθεσία, είτε συμφωνούμε μαζί της , είτε διαφωνούμε, κατά την ίδια έννοια που η λέξη κλέφτης , χαρακτηρίζει κάποιον που κατά τον νόμο προέβη σε κλοπή. Και οι δύο όροι είναι γενικοί, κλέφτης είναι και ο Γιάννης Αγιάννης που έκλεψε ένα ψωμί για να μην πεθάνει, κλέφτης είναι και ο Τσοχατζόπουλος, που υπεξαίρεσε εκατομμύρια από το ελληνικό δημόσιο, δεν ορίζουν δηλαδή ούτε τον βαθμό της παραβατικότητας, ούτε τις συνέπειες της, ούτε τα ελαφρυντικά ούτε και το κοινωνικο-οικονομικο-ιδεολογικό υπόβαθρο του παραβάτη. Ως εκ τούτου, επειδή είναι γενικόλογες, θα πρέπει να τις καταργήσουμε; </div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1385937_10153417679995515_586590074_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="233" src="https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1385937_10153417679995515_586590074_n.jpg" width="320" /></a> «Μα δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι» θα πουν πολλοί. Ασφαλώς και ΔΕΝ υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, διότι τότε θα λέγαμε «λαθράνθρωποι», η γλώσσα μας διαθέτει εξαίρετο πλούτο, ούτως ώστε να μπορούμε να εκφραζόμαστε τόσο γενικόλογα όσο και ειδικευμένα.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Στην πραγματικότητα, εάν αύριο η χώρα μας αποφάσιζε να αφήσει τα σύνορά της ανοιχτά σε όλους, τότε πράγματι ο όρος λαθρομετανάστης θα έπαυε να έχει υπόσταση, τόσο νομική όσο και νοηματική και θα έμπαινε στο χρονοντούλαπο με τις λέξεις , που έχουν πέσει σε αχρηστία, όμως εφόσον η πραγματικότητα μας είναι διαφορετική , είναι τουλάχιστον παράλογο να επιτίθεσαι στις λέξεις, επειδή δεν σε βρίσκουν ιδεολογικά σύμφωνο και να αξιώνεις , αντί της λεκτικής οικονομίας να χρησιμοποιούμε περιφράσεις σιδηρόδρομο όπως «μετανάστης χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα».</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Η εμμονή να επιτιθέμεθα στις λέξεις , αντί να ασκούμε κριτική στο πλαίσιο εντός του οποίου τοποθετούνται, αποτελεί ένα είδος πνευματικής αναπηρίας του νεοέλληνα , που εδράζεται στον μακραίωνο κομματικό του γενιτσαρισμό. Σε ένα διαλογικό πλαίσιο, αντί να εξετασθεί το σύνολο μιας πρότασης , προκειμένου να αντιληφθούμε τι ακριβώς μας λέει ο συνομιλητής μας, η προσφιλής, ανακλαστική πλέον, πρακτική είναι να απομονώνουμε όρους, για να τον τσουβαλιάσουμε σε κάποιον κομματικό ή ιδεολογικό χώρο:<br />
- Μπλα , μπλα , μπλα λαθρομετανάστης (αυτόματο συμπέρασμα: α, είναι φασίστας).</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
-Μπλα μπλα μπλα μπλα πολυπολιτισμικότητα (α, είναι αριστερός).</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Η πιθανότητα , ο συνομιλητής μας να μην ανήκει σε κανένα συγκεκριμένο ιδεολογικό ή κομματικό πλαίσιο και η ορολογία, ή η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί, να είναι αποτέλεσμα, μιας κριτικής σκέψης, πολυσυλλεκτικής, πλουραλιστικής, ή αφαιρετικής, την οποία ως σκεπτόμενο ον οφείλει, ή έστω θα όφειλε σε έναν βαθμό να διαθέτει, συνήθως δεν μας περνάει καν από το μυαλό. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζουμε εκ προοιμίου τους συνομιλητές μας ως φερέφωνα της τάδε ή της δείνα ιδεολογίας και βιαζόμαστε να τους κοτσάρουμε ταμπέλες. Αλήθεια, αυτή η πρακτική τι λέει για τον δικό μας τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς ;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Αλλά, ας επιστρέψουμε στην πολιτική ορθότητα. Ένα έγκυρο αξίωμα της , είναι πως οι επιμέρους κοινωνικές, φυλετικές, ή άλλες ομάδες , έχουν δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται. Ως εδώ καλά , πάει όμως και ένα βήμα παραπέρα, ισχυριζόμενη ότι οι επιμέρους κοινωνικές ομάδες, δικαιούνται να επιβάλλουν την κατάργηση χαρακτηρισμών , που έχουν ιστορικά αποκτήσει αρνητική χροιά για αυτές. Κλασικό το παράδειγμα των Αφροαμερικανών, που αγωνιστήκαν και επέτυχαν να απαλειφθεί τόσο από τον επίσημο όσο και από τον καθημερινό λόγο , ο χαρακτηρισμός niger [λατιν. μαύρος], ο οποίος αναντίρρητα , έχει ένα πολύ βαρύ ιδεολογικό φορτίο, μιας και πρωταγωνίστησε στις πιο απάνθρωπες και αρρωστημένες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας, την δουλεία και τον φυλετικό ρατσισμό. Η επικράτηση του χαρακτηρισμού Αφροαμερικανός, είχε σαν συνέπεια, να αλλάξουν οι επίσημοι όροι που προσδιορίζουν και τις υπόλοιπες φυλετικές ομάδες των Η.Π.Α, οι λευκοί προσδιορίζονται πλέον ως Καυκάσιοι (Caucasians), οι λατίνοι ως Ισπανοί (Hispanics) και μάλλον οι μόνοι που ο προσδιορισμός τους έχει μια σχετική ακρίβεια , είναι οι Ασιάτες (Asians).</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://d24w6bsrhbeh9d.cloudfront.net/photo/1617016_700b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://d24w6bsrhbeh9d.cloudfront.net/photo/1617016_700b.jpg" width="226" /></a></div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Πέραν του ότι είναι τουλάχιστον ανακριβές, αν όχι και κωμικό, να αναφέρεσαι σε κάποιαν απώτατη γεωγραφική , ή γλωσσική καταβολή για να αναφερθείς στο χρώμα του δέρματός σου, η επιλογή του όρου «Αφροαμερικανός» παρουσιάζει νομίζω και άλλες αγκυλώσεις. Κατά την ταπεινή μου άποψη ( τονίζω το ταπεινή διότι δεν είμαι ούτε μαύρη, ούτε αμερικανίδα) , καταλύει μόνο ίσως σημειολογικά, σίγουρα όχι εννοιολογικά, αλλά ούτε και ουσιαστικά την διάκριση έναντι των «έγχρωμων» και των… ποιών αλήθεια; Των «άχρωμων» ; Και αυτό συμβαίνει διότι, ούτε οι λευκοί των ΗΠΑ, αυτοπροσδιορίζονται ως Ευρωαμερικανοί, ούτε οι ανατολίτες , ως Ασιαμερικανοί κ.ο.κ. , λείπει δηλαδή το β΄συνθετικό –americans , ίσως , διότι οι υπόλοιπες φυλετικές ομάδες, αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς και ισότιμες, ούτως ώστε να μην το χρειάζονται να τονίζει το ποιοι είναι και που ανήκουν. Συνεπώς, ο όρος Αφροαμερικανός, έχει έναν τονισμό έντονο, μια υποψία υπερβολής, δεν είναι ισόρροπος εν σχέσει προς τους όρους που χαρακτηρίζουν τον υπόλοιπο πληθυσμό της Αμερικής και άρα , εξακολουθεί άθελά του να υπαινίσσεται ένα είδος διάκρισης. Αλλά , στην πραγματικότητα, όποιον αυτοπροσδιορισμό και να επιλέγαν οι μαύροι της Αμερικής, ή η όποια άλλη φυλή και κοινότητα, ανά πάσα στιγμή δυνητικά θα ήταν δυνατόν να γίνει ισοδύναμα υβριστικός με τον δαιμονοποιημένο niger, <strong>το μόνο που χρειάζεται , είναι να αρχίσει κανείς να τον τοποθετεί συστηματικά εντός υβριστικών πλαισίων μέχρι να αμαυρωθεί στην συλλογική συνείδηση των προσλαμβανόντων. Γιατί όπως είπα και πριν , οι λέξεις είναι σαν τα νετρόνια και δεν καταπολεμάς τον ρατσισμό , καταπολεμώντας τις λέξεις</strong>.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Αντίθετα , οι γερμανοί γκέι άνδρες, λειτούργησαν πιο σοφά και πιο ακομπλεξάριστα από τους Αφροαμερικανούς. Πήραν την λέξη Schwul, η οποία ήταν εξαιρετικά υβριστική , ανάλογη με την ελληνική πούστης και χρησιμοποιώντας την συστηματικά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό λόγο, την επαναοικειοποιήθηκαν. Η συστηματική της χρήση δηλαδή, την «εξάγνισε» και σήμερα πλέον , το ιδεολογικό της φορτίο είναι εξίσου ουδέτερο με τον όρο ομοφυλόφιλος. Περισσότερα για την επαναοικειοποίηση των λέξεων , μπορείτε να διαβάσετε στο εξαιρετικό<span class="Apple-converted-space"> </span><a data-mce-href="http://www.10percent.gr/old/issues/200504/05.html" href="http://www.10percent.gr/old/issues/200504/05.html" style="margin: 0px; padding: 0px;">άρθρο</a><span class="Apple-converted-space"> </span>του Λύο Καλοβυρνά και στην<span class="Apple-converted-space"> </span><a data-mce-href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7" style="margin: 0px; padding: 0px;">βίκι</a><a data-mce-href="http://www.10percent.gr/old/issues/200504/05.html" href="http://www.10percent.gr/old/issues/200504/05.html" style="margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></a></div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως οι ανθρώπινες κοινωνίες και ιδίως οι κλειστές και συντηρητικές όπως η νεοελληνική, είναι εν γένει δυσανεκτικές στην διαφορετικότητα. Ρατσισμό δέχονται και οι χοντροί και οι γκέι και οι ανάπηροι και οι άθεοι και οι γυναίκες και πολλοί άλλοι. Πρακτικά όποιος διαφέρει κατ΄ελάχιστον από την νόρμα , από τον τρόπο που η πλειονότητα αντιλαμβάνεται τον κόσμο , συνήθως γίνεται αποδέκτης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάποιας διάκρισης, κοινωνικής, εργασιακής, συχνά δε και θεσμικής. Και είναι σύνηθες, λόγω της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας, ακόμη και τα άτομα που είναι θύματα ρατσιστικής συμπεριφοράς, είναι ρατσιστές με κάποιους άλλους. Γιατί συμβαίνει αυτό;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Δεν είναι μόνο ζήτημα παιδείας, πολιτισμού ή ιδεολογίας. Όπως αποδείχθηκε σε πρόσφατη<span class="Apple-converted-space"> </span><a data-mce-href="http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=98&articleID=11311&la=1" href="http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=98&articleID=11311&la=1" style="margin: 0px; padding: 0px;">έρευνα</a>, ο άνθρωπος βιολογικά τείνει να είναι ρατσιστής. Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης» , διαπιστώθηκε ότι ενισχύει περισσότερο τα συναισθήµατα αφοσίωσης στους όµοιούς µας. «Εξελικτικά η ωκυτοκίνη φαίνεται πως βοήθησε στο πέρασµα των αιώνων τους ανθρώπους να δηµιουργήσουν οµάδες µε όµοιούς τους προκειµένου να επιβιώσουν. Ως παρενέργεια, όµως, εµφανίστηκε το φαινόµενο του εθνοκεντρισµού και κατ’ επέκταση του ρατσισµού, αφού σχηµάτιζαν αρνητική γνώµη για όσους ήταν διαφορετικοί». Βέβαια, όπως καταλήγουν οι ερευνητές, αυτή η εγγενής ανθρώπινη τάση , καταπολεμάται με την παιδεία και τον ορθολογισμό. Ωστόσο, είναι μάλλον δύσκολο, να υπάρξει ένας άνθρωπος, που να μην προβαίνει έστω και ασυνείδητα σε κάποιας μορφής διάκριση, έναντι κάποιου άλλου ανθρώπου. </div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Είναι λοιπόν ενδεδειγμένη λύση να απαγορέψουμε τις λέξεις, παρά την όποιαν φυσική και απολύτως εύλογη και αναμενόμενη αντίδραση , που πάντοτε υπάρχει όταν προβαίνεις σε τόσο αμφιλεγόμενες απαγορεύσεις, ή μήπως θα ήταν αποτελεσματικότερο να κατακρίνουμε και να απομονώσουμε εξατομικευμένα τις ρατσιστικές συμπεριφορές στο περιβάλλον μας και να ποινικοποιήσουμε νομικά τις ακρότητες; Είναι πιο αποδοτικό στην καταπολέμηση των διακρίσεων να απαιτήσουμε θεσμικές αλλαγές και καλύτερη παιδεία, ή να συμπεριφερόμαστε σαν τον Μεγάλο Αδελφό;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Πόσο λογικό είναι , για να μην είναι θύματα διακρίσεων φερ΄ειπείν οι ευτραφείς, να απαιτούμε να καταργηθεί η λέξη χοντρός και γιατί όχι και τα παραγωγά της, χονδροειδής, χονδρικώς, χονδρόπετσος, χονδροκομμένος; Ή μάλλον γιατί προληπτικά να μην καταργήσουμε και τις λέξεις φάλαινα, κήτος, ελέφαντας , τάνκερ και πάμπολλες άλλες που χρησιμοποιούνται ως υβριστικές εναντίον τους; Όχι θα μου πείτε, είναι παράλογο. Ναι, αλλά αυτές είναι λέξεις, που οι χοντροί νομοτελειακά θα ακούσουν, συνήθως, στα ειρωνικά βλέμματα και στα κρυφά γελάκια και τους ψιθύρους του περιβάλλοντός τους, το αυτί τους θα πιάσει πολύ περισσότερες από μία φορές να τους αποδίδεται κάποιο από αυτά τα «κοσμητικά επίθετα». Άλλωστε, είναι χοντροί, δεν είναι κουφοί, αλλά ξέχασα, ούτε η λέξη κουφός είναι πολιτικώς ορθή…</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<a href="http://kejda.net/wp-content/uploads/2007/12/newspeakjpeg.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="http://kejda.net/wp-content/uploads/2007/12/newspeakjpeg.gif" width="320" /></a>Και άντε , καλά, ας ρίξουμε στο πυρ το εξώτερον κάθε λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας ως υποτιμητική και υβριστική για κάποιον άνθρωπο ή κοινωνική ομάδα. Τι γίνεται με την λογοτεχνία, την τέχνη, την σάτιρα, τις παροιμίες; Φαντάζομαι ότι εάν ο Ζαμπέτας έγραφε σήμερα τον «Αράπη», θα έτρωγε πέτρες και ντομάτες από κάποιους ζηλωτές. Ο Παλαμάς επίσης , για τον «δωδεκάλογο του γύφτου». Καλά , για την παροιμία «τον αράπη που αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς», δεν το συζητάμε, θεωρείσαι αυθωρεί απόγονος του Μέγγελε. Και η παροιμία «κουτσοί στραβοί» , αντί για τον άγιο Παντελεήμονα ρίχνεται στον Καιάδα. Μη γελάτε! Μου έγινε παρατήρηση κάποτε και μου ζητήθηκε να απαλείψω την συγκεκριμένη παροιμία από κείμενό μου, ασχέτως και αν το θέμα του ουδεμία σχέση είχε με τους αναπήρους και σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν δυνατόν να υπαινίσσομαι κάτι αρνητικό για μια από τις πιο ευαίσθητες και αδικημένες κοινωνικά ομάδες. Και τι θα κάνουμε αλήθεια με την σάτιρα, που σε κάθε ελεύθερη , δημοκρατική και πολιτισμένη κοινωνία οφείλει να είναι ελεύθερη και ανοριακή; Ποιες λέξεις μας απομένουν για να γελάμε;.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Και στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι στα γλωσσικά ζητήματα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο οφείλουν να έχουν οι επιστήμες της γλωσσολογίας , της φιλολογίας και συναφώς της ιστορίας. Η γλώσσα , εκτός από πανανθρώπινο εργαλείο, είναι συγχρόνως ένας επιστημονικός τομέας και όχι ένα πεδίο ιδεολογικών πειραματισμών από τον κάθε άσχετο.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Κατόπιν τούτων επανέρχομαι στην αρχική μου τοποθέτηση ότι η επίθεση στις λέξεις αντί του πλαισίου, εντός του οποίου τοποθετούνται είναι μια στυγνή, φασιστική, λογοκριτική πρακτική , αντίστοιχη του οργουελικού newspeak. Για όσους δεν έχουν διαβάσει το πασίγνωστό 1984 του Όργουελ, να θυμίσω, ότι η νεογλώσσα (newspeak) , ήταν το αποτέλεσμα μιας ακραίας παρεμβατικής λογοκριτικής μεθόδου πάνω στο λεξιλόγιο και στην ίδια την δομή της γλώσσας, ούτως ώστε οι αντιφρονούντες, να μην διαθέτουν πλέον τα γλωσσικά μέσα για να τις εκφράσουν. Φερ΄ειπείν, είχαν αντικαταστήσει το επίθετο «κακός», με την περίφραση «μη καλός» , ούτως ώστε να μην μπορείς να εκφραστείς ουσιαστικά κατά του Μεγάλου Αδελφού, να μην διαθέτει ο λόγος σου δύναμη, αμεσότητα, ακρίβεια, πειθώ ή έστω χιούμορ. Πόσο διαφέρει αυτή η πρακτική από τις αξιώσεις των ζηλωτών της πολιτικής ορθότητας αναφορικά στην χρήση της γλώσσας μας; Πόσο διαφέρει το newspeak από την αξίωση να λέμε : «μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα», «άτομα με ειδικές ικανότητες» , «άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού» «υπουργείο προστασίας του πολίτη »κ.ο.κ.;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/4145/2901/320/1_2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://photos1.blogger.com/blogger/4145/2901/320/1_2.jpg" /></a>Υπερβολές, θα πουν αρκετοί. Υστερικός ισχυρισμός , θα πουν άλλοι. Είναι όμως; Το κάψιμο βιβλίων και οι πάσης μορφής λογοκριτικοί μηχανισμοί , ήσαν προσφιλείς πρακτικές όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων και ιδεολογιών, για να επιτίθενται στο αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα τις ιδέες μας. Για αυτές ακριβώς τις πρακτικές, τόσο οι Ναζί, όσο και κάθε άλλο φασιστικό μόρφωμα, βρίσκονται – ορθά και ευτυχώς - στην καταισχύνη της ανθρώπινης ιστορίας. Τουλάχιστον όμως (;), εκείνοι επιτίθονταν σε ολοκληρωμένα πλαίσια λόγου, δηλαδή σε βιβλία , σε προκηρύξεις, σε εφημερίδες, όχι στις λέξεις καθ΄αυτές.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Όταν σήμερα , κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί και -αριστερές κυρίως- πολιτικές παρατάξεις συντεταγμένα, υπό μία άκρως υποκριτική και στρεβλή εικόνα περί του Ανθρωπισμού, εμμέσως πλην σαφώς επιβάλλουν διαφορετικές ορολογίες , που είναι παντελώς αμφίβολο εάν όντως εκφράζουν τις κοινότητες, ή μια κομπλεξική τους μερίδα, ενώ συγχρόνως δαιμονοποιούν τις προϋπάρχουσες και αξιώνουν να τις πετάξουμε στην πυρά, ξαναρωτώ, πόσο διαφέρει τελικά ο πολιτικώς ορθός λόγος από το Οργουελικό newspeak ; Με αυτές τις διαπιστώσεις , δεν υπαινίσσομαι σε καμία περίπτωση κάποιαν θεωρία συνωμοσίας και ως εκ τούτου , αποθαρρύνω μετ΄επιτάσεως τους κάθε λογής συνομωσιολόγους, να αναπαράξουν το άρθρο μου, ή μέρος του. Το ζητούμενο είναι να προβληματιστούμε στα γενικά και στα ειδικά: </div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Μήπως εν τέλει, τα κίνητρα για να κατακρεουργήσουμε τις λέξεις μας, είναι περισσότερο σαθρά απ΄ότι αγνά; Μήπως είναι μια ιδεολογική παρωπίδα; Μήπως το να φιμωθεί πάση θυσία ο ιδεολογικός μας αντίπαλος, όποιον εμείς δικαιολογημένα ή όχι νομίζουμε ως τέτοιον, είναι ένας εξαιρετικά ανυπόληπτος σκοπός, για να ισχυριστεί κανείς ότι αγιάζει τα μέσα; Μήπως η αξίωση να στείλουμε λέξεις στο σφαγείο , είναι καθαρά φασιστική, ανεξαρτήτως των προθέσεων του ιδεολογικού χώρου που την προασπίζει; Μήπως κάτι θα έπρεπε να μας λέει αυτό για το ποιόν τέτοιων ιδεολογικών χώρων; Ότι το άκρο είναι άκρο και ότι κάθε μορφής ιδεολογία και πρακτική που είναι μη ανεκτική στον αντίλογο, είναι εξίσου σαθρή και επιζήμια με την αντίπαλη; Μήπως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις όπως έλεγε και ο Αλέιστερ;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Και επειδή, λέγοντας αυτά , αρκετοί γενίτσαροι ήδη έχετε βάλει τα δάχτυλα στα αυτιά και τραγουδάτε δυνατά την <a href="http://www.youtube.com/watch?v=R-XD-TDQYd8" target="_blank">κουμπαγιά</a>, θα σας το κάνω ακόμη πιο λιανό: Όπως ακριβώς το σφυρί και το δρεπάνι είναι αντικείμενα που τα χρησιμοποιείς είτε ως εργαλεία, είτε ως αντικείμενα θρησκευτικής/ιδεολογικής λατρείας ( ναι, για εσένα μιλάω) , είτε ως όπλα για να ανοίξεις το κεφάλι του διπλανού σου, έτσι ακριβώς και οι λέξεις είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας, το πώς θα τις χρησιμοποιήσει ο κάθε ένας από εμάς , είναι στην διακριτική μας ευχέρεια, όχι στην δική σας, ούτε και σε κανενός άλλου, ιδίως όταν το πλαίσιο που είναι τοποθετημένες δεν είναι κακοπροαίρετο.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-mLrwuS4ZHvU/UjLKWwLW0XI/AAAAAAAAkg8/t6qNTGi9R0s/s640/808322473.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://1.bp.blogspot.com/-mLrwuS4ZHvU/UjLKWwLW0XI/AAAAAAAAkg8/t6qNTGi9R0s/s320/808322473.jpg" width="320" /></a>Η Ελληνική Αριστερά, συμπεριφέρεται λες και έχει το ιδεολογικό μονοπώλιο στην κοινωνική ευαισθησία , στα ανθρώπινα δικαιώματα και στον Ανθρωπισμό, ότι μπορεί να τα ορίζει και να τα επιβάλλει όπως εκείνη θέλει. Κατά την ίδια ακριβώς αναλογία που η ακροδεξιά , έχει το δικό της μονοπώλιο στην αγάπη προς την Πατρίδα, ασκεί την πλέον εμετική πατριδοκάπηλη ρητορεία για να δικαιολογήσει τα εγκλήματά της έναντι και των αλλόφυλων και των αλλόδοξων και όποιου γενικότερα αποκλίνει από το τρίπτυχο Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών. Και κατά την ίδια ακριβώς αναλογία που η εταίρα πατριδοκάπηλος, η εκκλησία, μονοπωλεί την αγάπη μας προς τον πλησίον . Και οι τρείς τους λένε, εάν δεν είσαι μαζί μας , είσαι εναντίον μας, αν δεν είσαι αριστερός, είσαι φασίστας, αν δεν είσαι φασίστας, είσαι ανθέλληνας, αν δεν είσαι χριστιανός , είσαι ο έξω από δω! Και αν δεν μιλάς με το αναμενόμενο λεξιλόγιο, είσαι οπωσδήποτε κάτι από όλα αυτά. Και αναρωτιέμαι, ποιος θα μας σώσει από τους «σωτήρες» μας;</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Προσωπικά, «δεν μ΄αρέσουν οι σωτήρες, δεν γουστάρω να σωθώ». Θέλω όμως να σωθούν οι λέξεις, γιατί η γλώσσα μας, αυτή η παλαιότατη, η πλουσιότατη και η πανέμορφη , είναι ο ζωντανός καμβάς της ζωής μας για τον κάθε έναν από εμάς εξατομικευμένα και για όλους εμάς μαζί , συλλογικά ως κοινωνία και ως πολιτισμό. Είναι το μέσον για να είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και όχι σκλάβοι και είναι η μόνη πραγματική μας κληρονομιά. Της αρμόζει σεβασμός, ευαισθησία και γνώση και για καμία χωλή ιδεολογία, δεν αξίζει να την ρημάξουμε , όπως ρημάξαμε τα πάντα σε αυτόν τον τόπο.</div>
<div data-mce-style="text-align: justify;" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 11px/normal Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px 0px 18px; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
Σας καληνυχτίζω με τις απόψεις του αξεπέραστου<span class="Apple-converted-space"> </span><a data-mce-href="http://www.youtube.com/watch?v=yeB7dnXFMcg" href="http://www.youtube.com/watch?v=yeB7dnXFMcg" style="margin: 0px; padding: 0px;">Τζωρτζ Κάρλιν</a><span class="Apple-converted-space"> </span>για την πολιτική ορθότητα.</div>
</span><br /></div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-21974914805809732872013-11-03T22:14:00.001+02:002013-11-03T22:14:40.885+02:00Τα άλση της Μνήμης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="itemIntroText" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; border: 0px currentColor; color: #404040; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 14px/1.4em Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
το άρθρο έχει δημοσιευθεί και στον <a href="http://www.o-klooun.com/koinonia/ta-alsi-tis-mnimis" target="_blank">Κλόουν</a> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.o-klooun.com/media/k2/items/cache/64f7b8990be2d94add5152c155ac4915_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="http://www.o-klooun.com/media/k2/items/cache/64f7b8990be2d94add5152c155ac4915_XL.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Το θέμα για το οποίο επέλεξα να μιλήσω σήμερα είναι αδιαμφισβήτητα μακάβριο, πρόκειται για τις απάνθρωπες ταφικές πρακτικές που ακολουθούνται στην Ελλάδα. Εάν η διάθεσή σας δεν το αντέχει μην διαβάσετε παρακάτω, ωστόσο, όσο και αν υποκριθείτε πως δεν βλέπετε τον ελέφαντα στο δωμάτιο, όσο και αν φτύσετε τον κόρφο σας και πείτε «μακριά από εμένα», πρόκειται για ένα ζήτημα τρομερά ακανθώδες και αναπόφευκτο, που μοιραία θα κάποτε θα σας αγγίξει και ως έχουν σήμερα τα πράγματα στον τόπο μας δεν θα σας αγγίξει απλώς, αλλά θα σας ξεζουμίσει και κυρίως θα σας εξευτελίσει, πολλαπλασιάζοντας την οδύνη σας. Οπότε, τι λέτε, μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να θάβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί και να συζητήσουμε ανοιχτά για το χάλι που επικρατεί όταν θάβουμε τους πεθαμένους μας; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε προτάσεις και να διεκδικήσουμε λύσεις;</div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; margin-top: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">
<br /></div>
<br />
<div class="itemFullText" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; border: 0px currentColor; color: #404040; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 14px/20px Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: normal; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Οι ταφικές πρακτικές και τα έθιμα, ανέκαθεν στην ανθρώπινη ιστορία και ιδίως εδώ στον τόπο μας, που κατοικήθηκε και ανέπτυξε πολιτισμούς νωρίτερα εν σχέσει προς την υπόλοιπη Ευρώπη, δεν ήσαν κάτι στατικό. Άλλαζαν αναλόγως των συνθηκών, κλιματολογικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών και ακολούθως ιδεολογικών. Εν γένει ωστόσο, πάντοτε εξυπηρετούσαν τις εξής ανάγκες :1. Να αντιμετωπιστεί με έναν υγειονομικά ασφαλή τρόπο η σωρός του νεκρού κάτι που αποτελεί την πρώτη, άμεση και επιτακτική ανάγκη για τους ζωντανούς. 2. Να τιμηθεί η μνήμη του. 3. Στην περίπτωση που υπάρχουν μεταθανάτιες δοξασίες , να προετοιμαστεί η είσοδός του νεκρού στο επέκεινα με διάφορες πρακτικές που από εποχή σε εποχή διαφέρουν αρκετά, θυσίες, αναθηματικές προσφορές και τελετές πάσης μορφής, από τους αρχαίους αθλητικούς αγώνες, μέχρι τα σύγχρονα μνημόσυνα. Κάθε πρακτική και φροντίδα ωστόσο, ανεξαρτήτως του πόσο διαφορετική μπορεί να είναι από εποχή σε εποχή και από πολιτισμό σε πολιτισμό, ανέκαθεν διέθετε τα εξής κοινά σημεία: να απαλυνθεί ο πόνος των αγαπημένων του αποθανόντα, να καθησυχασθεί όσο είναι δυνατόν ο απόλυτα φυσικός και ανθρώπινος φόβος των ζώντων για τον θάνατο και να εξασφαλιστεί η ανάμνηση του ανθρώπου που χάθηκε στην συλλογική μνήμη της κοινωνίας, στην οποία έζησε. Όλες αυτές οι πρακτικές επίσης, για τις ανθρωπιστικές επιστήμες και ιδίως για την αρχαιολογία και την ιστορία , αποτελούν ένα μέσον αξιολόγησης του πολιτισμικού, οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου της εκάστοτε κοινωνίας.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Και ας προσγειωθούμε τώρα στην νεοελληνική πραγματικότητα.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Τι από όλα αυτά τα παραπάνω και σε ποιόν βαθμό τα εξυπηρετούν οι ταφικές πρακτικές και η αντίστοιχη νομοθεσία στην ελλάδα; Στις ελληνικές μεγαλουπόλεις και ιδίως στην Αττική, θα μπορούσαμε με αρκετή εγκυρότητα να καταλήξουμε στην διαπίστωση, πως το σύστημα που ακολουθείται είναι απόλυτα βάρβαρο και λειτουργικά αποτυχημένο.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Η βιομηχανία θανάτου στον τόπο μας, είναι αρκετά ανεπτυγμένη και αποτελεί εκκλησιαστικό μονοπώλιο. Και ως μονοπώλιο, η συντεχνία που την διαχειρίζεται, κάνει ότι είναι δυνατόν ούτως ώστε να μην αλλάξουν οι επικρατούσες συνθήκες και χαθούν οι διόλου ευκαταφρόνητες προσόδοι της. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκκλησία κραδαίνοντας το λάβαρο μιας απαρχαιωμένης και απολιθωμένης παράδοσης, διεμβολίζε κάθε προσπάθεια να θεσμοθετηθεί η αποτέφρωση στην χώρα μας, ακόμη και στην περίπτωση των αλλοδόξων! Και παρότι από το 2006 μετά κόπων και βασάνων υπερψηφίστηκε ο νόμος που επιτρέπει την αποτέφρωση, οι –υποκινούμενες- αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες, μαζί με πλείστες αγκυλώσεις του νόμου αναφορικά σε χωροταξικά και υγειονομικά ζητήματα, τον έχουν καταστήσει μέχρι και σήμερα ανεφάρμοστο . <br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Το αποτέλεσμα είναι ότι, εάν έχεις την ατυχία να πεθάνεις στην Ελλάδα, δεν διαθέτεις καν το ύστατο δικαίωμα να επιλέξεις την τύχη, που θέλεις να έχει η σωρός σου. Θα σαπίσεις στο χώμα , θες δεν θες, εκτός και αν διαθέτεις αρκετά χρήματα ώστε η σωρός σου να μεταφερθεί στην Βουλγαρία ή στην Ιταλία για αποτέφρωση. Αναρωτηθείτε , εάν αυτό δεν είναι κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έστω αυτού του ύστατου, τότε τι είναι;</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Έστω όμως, ότι αυτός είναι ένας προβληματισμός καθαρά φιλοσοφικός και ας έρθουμε σε πιο πρακτικά ζητήματα, όπως το… εάν σαπίζεις. Δύσκολα! Ο ανθρώπινος οργανισμός λόγω της διατροφής μας, που πλέον είναι αρκετά πλούσια σε συντηρητικές ουσίες, είναι αρκετά ανθεκτικότερος στην αποσύνθεση με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερο χρόνο παραμονής στο έδαφος. Μόνο που στις μεγαλουπόλεις, όπως στην Αττική, τόσο ο χώρος όσο και ο χρόνος δεν επαρκούν. Τα κοιμητήρια είναι λιγοστά και τα εδάφη τους, το χώμα και οι μικροοργανισμοί τους, έχουν κορεστεί από τις αλλεπάλληλες ταφές και εκταφές με αποτέλεσμα να μην αποσυνθέτουν, κοινώς: τα έχουμε παραταΐσει.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ταφές και εκταφές είπες; Ακριβώς! Εφόσον πρέπει υποχρεωτικά να ενταφιαστείς, ο πληθυσμός αυξάνεται και συνακολούθως αυξάνονται και η δόμηση και οι νεκροί μας, τα κοιμητήρια που διαθέτουν οι δήμοι δεν επαρκούν με αποτέλεσμα να ακολουθείται μια απάνθρωπη και σκληρότατη πρακτική. Εάν ο αποθανών δεν είναι ένας ιδιαίτερα επιφανής πολίτης, που συνήθως δεν είναι, ώστε να του δωριστεί ο τάφος ή εάν δεν διαθέτει ιδιόκτητο τάφο, που συνήθως δεν διαθέτει και άλλωστε δεν υπάρχουν πλέον τάφοι για να αγοράσει κανείς στην Αττική (σημειωτέον ότι η αγοραστική αξία ενός τάφου λόγω της ανύπαρκτης προσφοράς και της τεράστιας ζήτησης, υπερβαίνει την αξία διαμερίσματος) και τέλος, εάν δεν είναι ανήλικος, ώστε να λάβει παράταση εκταφής για μία εικοσαετία, η μοίρα όλων των υπολοίπων κοινών θνητών που πεθαίνουν στην Πρωτεύουσα, έχει ως εξής:</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Μετά την παρέλευση της τριετίας από τον ενταφιασμό, δίνεται μια παράταση έως και για 3 τρίμηνα, την οποία χρυσοπληρώνεις (π.χ στον Δήμο Αμαρουσίου είναι 180 ευρώ για το πρώτο τρίμηνο και άλλα 240 ευρώ για κάθε μήνα για τα επόμενα 2 τρίμηνα!), για να παραμείνει ο νεκρός στο χώμα. Όταν εξαντληθεί και αυτό το διάστημα, η εκταφή είναι υποχρεωτική και εάν η σορός δεν έχει λιώσει, που συχνά δεν έχει, πετάγεται στον ασβέστη και από εκεί διαμελίζεται και πετάγεται στο χωνευτήρι. Αν παρ’ όλα προτίθεσαι να διαθέσεις επιπλέον χρήματα από το υστέρημά σου (περίπου 50 ευρώ ετησίως), τοποθετούν τα οστά στο οστεοφυλάκιο για … να τα λιβανίζουν. Άπαξ όμως και σταματήσεις να πληρώνεις, πετάγονται και αυτά στο χωνευτήρι. Και επειδή μοιραία κάποτε οι πληρωμές θα σταματήσουν, η κατάληξη όλων μας είναι στο χωνευτήρι, ένα πηγάδι δηλαδή, όπου πετάνε τα οστά.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Να συζητήσουμε για την φρίκη και τον πόνο των αγαπημένων, που πρέπει να παρίστανται στην διαδικασία της εκταφής και στα παρεπόμενα; Καλύτερα όχι. Για την πλήρη εμπορευματοποίηση του θανάτου, ίσως; Για την ασέβεια προς την μνήμη των συνανθρώπων μας που έφυγαν; Για το πόσο αμφίβολη υγειονομικά είναι αυτή η πρακτική; Νομίζω ότι τα συμπεράσματα είναι ευνόητα.<strong style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Πρόκειται για θεσμοθετημένη σύληση νεκρών, σκύλευση, εξευτελισμό και φρίκη, που δεν εφήρμοζαν ούτε και οι πιο πρωτόγονες κοινωνίες.</strong></div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Και προς τι γίνονται όλα αυτά; Μα για το χρήμα φυσικά! Η βιομηχανία θανάτου στην Ελλάδα εκμεταλλεύεται την θεσμική της εξουσία, τον πόνο των ανθρώπων και ορισμένες αμφίβολες έως παράλογες μεταφυσικές ανησυχίες για να κερδίζει ανυπολόγιστα ποσά. Και το αξιοκατάκριτο δεν είναι ότι κερδίζει, αλλά το ότι μας εξοντώνει οικονομικά και ψυχολογικά χρησιμοποιώντας πρακτικές απίστευτης βαρβαρότητας που δεν τιμούν καμία πολιτισμένη κοινωνία, δεδομένου ότι ο στοιχειώδης σεβασμός που οφείλει να δίνει η κοινωνία στους τεθνεώτες της, εξατμίζεται μόλις στερέψει η κάνουλα των πληρωμών!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Και αφού αναφέρθηκα στα παρεπόμενα, ας μιλήσουμε και για ό,τι προηγείται της αναγκαστικής μετοίκησης στα απαράμιλλα μνημεία κακογουστιάς και απανθρωπιάς, που αποτελούν τα σύγχρονα ελληνικά νεκροταφεία, ξέρετε αυτά, όπου οι τάφοι είναι ο ένας πάνω στον άλλον, χωρίς στοιχειώδη χωροθέτηση , με ελλειπή καθαριότητα, με τα πλαστικά λουλούδια, τα θυμιατά, τις κανδήλες και τα κιτς μάρμαρα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.xanthipress.gr/wp-content/uploads/2010/12/nekrotafeia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.xanthipress.gr/wp-content/uploads/2010/12/nekrotafeia.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Οι φθηνότερες κηδείες ξεκινούν από τα 1000 περίπου ευρώ και μπορούν να καταλήξουν σε πολλές χιλιάδες. Τα ασφαλιστικά ταμεία, δίνουν μετά από αρκετούς μήνες και γραφειοκρατικό αγώνα ένα επίδομα κηδείας, το οποίο για τα φτωχά ταμεία αντιστοιχεί μεσοσταθμιστικά σε 600 περίπου ευρώ, για όσους είχαν την τύχη να διαθέτουν ασφάλιση όσο ήσαν ζωντανοί. Το πώς βεβαίως θα βρεθούν τα χρήματα για να καλυφθεί άμεσα το σύνολο του κόστους της κηδείας, το ποιος δηλαδή θα πληρώσει –κυριολεκτικά- το μάρμαρο, είναι ένα ζήτημα για το οποίο οι συγγενείς, εάν υπάρχουν, θα πρέπει να κόψουν τον λαιμό τους. Εάν πάλι ο αποθανών ήταν άπορος, ο δήμος οφείλει να αναλάβει τα έξοδα ταφής, ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται ένας γολγοθάς γραφειοκρατίας, μιας και λόγω της στενοχωρίας και της οικονομικής στενότητας, οι δήμοι είναι εντελώς απρόθυμοι στο να αναλάβουν αυτήν την υποχρέωση, ασχέτως και αν επί τόσα χρόνια ο θανών τους πλήρωνε με την σέσουλα τα δημοτικά τέλη.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Έχω υπάρξει προσωπικά μάρτυρας σε κηδεία άπορης, όπου οι ιερείς έβαλαν την κασέτα στο fast forward και ξεπέταξαν την εξόδιο ακολουθία σε λιγότερο από 10 λεπτά, παρότι η εν λόγω γριούλα ήταν μια πιστή χριστιανή που διακονούσε στον ναό σχεδόν μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής της. Έχω ατυχώς υπάρξει και μάρτυρας σε κηδεία, όπου η οικογένεια, ζήτησε εναλλακτικά για όποιον το επιθυμούσε αντί στεφάνων και δωρεών προς το «φιλόπτωχο» της εκκλησίας, να κάνει δωρεά υπέρ της Φλόγας, που είναι ένας σύλλογος για καρκινοπαθή παιδιά. Ο Παπάς μόλις είδε ότι θα έχανε έσοδα, εξύβρισε τους συγγενείς (με την σωρό του ανθρώπου τους εντός της εκκλησίας), απείλησε ότι δεν θα κάνει την ακολουθία παρότι υποχρεούτο και έβγαλε την εκπρόσωπο του συλλόγου της Φλόγας που μάζευε τις δωρεές έξω από τον ναό! Στο τέλος δε της ακολουθίας, διάβασε επιδεικτικά τα ονόματα των δωρητών υπερ του «φιλοπτώχου», παρ΄ότι δεν του ζητήθηκε κάτι τέτοιο (διότι το να φωνάζεις από το μικρόφωνο τα ονόματα όσων έδωσαν, είναι ένας κατάφορος εκβιασμός για όσους δεν έδωσαν) και εξυπακούεται πως «παρέλειψε» να αναφέρει τους δωρητές υπέρ της Φλόγας. Και αναρωτιέμαι, αυτό είναι στάση ποιμένος ή πορνοβοσκού, κοινώς νταβατζή; Όχι μόνον εξατομικευμένα για τον συγκεκριμένο παπά, διότι εάν ο εν λόγω έδειξε το χειρότερό του πρόσωπο, φαντάζομαι πως θα υπάρχουν άλλοι που έχουν δείξει ένα καλύτερο, αλλά για το σύστημα καθ΄αυτό ως έχει. Όλη αυτή η εκβιαστική εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου από την εκκλησία είναι ένα σκαιότατο νταβατζιλίκι ή όχι; Τα καλά και συμφέροντα… </div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Φαντάζομαι, πως υπάρχουν αναρίθμητες ανάλογες ιστορίες να ειπωθούν και όσο αυτός ο παραλογισμός θα συνεχίζεται, δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν. Το ουσιώδες είναι, εδώ και τώρα να υπάρξουν πιέσεις, ούτως ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί τόσο νομοθετικά όσο και ουσιαστικά και αυτού του είδους οι πρακτικές από την σκληρή πραγματικότητα που είναι σήμερα να μπούνε στο χρονοντούλαπο με τις ντροπιαστικές και επώδυνες επιλογές του παρελθόντος της ελληνικής κοινωνίας, που δεν θα ξαναχρειαστεί πια κανείς στο μέλλον να αντιμετωπίσει.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Η κατακλείδα είναι πως η αποτέφρωση θα έπρεπε να είναι μια αυτονόητη επιλογή. Πέραν του ότι θα έλυνε αυτομάτως πολλά από τα σημερινά αδιέξοδα και θα επέτρεπε στους ζώντες να αντιμετωπίσουν αυτήν την αναπόφευκτη και φυσική κατάληξη με έναν τρόπο ανθρωπινότερο και πολιτισμένο, θα έδινε και περιθώρια να τιμηθούν ουσιαστικά οι αποβιώσαντες. Επίσης, η αποτέφρωση στον τόπο μας δεν είναι εθιμικά ξένη, αφού σε αρκετές περιόδους της προϊστορίας και της ιστορίας του εφηρμόζετο ως πρακτική, η πλειονότητα παραδείγματος χάριν των ομηρικών ηρώων, όπως καταμαρτυρούν η Οδύσσεια και η Ιλιάδα αποτεφρώθηκε.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Και σήμερα η επιστήμη μας δίνει πολλές περισσότερες επιλογές, από το να σκορπίσεις την τέφρα στη θάλασσα ή να την έχεις σε ένα βάζο στο σαλόνι σου.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
<a href="http://www.martinazua.com/arxius/37/012_Urna_Bios.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.martinazua.com/arxius/37/012_Urna_Bios.jpg" width="240" /></a>Φερ’ ειπείν, υπάρχουν ήδη 2 εταιρείες στο εξωτερικό που με μόλις 220 δολάρια, τοποθετούν την τέφρα των νεκρών σε μια ειδική συσκευασία, με σπόρο από δέντρο που επιλέγεις ο ίδιος. Ο σπόρος απορροφά τα συστατικά της τέφρας και γίνεται δέντρο! Σκεφθείτε τον συμβολισμό, από τον θάνατο σου να προσφέρεις ζωή και να επιστρέφεις έναν πνεύμονα στο περιβάλλον, ένα ζωντανό μνημείο! Θα μπορούσαμε έτσι, με μία συντονισμένη και οργανωμένη κίνηση εκ μέρους της πολιτείας, να αναδασώσουμε σταδιακά όλα τα βουνά της Αττικής, που τα έχουμε μετατρέψει σε κρανίου τόπο δίχως ένα πράσινο φύλο. Με μια πέτρα στην βάση του δέντρου με χαραγμένες δύο λέξεις για τον άνθρωπο που έδωσε ζωή στο δέντρο, απλά, φυσικά και όμορφα, χωρίς κανδήλες, θυμιατά και πλαστικά λουλούδια.</div>
<div style="border: 0px currentColor; font-size: 14px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">
Δεν θα ήταν αυτό ένα παράδειγμα υψηλού πολιτισμού για την κοινωνία μας; Δεν θα ήταν μια πρακτική πιο ανθρώπινη, πιο αξιοπρεπής, πιο ανέξοδη, ασύγκριτα πιο λειτουργική και ανταποδοτική προς το φυσικό περιβάλλον, συμβολικά και αισθητικά ανώτερη και ενδεχομένως λιγότερο επώδυνη για τους ζωντανούς; Γιατί να μην έχουμε αυτήν την επιλογή, να γίνουμε δέντρα ή να μας πάρει απλώς ο άνεμος και η θάλασσα; Αξίζει τέτοια εκμετάλλευση, απανθρωπιά και εξευτελισμός για να μην μείνει άνεργος ο συρφετός των ορνέων, των παπάδων, των μαρμαράδων και των λουλουδάδων; Προσωπικά δεν το νομίζω. Εσείς;<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ιστορική παρουσίαση της οδύσσειας για την καθιέρωση της αποτέφρωσης στην Ελλάδα , καθώς και αντίκρουση των πολέμιών δογματικών θέσεων της ορθόδοξης εκκλησίας, μπορείτε να διαβάσετε <a href="http://www.cremation.gr/book.pdf" target="_blank">εδώ</a> .</div>
</div>
</div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-37025528785111057742013-06-10T14:22:00.001+03:002013-06-12T07:34:09.625+03:00Κατόπιν εορτής ! Η επόμενη μέρα του Athens Pride ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: left;">
Πόσο
είχε λείψει μια πραγματική γιορτή σ'
αυτήν την καταθλιπτική, νευρωσική και
πληγωμένη πόλη! </div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
10.000 άνθρωποι, φορώντας
το χαμόγελό τους, πήραν τα παιδιά και
τα σκυλιά τους, τους αγαπημένους τους,
τα ποδήλατα, τα τύμπανα και τις σημαίες
τους και βγήκαν στην καλοκαιρινή βροχούλα
να τραγουδήσουν και να χορέψουν!</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgc7gbHvKa00ZMx42kb72T_UMnuq8Uk-hhLShFUd93JLaEKcm1fBK_1WlKxX0AdM_2BL8SgwbpX8MTJvtPSg_2BgilTZO51etUZ138ig4xJHFxRF7jxQvKqxTKhHl6KKtCgl0Lv5deoYVPO/s1600/2013-06-08+19.53.55.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgc7gbHvKa00ZMx42kb72T_UMnuq8Uk-hhLShFUd93JLaEKcm1fBK_1WlKxX0AdM_2BL8SgwbpX8MTJvtPSg_2BgilTZO51etUZ138ig4xJHFxRF7jxQvKqxTKhHl6KKtCgl0Lv5deoYVPO/s320/2013-06-08+19.53.55.jpg" title="Ο γλυκύτατος Άρης, αν και με ρόδες αντί για πίσω ποδαράκια, ακολούθησε ακούραστος όλη την παρέλαση!" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο γλυκύτατος και ακούραστος Άρης, συνεχώς πλάι στην σημαία!</td></tr>
</tbody></table>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Ειρηνικά,
με απύθμενο κέφι , με ζωντάνια, με πάρα
πολλή αξιοπρέπεια, αυτή που πηγάζει
από μέσα σου, όταν δεν μάχεσαι για να
διατηρήσεις προνόμια. Για ποια προνόμια
να μιλήσεις άλλωστε, όταν στερείσαι
θεμελιωδών δικαιωμάτων; Εκτός και αν
θεωρούμε «προνόμιο» το ότι τους «ανεχόμαστε»
και δεν τους κυνηγάμε με τσουγκράνες
ή δεν τους καίμε σαν λαμπάδες. Όχι, μιλάω
για εκείνη την αξιοπρέπεια, που σε κάνει
να πιάσεις το χέρι του διπλανού σου και
να βγεις έξω μόνο και μόνο για να πεις
: Υπάρχω!</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTB2BEurbrO1urX2OMoDQMzVjxzehJ_F9nJJ3aFub1NmkXc4yjtIxjJecLHi5P27NyQH7xrhf_lwNFtgWYB-s-AxtkqDM08aInU3wY-FlTvCNaJA_twLnEZSz1KVhtqNjI7hZTGvbsst5v/s1600/pride.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTB2BEurbrO1urX2OMoDQMzVjxzehJ_F9nJJ3aFub1NmkXc4yjtIxjJecLHi5P27NyQH7xrhf_lwNFtgWYB-s-AxtkqDM08aInU3wY-FlTvCNaJA_twLnEZSz1KVhtqNjI7hZTGvbsst5v/s320/pride.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Αυτό είναι το «έκτροπο» που σας σοκάρει;</td></tr>
</tbody></table>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Ναι, δεν
ήταν πορεία, δεν ακουστήκαν επιθετικά,
κλισεδιάρικά, εμετικά πλέον από την
υπερβολική χρήση συνθήματα, τύπου «λαέ
μην σκύβεις το κεφάλι», δεν υπήρχαν καν
συνθήματα! Δεν έσπασαν πεζοδρόμια, δεν
καήκαν κάδοι, δεν έπεσαν δακρυγόνα ,
ούτε ξύλο με τα ματ, δεν υπήρχαν αγριεμένα,
παραμορφωμένα από την οργή πρόσωπα,
ουρλιαχτά, σφιγμένες γροθιές, δεν υπήρχε
τίποτα από όλη αυτήν την βία, την ασχήμια
και τον παραλογισμό που έχει πλέον
συνηθίσει στην καθημερινότητά του ο
αθηναίος..
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Υπήρχαν
απλώς άνθρωποι, ζευγάρια, τα πιο πολλά
νεαρά, αλλά και κάποια ηλικιωμένα, άλλα
γκέι και άλλα στρέιτ, τα πρώτα ήταν από
τις λίγες φορές που απολάμβαναν ένα
δικαίωμα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο
για όλους, να περπατάς στον δρόμο
κρατώντας το χέρι του ανθρώπου που
αγαπάς, ίσως να του δώσεις και ένα φιλί.. <br />
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Ανάμεσά
τους και μια χούφτα τρανς, λαμπερές,
γελαστές, αγέρωχες! Πόσο πολύτιμο θα
πρέπει να ήταν αυτό το συναίσθημα , να
περπατήσεις μια φορά τον χρόνο έστω,
στην Σταδίου και την Πανεπιστημίου
κρατώντας το χέρι της φίλης σου (πόσες
φορές άραγε θα έχουν κρατηθεί έτσι μέσα
στα κρατητήρια;) , χωρίς φόβο, χωρίς
γιουχαΐσματα, χωρίς φόβο .. <br />
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Πολλοί
οι επικριτές του: «καρναβάλι», «οι
κομπλεξικές δηλώνουν περήφανες...για
τον εαυτό τους», «εδώ ο κόσμος χάνεται
και οι ανώμαλες χτενίζονται», «Έχουμε
γκέι παρέιντ καθημερινά στα κανάλια,
πρέπει να παρελαύνουν και στους δρόμους;»
και χίλια δύο ακόμη, πολύ χειρότερα.. <br />
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Και όμως,
δεν είναι έτσι. Είναι ένα φεστιβάλ
υπερηφάνειας, για το 10% των συμπολιτών
μας , ήτοι 1.100.000 Έλληνες και άλλα 700
εκατομμύρια στον πλανήτη, που ζούνε
θεσμικά ΑΟΡΑΤΟΙ, που δεν απολαμβάνουν
τα πυρηνικά, τα άκρως στοιχειώδη
δικαιώματα που εκφράζονται σε μία και
μόνη λέξη, που είτε σας αρέσει είτε όχι
, είναι και το θεμέλιο της Δημοκρατίας:
<b>ΙΣΟΝΟΜΙΑ. </b><br />
<br />
<b> </b>
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQdGQXQRq417BYCq7sK1hp3u6XTlCYVQot4vqY7c5xJSGrpQ7GmY61UwuVLtOaavHSPJQv73bZc8D18rvwM9exWHn3dvLG0hmcyB9IMWWbTT94WDSop5wRnzVZ3KwPpNxUeJn8-usfnOVy/s1600/gay.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQdGQXQRq417BYCq7sK1hp3u6XTlCYVQot4vqY7c5xJSGrpQ7GmY61UwuVLtOaavHSPJQv73bZc8D18rvwM9exWHn3dvLG0hmcyB9IMWWbTT94WDSop5wRnzVZ3KwPpNxUeJn8-usfnOVy/s320/gay.jpg" width="320" /></a></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Πως
μπορεί να εμπεδωθεί η Δημοκρατία, αν τα
δικαιώματα ισχύουν μόνο για όσους μας
αρέσουν, για όσους εμείς μέσα από την
προκατάληψη και την άγνοιά μας εγκρίνουμε
και σε όλους τους άλλους τους λέμε:
«σόρρυ χάσατε, αλλά παρεμπιπτόντως ,
πληρώστε μας τους φόρους σας, υπηρετείστε
στον στρατό , εκπληρώστε κάθε υποχρέωση
που πηγάζει από την ιδιότητά σας ως
πολίτες φορολογούμενοι , <b>ασχέτως και
αν η πολιτεία δεν σας εγγυάται και δεν
σας αναγνωρίζει το δικαίωμα στην τιμή,
την αξιοπρέπεια, την κληρονομιά και την
οικογένειά, ό,τι δηλαδή πιο στοιχειώδες
</b>, που το εγγυάται ακόμη και στο τελευταίο
απόβρασμα της κοινωνίας, αρκεί να δηλώνει
στρέιτ »; <br />
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<b>Όταν
θεσμικά δημιουργείς πολίτες Ά και Β΄
κατηγορίας, με τους δεύτερους να τους
αγνοείς επιδεικτικά δεν μπορείς να
λέγεσαι δημοκρατία, αλλά δικτατορία
της πλειονότητας, δεν έχεις δημοκρατικό
Σύνταγμα , αλλά κουρελόχαρτο, δεν έχεις
κράτος δικαίου, αλλά ένα κράτος κατάφωρης
και εντελώς παράλογης αδικίας.</b></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
«Υπάρχουν
πολύ σοβαρότερα προβλήματα από το να
ασχολούμαστε μαζί τους» είναι η γνωστή
καραμέλα που πιπιλάνε δυστυχώς πολλοί
: Όχι αγαπητοί μου, λυπάμαι αλλά όχι,
όντως έχουμε πολύ σοβαρά προβλήματα,
πεθαίνουν παιδάκια στην Αφρική, μειώνονται
συντάξεις, υπάρχει ανεργία, ο καθένας
παρκάρει όπου γουστάρει ( χρησιμοποιώ
αυτολεξεί εκφράσεις ανθρώπων που
χρησιμοποιούν το εν λόγω επιχείρημα). Όμως, με ποιο ακριβώς κριτήριο θεωρείτε
ήσσονος σημασίας πρόβλημα εν σχέσει
προς τα παραπάνω και τα όποια άλλα, το
να μην υπάγεται ένα διόλου ευκαταφρόνητο
ποσοστό των συμπολιτών μας στο ίδιο
συνταγματικό και νομοθετικό πλαίσιο
που υπάγεστε εσείς; </div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<b>Υπάρχει πιο θεμελιώδες
πρόβλημα από την εφαρμογή της ισονομίας
και της ισοπολιτείας σε μία δημοκρατική
χώρα; Και αν ναι, με τι κριτήριο το
ορίζετε, έχετε κάποιου είδους
«σημαντικόμετρο»; </b>Το<b> multitasking </b>στην διαχείριση προβλημάτων δεν παίζει; Μήπως να ξαναεφεύρουμε και τον τροχό; <b><br /></b></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Δεν
είναι άκρως υποκριτικό και ρατσιστικό
να πεις σε δύο ομόφυλους συντρόφους ,
που ο ένας τους πεθαίνει στο νοσοκομείο
και ο άλλος δεν έχει καν το δικαίωμα να
τον επισκεφθεί , διότι δεν υπάρχει κανένα
νομοθετικό πλαίσιο που να αναγνωρίζει
την μεταξύ τους σχέση: σόρρυ παιδιά,
αλλά το πρόβλημά σας δεν είναι και τόσο
σημαντικό, εδώ πεθαίνουν παιδάκια στην
Αφρική και μου έκοψαν την σύνταξη και
υπάρχουν οδηγοί που παρκάρουν πάνω στις
ράμπες, είναι δυνατόν να σας επιτρέψουμε
να ζήσετε όπως θέλετε; Θα δικαιωθείτε
την δευτέρα παρουσία, ή στην επόμενη
μετενσάρκωσή σας. Ασχέτως και αν
πιθανότατα ούτε δευτέρα παρουσία
υπάρχει, ούτε μετενσάρκωση και αυτό που
αναλογεί στον κάθε ένα και στην κάθε
μία από εμάς ανεξαιρέτως είναι η μια,
μοναδική, μικρή και άκρως πολύτιμη ζωή
πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και κάτω από
τον ίδιο ήλιο.. <br />
<br />
Για όλους τους
επικριτές του Πράιντ , που θεωρούν ότι
η Λοατ κοινότητα θα έπρεπε να διεκδικεί
τα δικαιώματά της με σοβαρότερο τρόπο,
ενημερώνω πως τα θέτει εδώ και δεκαετίες
με όλη την δέουσα τυπολατρία και
σοβαρότητα , έχει συλλόγους και σωματεία,
στέλνει επιστολές προς τους υπουργούς
, προσφεύγει στα κοινοτικά δικαστήρια,
ενίοτε γίνονται και επερωτήσεις στην Βουλή . Όπως όμως είναι φυσικό σε αυτήν
την χώρα αυτές οι «σοβαρές» ενέργειες
και πρωτοβουλίες, δεν προβάλλονται ,
τις περισσότερες φορές δεν δημοσιοποιούνται
καν, πράγμα που καθιστά το Πράιντ ,
πολλαπλώς σημαντικό, διότι είναι ο
μοναδικός άμεσος τρόπος να δηλώσεις
την παρουσία σου και βρε αδελφέ, για μια
έστω μέρα, να νιώσεις ισότιμος!</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
Το
Πράιντ δεν εστιάζει στην πρόκληση και
το κιτς , όπως πολλοί του καταλογίζουν.
Αυτό είναι μια ήσσων παράμετρος στην
οποία εστιάζουν οι φωτορεπόρτερς που
απομονώνουν εικόνες για να δείξουν
δήθεν έκτροπα και να πουλήσουν, κατά
τον ίδιον τρόπο που παρουσιάζουν
ξεφωνημένες στα κανάλια και όχι τον
άνθρωπο της διπλανής πόρτας, τον γείτονα
και τον συγγενή μας .
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Μα τώρα
σοβαρά, <b>εφόσον μιλάμε για ένα ποσοστό
που κατά προσέγγιση είναι ο ένας στους
δέκα ανθρώπους που ο κάθε ένας από εμάς
νομοτελειακά γνωρίζει</b>, πως γίνεται , η
εικόνα που έχει ο μέσος νους για τους
γκέι , να είναι το στερεότυπο/ καρικατούρα
του Φίφη, της Φτερούς και στην καλύτερη
περίπτωση της ανδροπρεπέστατης Σωτηρίας
Μπέλλου; Για σκεφθείτε το λίγο ...
<br />
<br />
Πρόσφατα, ένας κατά τα άλλα «έγκριτος»
δημοσιογράφος, ήθελε να κάνει ρεπορταζ
για τους γκέι και πήρε συνέντευξη από
δύο νεαρά, όμορφα , καλλιεργημένα,
ευτυχισμένα ζευγάρια. Τελικά, το ρεπορτάζ
κόπηκε διότι κατά την εκτίμηση της
παραγωγής παρά ήταν χαρούμενοι και
υγιείς άνθρωποι για να τους προβάλλει!
Ήθελαν μιζέρια, δυστυχία, αθλιότητα,
ε.. και λίγο κιτς και ξεφώνημα για να
συγκινηθούν οι τηλεθεατές..</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Οι καρικατούρες προβάλλονται και η σοβαρότητα φιμώνεται συστηματικά. Το ΕΣΡ , δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει την ομοφοβία του, παρακάτω βλέπετε το σποτάκι του Αthens Pride, που το «έκοψε» με το αιτιολογικό πως δεν εμπίπτει στην κατηγορία των σποτ με κοινωνικό μήνυμα , ούτως ώστε να προβληθεί δωρεάν στην τηλεόραση.. <br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwF2JsKfoREG1XLLmKKchBy2BAt0zi95b7B3A_8EZXxfwyvUEGliCxofQe21pGvQwUupSwZpP1jttL9iX71Iw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Αλλά
έστω, ότι όντως το <span lang="en-US">Athens Pride
</span>είναι μια κιτς πορεία, έστω ότι το
«αμάρτημά» του είναι καθαρά αισθητικό
, με τόσο κιτς που τρώτε καθημερινά σε
αυτήν την χώρα, στις τηλεοράσεις, τον
Τύπο, την ένδυση , την αρχιτεκτονική ,
τα μπουζούκια και τα γαρύφαλλα, το
συγκεκριμένο σας ενόχλησε; Μήπως
ξαναγίνεστε λίγο φαρισαίοι;</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Σε μια
πόλη που η οργή ξεχειλίζει , οι ακρότητες
περισσεύουν, ο παραλογισμός κυβερνά
και ο πολιτισμός υποχωρεί πανταχόθεν
, παραχωρώντας την θέση του στην
βαρβαρότητα και την ασχήμια, το <span lang="en-US">Athens
Pride, </span>με την αβίαστη χαρά και την
πολυχρωμία του, είναι μια σταγόνα
πολιτισμού , ανθρωπιάς και χαράς που
τόσο πολύ εμείς οι αθηναίοι την έχουμε
στερηθεί.
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfrDTz_H2VK0ui3sN6BTEZlWhTt_4h5ShyphenhyphenCntJImGbiHGKAR1Nbk0y2P5y6b8G3mZsvgeJ0pVBMcwzqxJXEAdNNBSiTfUd0rGlnodTR6ePBeTbH6te8QS5QwfGm2EpWlxx-KBend2KMaxm/s1600/pride+3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfrDTz_H2VK0ui3sN6BTEZlWhTt_4h5ShyphenhyphenCntJImGbiHGKAR1Nbk0y2P5y6b8G3mZsvgeJ0pVBMcwzqxJXEAdNNBSiTfUd0rGlnodTR6ePBeTbH6te8QS5QwfGm2EpWlxx-KBend2KMaxm/s1600/pride+3.jpg" /></a></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Όλο αυτό
το υπερήφανο και χαρούμενο πλήθος,
βγαίνει μια φορά τον χρόνο για να φωνάξει
ΥΠΑΡΧΩ <b>και είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που ΧΑΙΡΟΜΑΙ την ζωή</b> , όσο και αν
με αγνοείτε , με χλευάζετε, με θεωρείτε
κατώτερό σας. <b>Υπάρχω και θα υπάρχω γιατί
, όσο και αν δεν σας αρέσει , είμαι κομμάτι
του ίδιου φυσικού νόμου που είστε και
εσείς και λέγεται Εξέλιξη.</b><br />
<br />
Αγαπάω όπως
εσείς, πονάω όπως εσείς, επενδύω στον
αγαπημένο/ αγαπημένη μου όπως εσείς και
φτιάχνω οικογένειες ακριβώς όπως εσείς.
Το ότι οι δικές σας οικογένειες σας
δίνουν κοινωνικό κύρος, ενώ η δική μου
θεωρείται στην χειρότερη περίπτωση
βδέλυγμα και στην καλύτερη νομικώς
ανύπαρκτη, είναι αποτέλεσμα του δικού
σας ανώμαλου τρόπου σκέψης, όχι του
δικού μου. Η διαφορά μας δεν είναι
φυσική, είναι καθαρά επίπλαστη και
υποκριτική, γιατί αν και είμαστε όλοι
<span lang="en-US">homo sapiens sapiens , </span>έχουμε πολύ
δρόμο ακόμη μέχρι να κατανοήσουμε και
να αποδεχθούμε την διαφορετικότητα,<b>
αυτήν την διαφορετικότητα που η ιατρική,
η ψυχιατρική και η βιολογία, εδώ και
σαράντα ολόκληρα χρόνια την έχει
χαρακτηρίσει ως ένα υγιέστατο και
φυσικότατο σεξουαλικό προσανατολισμό</b>.
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Έχουμε
ΟΛΟΙ δικαίωμα να ζούμε ισόνομα και
ισότιμα κάτω από τον ίδιο ήλιο και μέχρι
να το χωνέψετε , μια φορά τον χρόνο αυτή
την πόλη θα την κάνουμε δική μας, με
τραγούδια, γέλια, χορούς, άρματα, φιλιά
, αγκαλιές , χαρά , εκπροσώπους ξένων
πρεσβειών (μιας και η δική μας χώρα ποιεί
την νήσσαν) <b>, ε, και με ολίγα φτερά και πίπουλα !</b><br />
<br /></div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Τις υπόλοιπες 364 μέρες , μπορείτε
να συνεχίσετε να παραχωρείτε την πόλη
μας στους γνωστούς μπαχαλάκηδες για να
την σπάνε, αφού αυτοί μυρίζουν τεστοστερόνη
και σας σοκάρουν λιγότερο...</div>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaOoxFCgPmZeK31xKnVzI5TgGw-EntmHskzcS7LsnBZ_h4QnDfUbOFb2JGRLLnAXN9dmOK4SYdN4d6ofpQsGstnI36pCRAoGi9K9NgLFAGaAf6QNJLlJfn-FP98PQ_olA3yJXlCFvwyvIG/s1600/pride+4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaOoxFCgPmZeK31xKnVzI5TgGw-EntmHskzcS7LsnBZ_h4QnDfUbOFb2JGRLLnAXN9dmOK4SYdN4d6ofpQsGstnI36pCRAoGi9K9NgLFAGaAf6QNJLlJfn-FP98PQ_olA3yJXlCFvwyvIG/s320/pride+4.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Κατά τον ίδιον παραλογισμό, θα έπρεπε να μαζευτούν υπογραφές για να μην γίνει η περιφορά του Επιταφίου στην Θεσσαλονίκη, διότι υπάρχουν αλλόθρησκοι και άθεοι που ενοχλούνται. Το άλλο Σάββατο η Συμπρωτεύουσα γιορτάζει για δεύτερη φορά την δική της ημέρα Υπερηφάνειας και την στηρίζουμε ολόψυχα ! ! Άνθιμε πες αλεύρι ... :-)</td></tr>
</tbody></table>
<div align="JUSTIFY" lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-34723816616272734452013-03-21T14:20:00.000+02:002013-03-22T00:44:10.959+02:00Λαλούν τα αηδόνια...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
Η εβδομαδιαία επίσκεψη στους παππούδες μου περιλαμβάνει πάντοτε αναμεμειγμένα
ευτράπελα και συγκινητικά και σκέφθηκα ότι μιας και έχω φρέσκιες τις χθεσινές μνήμες, θα ήταν όμορφο να τις καταγράψω. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1r99SrzshZQIY0azYx-gmsUdMoKfgebRvkjkSXbH0YmP8CmAL6fmwhlq3jNQWJb2pkF0viIHpelcgM691zBEUZM1NlGzSLy3kCes9B_r9TJc-t7_QLXXPIYKz_A_Lg2i6YNn3QVg6TIgh/s1600/frapes.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1r99SrzshZQIY0azYx-gmsUdMoKfgebRvkjkSXbH0YmP8CmAL6fmwhlq3jNQWJb2pkF0viIHpelcgM691zBEUZM1NlGzSLy3kCes9B_r9TJc-t7_QLXXPIYKz_A_Lg2i6YNn3QVg6TIgh/s320/frapes.jpg" width="232" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φωτογραφία ειλημμένη από <br />
τον χρήστη
<br />
<h2>
<a class="clickable" href="http://www.e-steki.gr/member.php?u=2792" id="postmenu_3023217"><span class="user-username">parafernalia</span></a>
</h2>
</td></tr>
</tbody></table>
Χθες λοιπόν το απόγευμα, <span style="mso-spacerun: yes;"></span>η συζήτηση ξεκίνησε με το να προσπαθώ να
εξηγήσω της γιαγιάς <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πως να φτιάχνει
φραπέ του παππού. Αφού της επανέλαβα περί τις 20 φορές τις οδηγίες και γελούσε μόνη της
που μπέρδευε την σειρά, πήρε χαρτί και στυλό , έγραψε λεπτομερέστατα : 2 κοφτές καφέ, 2μισι
ζάχαρη , 1 δάχτυλο νερό, <b>χτυπάω με το μηχανάκι καλά και στον πάτο και στα
τοιχώματα του ποτηριού, να κάνει ντιν ντιν για να διαλυθεί η ζάχαρη</b>, παγάκια ,
γάλα μέχρι τα 3/4 του ποτηριού , το υπόλοιπο νερό , καλαμάκι.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Γιατί τόσο πολύ γάλα παιδί μου;</div>
<div class="MsoNormal">
- Γιατί άρεσε του παππού αφ΄ενός και αφ΄ετέρου για να του
είναι ελαφρύ στο στομάχι και πιο θρεπτικό. </div>
<div class="MsoNormal">
- Ναι , σωστά, πάω να το κολλήσω στο ψυγείο... </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στον παππού , την περασμένη φορά του έδειχνα πως τους
βιντεοσκοπούσα με το κινητό και είχε εντυπωσιαστεί πολύ, παρότι τον έχω βιντεοσκοπήσει αμέτρητες φορές. Χθες για αλλαγή του έβαλα κάποια αγαπημένα του
τραγούδια να παίξουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο κινητό από το youtube. <i>Λαλούν τα αηδόνια
και πλαντάζω …</i> Είχε δεκαετίες να το ακούσει και χαμογελούσε νοσταλγικά.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Προσπαθούσε να καταλάβει που αποθηκεύονται αυτά τα τραγούδια και πως παίζουν και του εξηγούσα με
τον πιο απλό τρόπο την διαφορά ανάμεσα στο αναλογικό και στο ψηφιακό αρχείο και
τι είναι το ίντερνετ.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Παππού, οι δίσκοι που έχεις για το πικάπ σου είναι
αναλογικά αρχεία, έχουν γραμμές, που τις διαβάζει μια βελόνα και τις
αναπαράγει. Οι κασέτες σου έχουν μαγνήτες, οι φωτογραφίες σου είναι χαρτί με
αποτυπώσεις φωτός σκιάς που αποδίδουν μια οπτική απεικόνιση . Σωστά; </div>
<div class="MsoNormal">
- ( Το σκέπτεται λίγο..) Ναι, ακριβώς! </div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: left;">
</div>
-Ωραία, τα ψηφιακά αρχεία έχουν τελείως άλλη λογική, είναι
όλα και όλα 2 ψηφία, το 0 και το 1 και ανάλογα με τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άπειρους τρόπους που συνδυάζονται , οι
συσκευές που έχεις σήμερα, τηλεόραση, ασύρματο τηλέφωνο, κινητό, dvd player
(που δεν χρησιμοποιείς) κλπ τα αποκωδικοποιούν σε εικόνα και ήχο. Αυτό έχει σαν
αποτέλεσμα, ο όγκος τους να είναι απειροελάχιστος. Παλιά ήθελες έναν τοοόσο
μεγάλο 33άρη δίσκο βινυλίου για να έχεις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περίπου 15 μουσικά κομμάτια, 7 με 8 σε κάθε
πλευρά,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τώρα σε αυτήν εδώ την τόση δα
καρτούλα μνήμης, χωράνε ψηφιοποιημένα όλοι σου οι δίσκοι, τα βιβλία και οι 2000
φωτογραφίες σου... Ο παππούς κοιτούσε σοκαρισμένος μια εμένα, μία την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">micro</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sd</span>, καλά καλά δεν την έβλεπε…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Και πως τα ψηφιοποιείτε ; </div>
<div class="MsoNormal">
- Τις παλιές φωτογραφίες τις σκανάρουμε, θέλω να φέρω κάποια στιγμή εδώ το
σκάνερ, είναι ένα ειδικό μηχάνημα και το
λαπ μου ( βλέμμα καθαρής απορίας για τα κινέζικα που τους έλεγα, αλλά δεν ρώτησαν περαιτέρω ευτυχώς). Θα μου πάρει μερικές μέρες , αλλά κατόπιν θα σας τις περάσω σε μια ψηφιακή
κορνίζα , φθηνή είναι και μοιάζει με αυτές που ήδη έχετε, μόνο που το τζάμι της
μπροστά είναι σαν τηλεόραση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και θα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλέπετε
τις φωτογραφίες σας να εναλλάσσονται , ή μπορώ να το κάνω και με την τηλεόρασή
σας, όταν η γιαγιά δεν βλέπει τα σήριαλ, της κάνω δήθεν ειρωνικά. Γελάει ο
παππούς. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Αχ τι ωραία!! Ναι μας το φτιάξεις! Και τους δίσκους πως
τους «σκανάρεις» ; Ρωτάει η γιαγιά που έχει μια έφεση στο να ξεσηκώνει
«εκφράσεις της νεολαίας» ( <i>Γιάννη πάω να την κάνω τώρα</i> , λέει του παππού μου
όταν πάει για ψώνια..)</div>
<div class="MsoNormal">
- Υπάρχουν ειδικά πικ απ, που βάζεις τον δίσκο από την μια
και τον μετατρέπει σε cd από την άλλη… <span style="mso-spacerun: yes;"></span> </div>
<div class="MsoNormal">
- Αααα! Μου λέει χαρούμενη που το κατάλαβε! Μπορείς να «σκανάρεις»
και τους δίσκους μας; </div>
<div class="MsoNormal">
- Όχι τους έχουν σκανάρει ήδη , δεν χρειάζεται, φτιάξε μου
μια λίστα και θα σου γράψω τα τραγούδια που θες να τα παίζεις στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cd</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">player</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
- Τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">cd</span><span lang="EN-US"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουν δύο πλευρές , όπως
οι κασέτες ; </div>
<div class="MsoNormal">
- Μια, στο έχω δείξει 1000 φορές, αν δεν το εμπεδώσεις, δεν
σου γράφω τίποτα! Γελάει.. </div>
<div class="MsoNormal">
- Κάποτε την στενογραφία μου την ζήλευαν όλοι, τώρα με αυτά
τα μόνιτορ που έχετε, δεν βγάζω άκρη… </div>
<div class="MsoNormal">
- Ναι, <i>κάποτε ήσουνα πουλί και σ΄αγαπούσανε πολλοί</i> , την κοροϊδεύουμε
με τον παππού. </div>
<div class="MsoNormal">
- <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να μου κάνετε την
χάρη, ορίστε μας! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λέει δήθεν αυστηρά και
γελάει .. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin_UYijkDGm_zvRPV3MMlNi8oiHoq7JLuPUwPVyyZZw9stohnldD0UZNqfNXigFCR_O2u2KH-FWOoY-NwDyZ4dmYHFM4XjxUEpL_Bm41TdGl_fI5i4nCrd596DliV5RD-omm0QWP3gaZRY/s1600/30+YEARS+LATER.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin_UYijkDGm_zvRPV3MMlNi8oiHoq7JLuPUwPVyyZZw9stohnldD0UZNqfNXigFCR_O2u2KH-FWOoY-NwDyZ4dmYHFM4XjxUEpL_Bm41TdGl_fI5i4nCrd596DliV5RD-omm0QWP3gaZRY/s320/30+YEARS+LATER.jpg" width="320" /></a>Καθημερινώς τους λέω, ψηφιοποιούνται εκατοντάδες χιλιάδες
τραγούδια, βιβλία, φωτογραφίες, έργα τέχνης και μειώνονται σε όγκο όλο και
περισσότερο τα μέσα που τα αποθηκεύουμε. Όταν θα ψηφιοποιηθεί και το τελευταίο
βιβλίο στις βιβλιοθήκες της ανθρωπότητας, το κάθε σκοροφαγωμένο παλίμψηστο σε
μοναστήρι, ο τελευταίος πίνακας,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εργόχειρο, ανασκαφή, τραγούδι, ποίημα, παρτιτούρα κλπ πράγμα που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λογικά θα πάρει λίγα χρόνια ακόμη, <b>θα μπορεί
πια ο κάθε άνθρωπος να διαθέτει όλη την ανθρώπινη γνώση, όλη την επιστήμη και
την τέχνη σε μια αποθήκη που δεν θα είναι μεγαλύτερη από ένα κουτί τσιγάρα</b>. Με
κοιτάνε άναυδοι, εντυπωσιασμένοι, τρομαγμένοι… </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
- - Ποιο τραγούδι θες να σου βάλω γιαγιά; </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> -
</span></span></span>Ε ποιο άλλο; <i>Το αλήτη με είπες μια βραδιά</i>. </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>-Κοίτα παππού, γράφω στην αναζήτηση μόνο την λέξη
<i>αλήτης</i> και μου δίνει ό,τι αποτέλεσμα υπάρχει: <i>εγώ δεν ήμουνα αλήτης… αλήτη Καραμανλή</i>
(γελάνε) … <i>αλήτη με είπες μια βραδιά</i>, ορίστε! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αντιλαμβάνεστε τα ασύλληπτα μεγέθη των αλλαγών που έχει επιφέρει το διαδίκτυο στην ζωή μας; Αλλαγές, οι οποίες λόγω του εύρους, της ταχύτητας και της καταλυτικότητάς τους θα αργήσουν να αποτιμηθούν επαρκώς.<span style="mso-spacerun: yes;"> Αναλογιστείτε μόνο αυτά τα λίγα : Τ</span>ον 15ο αιώνα, ο άνθρωπος
ανακαλύπτει την τυπογραφία, είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, μία μία οι ψηφίδες
για την σελιδοποίηση, χειροκίνητο πιεστήριο και στο τέλος άντε να βρεις τρόπους
να διανέμεις το βιβλίο, ή την εφημερίδα. Και όμως, έτσι , μια μεγάλη μερίδα
ανθρώπων που μέχρι τότε δεν είχαν πρόσβαση στην πληροφορία και στην γνώση, που
μεγαλώναν σαν τα ζώα, με ελέω θεού Βασιλιάδες και παραινέσεις να υποτάσσονται
στα βάσανα αυτού του κόσμου για να ανταμειφθούν στον επόμενο, συνειδητοποιούνται.
Το βιβλίο δεν αποτελεί πλέον ολιγοπώλιο της εκκλησίας που φύσει θέσει υπηρετεί
από την γέννεσή της τα απολυταρχικά καθεστώτα. Οι πληροφορίες αλλάζουν χέρια
μεταξύ των επιστημόνων και των διανοουμένων, η αστική τάξη
συνειδητοποιείται,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έρχεται ο διαφωτισμός
και στην συνέχεια το αυτονόητο αίτημα, ο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>απλός άνθρωπος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να είναι κύριος
της μοίρας του, ξεσπούν οι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επαναστάσεις
, γαλλική , αμερικανική, η δική μας εδώ στην Ελλάδα! </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Και να σκεφθείτε ότι όταν συνέβαιναν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά
γεγονότα, ο τηλέγραφος ήταν ακόμη σε πειραματικό στάδιο , <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για να μάθουν την έκβαση μιας μάχης,
επικοινωνούσαν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φωτιές και κέρατα όπως στις βυζαντινές φρυκτωρίες
ή τις αρχαίες πυρσείες , με κήρυκες και μαντατοφόρους. Μια εφημερίδα που
τυπωνόταν στο πολιορκημένο Μεσολόγγι , έφθανε με χίλιους δύο κινδύνους και
συνήθως μετά από εβδομάδες ή και μήνες, σε άλλες περιοχές, όχι και τόσο μακρινές.
Άνθρωποι γεννιόνταν και πέθαιναν χωρίς να έχουν ιδέα για τις επαναστάσεις,
πολεμικές, ιδεολογικές, επιστημονικές που συνέβαιναν λίγα χιλιόμετρα μακρυά τους.
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και όμως, με εκείνα τα μέσα, που σήμερα μας
φαντάζουν πρωτόγονα, άλλαξε η ανθρωπότητα ριζικά και προς το καλύτερο. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αλλά και μέχρι πριν 15 χρόνια, για να κοινοποιήσει ο
οποιοσδήποτε ένα πόνημά του, έπρεπε να έχει κανάλια διανομής, εφημερίδες,
εκδοτικούς οίκους, δισκογραφικές εταιρείες, γκαλερί, με ο,τι συμβιβασμούς και
αποκλεισμούς αυτό συνεπάγετο. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φαντασθείτε λοιπόν σήμερα, που με ένα κλικ , ο
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε απλός και ανώνυμος άνθρωπος, μπορεί
να κοινοποιήσει τις ιδέες, τις γνώσεις , την τέχνη και τις πληροφορίες του σε αναρίθμητους
συνανθρώπους του, χωρίς μεσάζοντες, χωρίς συμβιβασμούς! Σύμφωνοι, υπάρχει αυτή
την στιγμή ένα πληροφοριακό ή και παραπληροφοριακό αν θέλετε χάος, αλλά ακόμη
και αυτό είναι μια πρόκληση για τον κάθε έναν από εμάς να αξιολογεί , να
επιλέγει, να επεξεργάζεται και να αξιοποιεί σε προσωπικό επίπεδο τις πληροφορίες
που λαμβάνει. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διανοηθείτε την <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επανάσταση που έχει φέρει το διαδίκτυο , τις
τεράστιες αλλαγές στην ανθρώπινη επικοινωνία, φιλίες, έρωτες, συλλογικές
δράσεις, επαναστάσεις , <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλα ήδη εκκινούν από εκεί και είναι μονόδρομος
μελλοντικά η κοινωνική και πολιτειακή οργάνωση να ορίζεται διαδικτυακά με την
συμμετοχή όλων, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτειακές αλλαγές, συμμετοχική
δημοκρατία , νόμοι και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συντάγματα και
ποιος ξέρει τι άλλο, αφού <span style="mso-spacerun: yes;"></span>είμαστε μόνο στην
αρχή! Οι αλλαγές που πρόκειται να ζήσουμε εμείς και πολύ περισσότερο τα παιδιά μας,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι τέτοιες που ακόμη και ο πιο
ευφάνταστος νους δεν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπορεί να προβλέψει
και έχω κάθε λόγο να είμαι αισιόδοξη για το μέλλον μας. Μπορεί οι γεωπολιτικές
ανακατατάξεις να κάνουν τις παρούσες γενιές να υποφέρουν, όμως, όπως και τότε,
η μετάδοση της πληροφορίας σε όλο και περισσότερους ανθρώπους, όλο και πιο άμεσα,
όλο και πιο διαδραστικά, όπως και το κοινό περί δικαίου αίσθημα στο τέλος θα
επικρατήσουν.. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;">- </span>Όλο αυτό με ξεπερνάει παιδί μου, λέει ο παππούς
ανασηκώνοντας τους ώμους και στυλώνει μελαγχολικά το βλέμμα του στο κενό με εντυπωσιασμό
και απόγνωση μαζί , όπως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε φορά που
του εξηγώ ακριβώς τα ίδια πράγματα με την προηγούμενη και μου επαναλαμβάνει τις
ίδιες ακριβώς απορίες και μου διηγείται ακριβώς<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>τις ίδιες ιστορίες. </div>
<br />
- Αν χαλάσει το κινητό μου θα χάσω και τον αριθμό μου; Ρωτάει
.
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> -
</span></span></span>Όχι, πες ότι το κινητό σου είναι το σώμα και η
καρτούλα αυτή , που την λένε <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sim</span>,
είναι το μυαλό . Ακόμη και αν πεθάνει το σώμα το μυαλό μένει, θα το φυτέψουμε
αλλού και θα έχεις το ίδιο νούμερο..</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>- Ακόμη και αν πεθάνει το σώμα… Ξέρεις, τότε που
διαβάζαμε σαν παιδιά τον <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ιούλιο Βερν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και έγραφε ότι θα πετάμε με αεροπλάνο στην
Αμερική σε λίγες ώρες, οι φίλοι μου γελούσαν και κοροϊδεύαν. Είχαμε δύο καράβια που έκαναν την
διαδρομή, τον Βύρωνα και τον Έντισον, 15 μέρες έκανε το ένα για να πάει, 16 το
άλλο για να γυρίσει…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
επανάληψη, παρότι εκ των πραγμάτων στην περίπτωσή τους μόνο μήτηρ μαθήσεως δεν
είναι και συχνά υποκρίνομαι ότι με εκνευρίζει για να τους κάνω να γελάνε, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι συνώνυμη με την στοργή και την γαλήνη.
Κάθε εβδομάδα περιμένω να τους δω, για να μου διηγηθούν τα ίδια πράγματα, να
τους εξηγήσω τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ίδια πράγματα, να
γελάσουμε με τα ίδια πράγματα... Είναι ένα προστατευτικό κουκούλι γεμάτο αγάπη
...<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNT7l13qrh8QANhYtUH-LjDgF8HhYNgyYw463zbLEN0tQwnvE7kkzxkDXT63dPC0eSg3-ZGaTczkjLmYbSxcpLRMxrcMWcF3bar-117EWUeAQISsipf9EjnDfznvnrxhuHQF87GH1RIcL9/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25B4%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNT7l13qrh8QANhYtUH-LjDgF8HhYNgyYw463zbLEN0tQwnvE7kkzxkDXT63dPC0eSg3-ZGaTczkjLmYbSxcpLRMxrcMWcF3bar-117EWUeAQISsipf9EjnDfznvnrxhuHQF87GH1RIcL9/s200/%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25B4%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9.jpg" width="171" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φωτογραφία ειλημμένη από<br />
<a href="http://petbirds.gr/content/104/" target="_blank">http://petbirds.gr/content/104/</a></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Φανταστείτε ότι έχουν κινητό από το
1998 αλλά κάθε εβδομάδα με ρωτάνε τι κάνουν λάθος και «χαλάει το τηλέφωνο»
,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μετρήστε λοιπόν επαναλήψεις στα λόγια
: <i>Ααααχ, βρε γιαγιά πόσες φορές σου έχω πει, αν δεις κάτι περίεργο στην οθόνη
πάτα το ΚΟΚΚΙΝΟ να καθαρίσει!! Όχι παρατεταμένα βρε παππού , θα σβύσει το
τηλέφωνο, έχεις ΗΔΗ χαλάσει το ασύρματο που του πατάς το κουμπί τόσο δυνατά,
δεν κλείνει πια, έχεις χαλάσει και το τηλεκοντρόλ, δεν σβήνει η τηλεόραση</i>!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><br />
<br />
- Σου έχω πει ότι στο θέατρο Κεντρικόν, έναντι του αγάλματος του Κολοκοτρώνη ,
ο διευθυντής της ορχήστρας, Αποστολόπουλος λεγόταν και ήμασταν φίλοι, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όταν με είδε να μπαίνω μέσα, διέκοψε την
ορχήστρα από το τραγούδι που έπαιζαν και ξεκίνησε να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παίζει το <i>λαλούν τα αηδόνια και πλαντάζω</i>
γιατί ήξερε πόσο πολύ μου άρεσε; </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
- Αμάν βρε Γιάννη, όλο τα ίδια και τα
ίδια! Φτιάχ’ του ένα τρανζίστορ να τα ακούει τα βράδια εδώ στην πολυθρόνα να
τον παίρνει ο ύπνος..</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast">
-Ναι παππού, γι΄αυτό στο έβαλα πρώτο …
θυμάσαι; Κάτσε να στο ξαναβάλω…</div>
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">- … <br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><br />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Tz2LZIvEOTA">ακούστε το :-)</a></span><br />
<br />
Λαλούν τ’ αηδόνια και πλαντάζω ανθούν τα ρόδα και μεθώ,</div>
<div align="center">
το φεγγαράκι κουβεντιάζω και μου ‘ρχεται να τρελαθώ.</div>
<div align="center">
</div>
<div align="center">
------</div>
<div align="center">
Μια μαγεμένη ανατριχίλα με περιμένει κάθ’ αυγή,<br />
θαρρώ πως βγάζω ανθούς και φύλλα κι απλώνω ρίζες μέσ’ τη γη.</div>
<br />
<div align="center">
------</div>
<div align="center">
Μα ποιο μεθύσι και ποια τρέλα και ποια ανοιξιάτικη χαρά,<br />
μοιάζει μ’ αυτή που φέρνεις έλα,</div>
<div align="center">
κι όλα τα νοιώθω μια φορά.</div>
<br />
<br />
<br style="mso-special-character: line-break;" />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<br style="mso-special-character: line-break;" />
</span></div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-87505975429474489492012-09-25T16:53:00.001+03:002012-09-26T05:42:07.759+03:00Τα όρια της σάτιρας σε ένα ... παστίτσιο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNb1Y-MvGHXDcjFdAnEompfJOow9GHJk03lDEbW12zZx2IdChiR_ZtRdTTybaJjSxopxpVMtHXWnW6LlECdUXCv0-NT7LoYEnw8-LKpOs5uMUqPCB0aH3pmCicPTwLHaPZ1pON4moCJalQ/s1600/301018_2402048625876_1006811872_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNb1Y-MvGHXDcjFdAnEompfJOow9GHJk03lDEbW12zZx2IdChiR_ZtRdTTybaJjSxopxpVMtHXWnW6LlECdUXCv0-NT7LoYEnw8-LKpOs5uMUqPCB0aH3pmCicPTwLHaPZ1pON4moCJalQ/s200/301018_2402048625876_1006811872_n.jpg" width="200" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το Σάββατο
κοιμήθηκα στην Αθήνα και το πρωί της
Κυριακής ξύπνησα στο ... Ισλαμαμπάντ...
και όλα αυτά χωρίς να με έχουν απαγάγει
ή διακτινίσει οι εξωγήινοι.. Κοιμήθηκα
ως ελληνίδα πολίτης, γνωρίζοντας ότι
το Σύνταγμα της χώρας μου,μου εγγυάται
την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης
και ξύπνησα σε ένα φοβικό και ανελεύθερο
καθεστώς ,που ελέω των πάσης φύσεως
φονταμενταλιστών και της χρυσής αυγής
, συνέλαβε έναν συμπολίτη μου, τον Γέροντα
Παστίτσιο επειδή έκανε σάτιρα, με τις
κατηγορίες της βλασφημίας (!) και της καθύβρισης θρησκευμάτων .</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUAXi2os5iQLuPKi4ucn1FjHtKIjkxpOksdBYYMcIY6UstB23UBKLryRNNvExpmmwf1kiAbsvgA-nVchOgN8TS9JTp4zmFMrTS3IqEytff0JtlrQRvUTEbuErmgPL1Z0w5G5xYzU8oAqpy/s1600/batraxoi+1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="131" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUAXi2os5iQLuPKi4ucn1FjHtKIjkxpOksdBYYMcIY6UstB23UBKLryRNNvExpmmwf1kiAbsvgA-nVchOgN8TS9JTp4zmFMrTS3IqEytff0JtlrQRvUTEbuErmgPL1Z0w5G5xYzU8oAqpy/s200/batraxoi+1.jpg" width="200" /></a> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Με αφορμή λοιπόν
την σύλληψη του 27χρονου διαχειριστή
της ομώνυμης σελίδας και τους τόνους
μελάνι που έχουν γραφτεί τα τελευταία
χρόνια για τα όρια της σάτιρας, θα ήθελα
να σας υπενθυμίσω την ανατριχιαστική
σχεδόν σημειολογία των Βατράχων του
Αριστοφάνη, του πατέρα της κωμωδίας ,
που γράφθηκαν κατά το κύκνειο άσμα της
Αθηναικής δημοκρατίας, το 406 π.κ.χ. , μιας
και έναν μόλις χρόνο μετά, η Αθήνα θα
χάσει οριστικά τον πόλεμο. </span><br />
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι μια περίοδος
πρωτοφανούς και βαθιάς παρακμής για
την Αθήνα, ( σας θυμίζει τίποτα;). Ο πόλεμος
έχει καταστρέψει τα πάντα, ζωές, αξίες
και θεσμούς, ο,τι κρατούσε την πόλη ζωντανή, ξακουστή και αγέρωχη.
Σοφοκλής πενθεί δημόσια για τον θάνατο
του Ευριπίδη, ενώ λίγους μήνες αργότερα
πεθαίνει και ο ίδιος σε ηλικία ενενήντα
ετών. Σαν να μην έφταναν όλα τα δεινά, η Αθήνα έχει μείνει πια χωρίς δραματουργούς,
χωρίς δασκάλους , που θα μπορούσαν να
οδηγήσουν τους συμπολίτες τους έξω από
αυτή την στενωπό. Είναι άλλωστε γνωστό
πως το αττικό Δράμα και η Αττική
δημοκρατία, ήταν έννοιες σύμφυτες, δεν
ήταν δυνατόν να ζήσουν το ένα χωρίς το
άλλο , όπως και δεν έζησαν ... Ο Αριστοφάνης,
φέροντας όλο το τραγικό βάρος στις
πλάτες του να διδάξει τους συμπολίτες
του , ελεύθερα και χωρίς λογοκρισία για
τελευταία φορά στην ιστορία της πόλης,
επιστρατεύει την κωμωδία για να σώσει
την τραγωδία και το πολίτευμα.
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span lang="el-GR">Η
πλοκή του έργου είναι γνωστή, <i>ο </i></span><i><span style="color: black;"><span lang="el-GR">θεός
</span></span><span lang="el-GR">Διόνυσος
</span><span style="color: black;">απογοητευμένος
από την κατάσταση του θεάτρου στην
Αθήνα, καθώς οι μεγάλοι τραγικοί έχουν
πεθάνει, ξεκινάει μαζί με τον δούλο του
Ξανθία ξεκινούν ένα περιπετειώδες
ταξίδι προς τον Κάτω Κόσμο με σκοπό να
φέρουν πίσω τον καλύτερο τραγικό ποιητή
για να αρχίσουν ξανά αξιόλογοι δραματικοί
αγώνες στην Αθήνα. Στον Άδη επικρατεί
πανικός γιατί ο Ευριπίδης με τον Αισχύλο
τσακώνονται για το ποιός υπήρξε ο
μεγαλύτερος τραγικός. Για να λυθεί η
διαφορά, ο Πλούτωνας καλεί τον Διόνυσο,
σε ρόλο διαιτητή, καθώς και τους τρεις
τραγικούς σε έναν δραματικό διαγωνισμό.
Ο αγώνας για την ανάδειξη του καλύτερου,
αρχίζει…Τα κωμικά ευρήματα και τα
φαρσικά επεισόδια διαδέχονται το ένα
το άλλο και μέσα από την πικρή σατιρική
διάθεση του Αριστοφάνη, έρχεται στο φως
η πάντα σύγχρονη διάσταση του έργου.</span></i>
</span>
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzMciXQs5rJzpop4Jz3KC03DDjVVk7zYlShkUSB7qbtV2iImBQ-zF6CNK1nTmQJ4lhgfnS3EtKOxxB9kq6wxwJwdM7o61nFiGlS7hkzFCvj8nJWWCyVe4olL_awS0ioR1D5LR9FlD6dSNL/s1600/aristofanis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzMciXQs5rJzpop4Jz3KC03DDjVVk7zYlShkUSB7qbtV2iImBQ-zF6CNK1nTmQJ4lhgfnS3EtKOxxB9kq6wxwJwdM7o61nFiGlS7hkzFCvj8nJWWCyVe4olL_awS0ioR1D5LR9FlD6dSNL/s200/aristofanis.jpg" width="133" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;">Αυτό
που θα αφήσει μάλλον άφωνους τόσο τους
θεοσεβούμενους νεοέλληνες, όσο και
κάθε φερέλπιδα βρωμόστομο ελληνάρα,
που αμφότεροι υπερηφανεύονται για τους
αρχαίους τους προγόνους, είναι πως ο
πατέρας της κωμωδίας , δεν αφήνει τίποτα
που να αφορά την κοινωνία του, ούτε ιερό
, ούτε όσιο, ούτε δημόσιο, ούτε ιδιωτικό,
που να μην το περνάει από ένα ευφυέστατο,
σατιρικό κόσκινο και μάλιστα με
υβρεολόγιο που κάνει την γλώσσα του
τελευταίου λιμενεργάτη να ωχριά.. </span>
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σατιρίζει
τους θεούς:</b> Ο Διόνυσος ο ίδιος ο θεός
του δράματος, προς τιμήν του οποίου έχει
γραφτεί το έργο, αντί για σοβαρός και
μεγαλοπρεπής, είναι ένας δειλός ,
αδίστακτος καιροσκόπος, μια περσόνα
υστερική και αλλόφρονη, με γελοία
εμφάνιση ( φοράει την λεοντή του Ηρακλή
, πάνω από ένα γυναικείο φουστάνι), που
δέχεται την καζούρα του Ηρακλή για την
πολύπλευρη σεξουαλικότητά του.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></b></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOaBQZSgNsdxIM_RfUBlTptvBDp6kfevTv5hAyyemO0Bb_VWccvyhXarR5wQ-3YIi9tJNokHn2n7ZPu2iPhAnMwlKMKjvwRXrDlGpct7Do5H1hujBSC2FnXaGYAKMWKYCvq6YkUIVpwp2o/s1600/Frogs.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="143" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOaBQZSgNsdxIM_RfUBlTptvBDp6kfevTv5hAyyemO0Bb_VWccvyhXarR5wQ-3YIi9tJNokHn2n7ZPu2iPhAnMwlKMKjvwRXrDlGpct7Do5H1hujBSC2FnXaGYAKMWKYCvq6YkUIVpwp2o/s200/Frogs.JPG" width="200" /></a><b style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σατιρίζει
τους Ημίθεους:</b><span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ο Ηρακλής, είναι ένας
χαζός σφίχτης, ένας χονδροκομμένος και
άξεστος φουσκωτός , που οι μύες του
σκέφτονται περισσότερο από τον εγκέφαλό
του.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σατιρίζει τα
δημόσια πρόσωπα και δη τους πολιτικούς
:</b> Ο Κλεοφώντας, ο Θηραμένης και φυσικά
ο Αλκιβιάδης, , όσο και ιδιώτες για τις
υπερβολές στην ιδιωτική τους ζωή, όπως
η εταίρα Κυρήνη, περνώνται από γεννεές
δεκατέσσερις.
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcLNsMub6kcR_riJFPNJcmhYznHu-brqbxdoEICmJLkIhoWQb-bpBOR931tzaQrRCDIbPhkB0oec8fgoHkYocH_0H-0_Q8YYE18qoIAcINJ3yB1TB9mp4R4gtG5-2nkOFn2IVQQsJDEsP5/s1600/sofoklis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcLNsMub6kcR_riJFPNJcmhYznHu-brqbxdoEICmJLkIhoWQb-bpBOR931tzaQrRCDIbPhkB0oec8fgoHkYocH_0H-0_Q8YYE18qoIAcINJ3yB1TB9mp4R4gtG5-2nkOFn2IVQQsJDEsP5/s200/sofoklis.jpg" width="200" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σατιρίζει τους
πεθαμένους και το έργο τους</b>: Τι και αν το
έργο γράφεται για να επικαλεστεί το
πνεύμα των 3ών μεγάλων τραγικών; Πεθαμένοι
-ξεπεθαμένοι, Αισχύλος , Σοφοκλής ,
Ευρυπίδης, τσακώνονται και
αλληλοξεμπροστιάζονται σαν τις τελευταίες
κατίνες, αν και με εξαιρετικά ευφυολογήματα
στον καυγά τους. Ούτε καν οι πεθαμένοι
φιλόσοφοι δεν γλυτώνουν, ο Σωκράτης
ιδίως έχει την τιμητική του , καθώς ήταν
από τους αγαπημένους στόχους του
Αριστοφάνη.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCvrM42oeeu-wmcY4jCa0AoLCJcp5iGDW0LTrYaIHXay9WwiU_PLuhUCjR4zJhCUjd2PFK1QejTFCAlSBZkZkhv2-Gy2eL6S_ehcNvBZnImRfAFlCRfXhwrwKI3GwrySEmZrxxorUKBnEf/s1600/skroutz.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCvrM42oeeu-wmcY4jCa0AoLCJcp5iGDW0LTrYaIHXay9WwiU_PLuhUCjR4zJhCUjd2PFK1QejTFCAlSBZkZkhv2-Gy2eL6S_ehcNvBZnImRfAFlCRfXhwrwKI3GwrySEmZrxxorUKBnEf/s200/skroutz.jpg" width="151" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σατιρίζει ακόμη
και τον ίδιο τον χορηγό του:</b> Ποιόν; Καλά
ακούσατε, αυτόν που του έδινε τα λεφτά,
τα μπικικίνια για να ανεβάσει το έργο
του και που ήταν το τιμώμενο πρόσωπο
των αγώνων. Ένας ολόκληρος χορός βατράχων
βγαίνει και του τραγουδάει : </span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>τσιγκούναρε!
Που μας άφησες να βγούμε να τραγουδήσουμε
ντυμένοι με κουρέλια</i>...
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV1AQpsMS3l4Lz_6yyyL1SjZBxcVCK7wdeCkZFURcjctHoH4NLb-N5u-veLfFxjwF_bmHi2M4jM_snfcVUa1Z5BjB2nbWZ6lqm8my8ZCkLoqfgLaPdEdCOoKAI5Jf3z5oCZBN35xg5lcbT/s1600/athina.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV1AQpsMS3l4Lz_6yyyL1SjZBxcVCK7wdeCkZFURcjctHoH4NLb-N5u-veLfFxjwF_bmHi2M4jM_snfcVUa1Z5BjB2nbWZ6lqm8my8ZCkLoqfgLaPdEdCOoKAI5Jf3z5oCZBN35xg5lcbT/s1600/athina.jpg" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Να σας θυμίσω
πως οι αρχαίοι Αθηναίοι, αυτοί για τους
οποίους -επαναλαμβάνω- τόσο πολύ
υπερηφανεύεστε συμπολίτες μου νεοέλληνες,
ήταν ένας ευσεβέστατος λαός; Ναι , ασφαλώς
, αναντίρρητα ήταν, αλλά συγχρόνως ήταν
και ένας δημοκρατικός , ελεύθερος και
υπερήφανος λαός, που <b>μπορούσε να δει
και να απολαύσει την κωμικότητα , ακόμα
και στην πιο τραγική διάσταση της
ανθρώπινης ζωής, ή και στην πιο βέβηλη
και αυτό ακριβώς στοιχειοθετούσε , μέσα
από τις αναρίθμητες ιστορίες της
ανθρώπινης μικρότητας τους, το πολιτισμικό
τους μεγαλείο</b>.
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;">Να
σας θυμίσω επίσης, ότι όλα τα δημοκρατικά
συντάγματα της Δύσης μαζί και το δικό
μας, στηριχθήκαν στις αρχές του Διαφωτισμού
και της Γαλλικής Επανάστασης, Ελευθερία-
Ισότητα-Αδελφότητα και στο περιώνυμο ρητό του Βολταίρου, που συμπυκνώνει την ουσία ολόκληρου του ανθρωπισμού : <b>Δεν συμφωνώ με τίποτα από
όσα λες, αλλά θα υπερασπιστώ ακόμη και
με την ζωή μου ως διακύβευμα , το δικαίωμά
σου να λες ελεύθερα αυτά που πιστεύεις.</b>
<i>Πράγμα που εν προκειμένω σημαίνει ότι
όσο σεβαστά είναι τα ιερά και τα όσια
του καθενός, τόσο σεβαστό οφείλει να
είναι και το δικαίωμα του κάθε πολίτη
να δηλώνει, ότι δεν έχει ούτε ούτε ιερό
ούτε όσιο , να αμφισβητεί , να κρίνει και
να κριτικάρει πρόσωπα , καταστάσεις ,
ήθη , ιδεολογίες, πεποιθήσεις της
καθημερινότητάς , είτε καλλιτεχνική
αδεία είτε μέσα από το επιστημονικό του
έργο </i>. Ακόμη και η θρησκεία, ως ιδεολογία,
δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι στο
απυρόβλητο. </span>
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ποια είναι λοιπόν
τα όρια της σάτιρας; </b>Η απάντηση ενός
ελεύθερου και δημοκράτη ανθρώπου είναι
μάλλον αυτονόητη : <b>Κανένα απολύτως!</b>
Έχουμε κάθε δικαίωμα να μας ενοχλεί η
αισθητική της και να μην την
παρακολουθήσουμε, εφόσον δεν μας αρέσει,
αλλά δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να
φιμώσουμε όσους λένε αστεϊσμούς που
μας ενοχλούν, είτε ήμαστε χριστιανοί
ορθόδοξοι, είτε μουσουλμάνοι, είτε γκέι,
είτε στρέιτ, είτε χοντροί, είτε λεπτοί,
είτε λευκοί , είτε μαύροι, είτε τσιγκούνηδες
και λεπροί, είτε ανάπηροι, είτε ακόμη
και πεθαμένοι. Γιατί; Γιατί το κάθε τι
που απαρτίζει την τον χαρακτήρα και την
δομή της κοινωνία μας , οι άνθρωποι, οι
ιδέες, οι αντιλήψεις, τα ήθη, όσο σοβαρά
, ευαίσθητα και εύθραυστα και να είναι,
έχουν πάντοτε και την γελοία τους πλευρά.
Και αν τα μέλη μιας μειονότητας ή και
πλειονότητας, όπως εν προκειμένω οι
ορθόδοξοι, θέλουν να ζουν με ισότιμους
κοινωνικούς όρους, θα πρέπει να έχουν
και ισότιμο μερίδιο διακωμώδησης.
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfN7Kyf9yuzpRSoxI5WKzlvlggGa4EdNmGOOk8gDTf0I4ssr2IZJbWjGAGBeiTn6kTsiJWTuhBff15STRcVU3YWMdFTegDVsyRsUJWgIP1Yx5o2KBCIIZBIwKHmbG6LK66c4Y-OLfsR2AZ/s1600/564477_531203403562601_328538534_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfN7Kyf9yuzpRSoxI5WKzlvlggGa4EdNmGOOk8gDTf0I4ssr2IZJbWjGAGBeiTn6kTsiJWTuhBff15STRcVU3YWMdFTegDVsyRsUJWgIP1Yx5o2KBCIIZBIwKHmbG6LK66c4Y-OLfsR2AZ/s200/564477_531203403562601_328538534_n.jpg" width="200" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η σύλληψη του Παστίτσιου, μπορεί να μοιάζει ως ένα γεγονός ήσσονος σημασίας, δεν είναι όμως. Διότι από τέτοιες επιλογές καθορίζεται το μέλλον των πολιτισμών, των πολιτειών και των πολιτευμάτων τους. </span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όταν η νομοθεσία
, αλλά και ο κοινός νους δεν μπορούν να
κάνουν διάκριση μεταξύ <span style="color: #333333;">της
σάτιρας και της ρητορικής μίσους , ή εν
προκειμένω της βλασφημίας, τότε έχουμε
πολύ σοβαρό πρόβλημα πολιτισμού και
πολιτεύματος. Ο ορθός πολιτικός λόγος,
είναι ένα επικοινωνιακό εργαλείο ,
εφεύρημα των τελευταίων δεκαετιών που
είχε αρχικώς αγνές προθέσεις, να
προστατεύσει τις όποιες μειονότητες,
από την γλώσσα,<i> η οποία δεν είναι κοινωνικά
αθώα, είναι </i></span><span style="color: black;"><i>είναι
μέρος της κοινωνικής συμπεριφοράς,
εκφράζει θέσεις, και αντιθέσεις,
συμπυκνώνει ιδέες, </i></span><span style="color: #333333;"><i>
παράγει και αναπαράγει ιδεολογία</i> και
όταν αυτή η ιδεολογία είναι ρατσιστική
ή εμπεριέχει μίσος οιασδήποτε μορφής
, οφείλεις να την ποινικοποιήσεις διότι
είναι το μέσον διάδοσής της ιδεολογίας
του μίσους και των διακρίσεων. </span>
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;">Όμως
, πλέον, έχουμε φθάσει στο αντίθετο άκρο,
ο ορθός πολιτικός λόγος, τείνει να γίνει
το πιο ευχείριστο εργαλείο λογοκρισίας,
που καθιστά την γλώσσα μας ξύλινη, άνευρη
και ανειλικρινή, μια νεογλώσσα οργουελική.
Ακριβώς επειδή κάθε εύθικτη κοινωνική
ομάδα, δεν μπορεί και δεν θέλει να κάνει
την διάκριση ανάμεσα στην κριτική και
την διακωμώδηση , πρακτικές απολύτως
κοινωνικά και πολιτισμικά αναγκαίες ,
με την ρητορική μίσους. Εν ολίγοις, όπως
έλεγε και ο Αλέιστερ, <i>ο δρόμος για την
κόλαση , είναι στρωμένος από καλές
προθέσεις</i>. </span>
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5v0Ct2IOVFQJI6LXe2pgl6ba-jWySa0mT9ZQ04t4c_vvwPlMvYZaHW0kE1aROi5P8kV1p0RPJybgTqE8HveKQR1TcRhk2jN0dlcm_mNtny9Dh7k6dmhPE_2nxVv9iixgWfRflGV3btwgx/s1600/metanoeite.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5v0Ct2IOVFQJI6LXe2pgl6ba-jWySa0mT9ZQ04t4c_vvwPlMvYZaHW0kE1aROi5P8kV1p0RPJybgTqE8HveKQR1TcRhk2jN0dlcm_mNtny9Dh7k6dmhPE_2nxVv9iixgWfRflGV3btwgx/s200/metanoeite.jpg" width="200" /></a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επιστρέφοντας
εδώ στο Ισλαμαμπαντ , θυμηθείτε ξανά , ότι ότι
λίγες ώρες πριν την σύλληψη του Παστίτσιου,
κάποιοι άλλοι φονταμενταλιστές και
μάλιστα λαθρομετανάστες, τα έκαναν για
δεύτερη φορά γυαλιά καρφιά στο κέντρο
ανενόχλητοι, επειδή θεώρησαν ότι τους
έθιξε ένα σατιρικό βιντεάκι για τον
Μωάμεθ που γυρίστηκε... στην Αμερική. </span><span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Διυλίζομεν τον κώνωπα κύριοι ή όχι ; Πόσο πιο εξόφθαλμα θα μεροληπτείτε υπέρ της χρυσής αυγής και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού καταπατώντας τις στοιχειωδέστερες ελευθερίες που εγγυάται το σύνταγμά μας σε κάθε πολίτη; Γ</span><span style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; text-align: left;">ια
την ορθόδοξη και την καθολική εκκλησία,
η θεωρία της εξέλιξης θεωρείται βλάσφημη, ναι βλάσφημη , όπως ο βλάσφημος Παστίτσιος! Να περιμένουμε ότι στο επόμενο διάστημα
θα συλληφθούν οι συγγραφείς των βιβλίων
βιολογίας; Οι πυρές στο Σύνταγμα και ο
δημόσιος λιθοβολισμός θα είναι το
επόμενο βήμα ... προς τον μεσαίωνα; Μήπως
θα πρέπει να συγκροτηθεί και θρησκευτική
αστυνομία κατά τα πρότυπα των τριτοκοσμικών
χωρών;</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #333333;"><span style="font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif;"> </span></span>
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4dI4ULmp5mCaRAfD6CvYT7SSUBZFvyid96IXmPgWdJ7w8Den1mfTXM32Mx-j35HrB7nFuPLsJBtPjCjRXfqEqIhIhVCE-ST3V7Erl8sbhMdOq2O8eqVeLneyhExVslK7x09-Yaei7SLG/s1600/islam+riots.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4dI4ULmp5mCaRAfD6CvYT7SSUBZFvyid96IXmPgWdJ7w8Den1mfTXM32Mx-j35HrB7nFuPLsJBtPjCjRXfqEqIhIhVCE-ST3V7Erl8sbhMdOq2O8eqVeLneyhExVslK7x09-Yaei7SLG/s200/islam+riots.jpg" width="200" /></a><span style="color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σημειωτέον δε, ότι το προαναφερθέν βιντεάκι , έγινε αφορμή για πάσης
φύσεως βιαιοπραγίες ανά τον πλανήτη,
ένας αμερικανός πρέσβης σκοτώθηκε,
κτίρια κάηκαν, διπλωματικές σχέσεις
διεκόπηκαν, άνθρωποι τραυματίστηκαν ,
φετβά εκδοθήκαν κατά των συντελεστών
του και απειλές εκτοξευθήκαν
συλλήβδην εναντίον της ἀπιστης Δύσης
και της δημοκρατίας. Μουσουλμάνοι διαδηλωτές, όχι μόνο στην πλατεία Ταχίρ, αλλά και στην...
Γαλλία κρατούσαν πλακάτ που έλεγαν στο
διάολο η δημοκρατία, θέλουμε μόνο το
Ισλάμ ( !!!) </span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;"><br /></span></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;"><br /></span></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi02WNu6u0lqiEtSNr6Xbs1EBE5Z8tXn6Vsfv0HYABhhr038fUWZt3d3Zpy8jZNSU4jINdWodBqlnCVq3q2tiP0ZFSwsld67P2luWI8DqTrn_a8bMmmQZnEaOO4dpigtJ184bjW-rt_ZeqI/s1600/democracytohell.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi02WNu6u0lqiEtSNr6Xbs1EBE5Z8tXn6Vsfv0HYABhhr038fUWZt3d3Zpy8jZNSU4jINdWodBqlnCVq3q2tiP0ZFSwsld67P2luWI8DqTrn_a8bMmmQZnEaOO4dpigtJ184bjW-rt_ZeqI/s320/democracytohell.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;"></span></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;">Ζούμε
σε καιρούς, σαν εκείνους των βατράχων...
Η δημοκρατία μας κρέμεται από μια
κλωστή, το σύνταγμά μας έχει γίνει
κουρελόχαρτο, οι νοσταλγοί των ναζί εξελέγησαν εθνοπατέρες του κοινού
ποινικού... κοινοβουλίου. Νεοέλληνα ,
ήρθε η ώρα να επιλέξεις, εαν μιμούμενος τους ταλιμπάν θα στείλεις σεμνά και ευλαβικά την ελευθερία και την δημοκρατία μας στον διάολο, ή αν θα βάλεις... τα γέλια !Τι πιο δημοκρατικό, τι πιο ελεύθερο... </span></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Xaa9SWjik-g?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Πηγές : </div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Για τον Παστίτσιο :</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/32263" style="text-align: left;">http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/32263</a><br />
<a href="http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=164551&catid=4">http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=164551&catid=4</a>
<br />
<a href="http://www.iefimerida.gr/news/69186/%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%C2%AB%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE%CF%82">http://www.iefimerida.gr/news/69186/%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%C2%AB%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE%CF%82</a>
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="http://noetic-on.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html">http://noetic-on.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html</a>
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Για τους Βατράχους :</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="http://el.scribd.com/doc/5384130/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9">http://el.scribd.com/doc/5384130/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9</a>
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9_(%CE%BA%CF%89%CE%BC%CF%89%CE%B4%CE%AF%CE%B1)">http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9_(%CE%BA%CF%89%CE%BC%CF%89%CE%B4%CE%AF%CE%B1)</a>
</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Για την σάτιρα : <a href="http://periousios.blogspot.gr/2012/09/blog-post_24.html" style="text-align: left;">http://periousios.blogspot.gr/2012/09/blog-post_24.html</a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Για την ρητορική μίσους :<a href="http://www.poreiagynaikon.gr/idrytiko/idr_14.htm" style="text-align: left;">http://www.poreiagynaikon.gr/idrytiko/idr_14.htm</a></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-9734500904530292822012-05-01T02:58:00.001+03:002012-05-02T14:26:02.799+03:00Φίλος του Αλεξάνδρου ο Επίκουρος;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">του <b>Μάριου Βερέττα</b>, συγγραφέα-εκδότη</span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #fce5cd; font-family: Times,'Times New Roman',serif;">Το κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «<b>Κήπος του Επίκουρου</b>», τεύχος 18, και αναδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του Στέλιου Φρανκ (http://sfrang2.blogspot.com/2012/01/blog-post_09.html) με τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα και εκδότη.</span></blockquote>
<br />
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Το
να εκτιμά κανείς και να θαυμάζει αξιόλογες προσωπικότητες του
παρελθόντος είναι απολύτως θεμιτό. Εύκολα ωστόσο ο θαυμασμός αυτός
μπορεί να διολισθήσει προς τη μεριά της αυτογελοιοποίησης, όταν
εκφράζεται ταυτόχρονα προς προσωπικότητες εντελώς άσχετες και
ασυμβίβαστες μεταξύ τους.<br />
<br />
Το λέω αυτό διότι έχω παρατηρήσει πως ενώ υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι
δηλώνουν φίλοι της επικούρειας φιλοσοφίας, οι ίδιοι θεωρούν ταυτόχρονα
τουλάχιστον ως ημίθεο τον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο και ως μέγιστο
πνεύμα της αρχαιότητας τον δάσκαλό του Αριστοτέλη.<br />
<br />
Η
επιλογή αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιεικώς ως αντιφατική αλλά
και ανιστόρητη, εφόσον από τη μια μεριά ο Επίκουρος υπήρξε ένας απλός
Αθηναίος πολίτης, γαλουχημένος με τις αρχές της αθηναϊκής δημοκρατίας,
που υπέστη όλα τα δεινά της μακεδονικής επικυριαρχίας στην πατρίδα του,
ενώ από την άλλη μεριά αφενός ο Αλέξανδρος βασίλεψε ως ένας απόλυτος
μονάρχης, που δεν δίσταζε ακόμη και να κατακρεουργεί μεθυσμένος τους
καλύτερους φίλους του, κι αφετέρου ο Αριστοτέλης αποτέλεσε έναν πιστό
υπηρέτη των συμφερόντων του μακεδονικού θρόνου, που έκανε τα πάντα
προκειμένου να υποδουλώσει πνευματικά το ανεξάρτητο πνεύμα του αθηναϊκού
δήμου.<br />
<br />
Βεβαίως δεν μπορούν να αμφισβητηθούν ούτε οι εκπληκτικές στρατηγικές
ικανότητες του Αλέξανδρου, ούτε η εντυπωσιακή ευρυμάθεια του
Αριστοτέλη. Κανείς όμως από αυτούς τους δύο δεν ωφέλησε τόσο τους
συνανθρώπους του, συγχρόνους και μεταγενέστερους, όσο ο άσημος
Επίκουρος. <br />
<br />
Αναμφίβολα ο Αλέξανδρος αποτελεί μια κορυφαία περίπτωση στο κεφάλαιο των
μεγάλων κατακτητών, κι ο Αριστοτέλης μια σημαντικότατη παρουσία στα
πλαίσια της ιστορίας της φιλοσοφίας, αλλά και οι δυο καθόλου δεν
ενδιαφέρθηκαν για την ευτυχία του ανθρώπου, του κάθε άνθρώπου, όπως
έκανε ο δάσκαλος του Κήπου. Διότι ο μεν Αλέξανδρος ενδιαφέρθηκε για την
κατάκτηση της απέραντης αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών, ο δε Αριστοτέλης
ασχολήθηκε επισταμένως με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του
μακεδονικού θρόνου στην Αθήνα.<br />
<br />
Ας δούμε λοιπόν τα ιστορικά γεγονότα, για να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα.
Όπως είναι γνωστό, ο Αριστοτέλης, ο Αλέξανδρος και ο Επίκουρος έδρασαν
κατά τον 4ο πx αιώνα. Μεγαλύτερος από τους τρεις υπήρξε ο Αριστοτέλης,
που γεννήθηκε το 384 πx στα Στάγειρα της Χαλκιδικής και πατέρας του ήταν
ο Νικόμαχος, γιατρός του βασιλέα της Μακεδονίας. Άρα ο Αριστοτέλης
ανήκε εκ γενετής στο αυλικό περιβάλλον του μακεδονικού θρόνου. Στη
συνέχεια έμεινε ορφανός και την κηδεμονία του ανέλαβε κάποιος Πρόξενος,
ένας πλούσιος φίλος του πατέρα του, εγκατεστημένος στον μικρασιατικό
Αταρνέα της Αιολίδας, απέναντι από τη Λέσβο, ο οποίος έστειλε το 367 πx
τον δεκαεπτάχρονο Αριστοτέλη στην Αθήνα, για να σπουδάσει στη φιλοσοφική
σχολή του Πλάτωνα, πασίγνωστου για τις ολιγαρχικές και αντιδημοκρατικές
του απόψεις και τις στενές του σχέσεις με διαβόητους τυράννους, όπως οι
Συρακούσιοι Διονύσιος ο Πρεσβύτερος και Διονύσιος ο νεότερος.
Αναμφίβολα ο νεαρός Αριστοτέλης είχε κληρονομήσει μια μεγάλη περιουσία,
αλλιώς δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτός στην Ακαδημία, που προόριζε τις
γνώσεις της μόνον για πλουσιόπαιδα και εισέπραττε πανάκριβα δίδακτρα.
Σημειωτέο ότι η Ακαδημία ιδρύθηκε από τον Πλάτωνα το 387 πx, μόλις τρία
χρόνια πριν από τη γέννηση του Αριστοτέλη.<br />
<br />
Είκοσι χρόνια (από το 367 έως 347 πx) έμεινε ο ευφυέστατος Αριστοτέλης
στην Ακαδημία, δηλαδή μέχρι τη χρονιά που πέθανε ο Πλάτωνας, οπότε
διαπληκτίστηκε με τον Ξενοκράτη και τον Σπεύσιππο για την ηγεσία της
σχολής. Με δεδομένο όμως ότι νίκησε ο Σπεύσιππος, ως Αθηναίος και
ανιψιός του Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης πήρε τον Ξενοκράτη και φύγανε μαζί
για την Αιολία, όπου γνώριζε τα κατατόπια λόγω του Προξένου .
Εγκαταστάθηκε στην Άσσο, την οποία είχε χαρίσει ο τύραννος του Αταρνέα
Ερμίας στους πλατωνικούς Έραστο και Κορίσκο, κι εκεί επιδίωξε να
υλοποιήσει το όνειρο του Πλάτωνα, περί διακυβέρνησης των πόλεων από
τους φιλοσόφους, ενώ στην ουσία ασκούσε φιλομακεδονική προπαγάνδα στον
Ερμία και το περιβάλλον του, με αποτέλεσμα να υποκινηθούν οι υποψίες
των Περσών, οι οποίοι τελικά συνέλαβαν και σταύρωσαν τον πλατωνικό
τύραννο. Ο Αριστοτέλης στο μεταξύ εγκαταστάθηκε από το 345 πx στη
Μυτιλήνη, όπου νυμφεύθηκε την ανιψιά του Ερμία Πυθιάδα κι απόκτησε ως
εκλεκτό του μαθητή τον Λέσβιο Θεόφραστο από την Ερεσό, την πατρίδα της
Σαπφώς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieSVlYnbleSQDxFRe2SS3pSc4S3FFmzTr_Ftt-l2vWSWBjrOAV_Rk-ak8ensVu2VxQ7I74ZnjihXIlb9Ou69lIpIYlHmZbgouMoASCL8kQ6QVDa8cvI5PJUbWbFkhd5fPRTuau7j0itFXa/s1600/aristoteles1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieSVlYnbleSQDxFRe2SS3pSc4S3FFmzTr_Ftt-l2vWSWBjrOAV_Rk-ak8ensVu2VxQ7I74ZnjihXIlb9Ou69lIpIYlHmZbgouMoASCL8kQ6QVDa8cvI5PJUbWbFkhd5fPRTuau7j0itFXa/s200/aristoteles1.jpg" width="139" /></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Το
356 πx, όταν ο Αριστοτέλης ήταν 28 χρονών και βρισκόταν ακόμη στην
Αθήνα, γεννήθηκε στην Πέλλα της Μακεδονίας ο Αλέξανδρος, την ανατροφή
του οποίου ανέλαβε ένας συγγενής της μητέρας του, ονόματι Λεωνίδας. Χάρη
στον Λεωνίδα ο μικρός Αλέξανδρος έμαθε αριθμητική, μουσική και
ιππασία, ενώ η εντυπωσιακή ευφυΐα του υποχρέωσε τελικά τον πατέρα του
Φίλιππο να ασχοληθεί μαζί του και να αναθέσει το 342 πx την εκπαίδευσή
του στον Αριστοτέλη. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Αναμφίβολα
πέρα από τις φιλοσοφικές του γνώσεις, το κριτήριο της επιλογής του
Αριστοτέλη, ως δασκάλου του βασιλόπαιδα Αλέξανδου, θα πρέπει να ήταν η
αφοσίωσή του στον μακεδονικό θρόνο, κι ένα τέτοιο προσόν δεν θα μπορούσε
σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί από τον πασίγνωστο για την καχυποψία του
Φίλιππο. Δεν αποκλείεται άλλωστε ο Αριστοτέλης, ως γιος έμπιστου
αυλικού του Μακεδόνα βασιλιά, να δρούσε ήδη επί μία εικοσιαετία στην
Αθήνα σαν πράκτορας των συμφερόντων του Φιλίππου κι έτσι η επιμονή του
να καταλάβει την ηγεσία της Ακαδημίας, θα μπορούσε να ειδωθεί και ως
απόπειρα πραγματοποίησης μιας πολιτικής αποστολής, που του είχε αναθέσει
ο Μακεδόνας βασιλιάς, με δεδομένο ότι η σχολή του Πλάτωνα υπήρξε
εξαρχής κέντρο εκπαίδευσης πλουσίων και ολιγαρχικών νέων και άρα
μπορούσε εύκολα να μετατραπεί και σε φυτώριο στελεχών της
φιλομακεδονικής παράταξης. Τα ίδια δεν γίνονται σήμερα στα διάφορα
αμερικάνικα κολλέγια και τις γερμανικές σχολές;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Όπως
κι αν έχει το πράγμα, το 341 πx - όταν ο αδρά αμειβόμενος
σαραντατριάχρονος Αριστοτέλης είχε πλέον συμπληρώσει έναν χρόνο ως
παιδαγωγός του δεκαπεντάχρονου βασιλόπαιδα Αλέξανδρου – σε μιαν άλλη
άκρη της Ελλάδας, στη Σάμο, από μιαν οικογένεια φτωχών Αθηναίων
κληρούχων, γεννήθηκε ο Επίκουρος, ο γιος του γραμματοδιδάσκαλου Νεοκλή,
από το γένος των Φιλαϊδών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Την
επόμενη χρονιά, ο Φίλιππος έκρινε ότι ο δεκαεξάχρονος Αλέξανδρος είχε
πλέον μορφωθεί αρκετά κι έτσι διέκοψε τις σπουδές του και του ανέθεσε τη
διοίκηση της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της απουσίας του στο Βυζάντιο.
Η επιλογή του αποδείχθηκε σοφή, διότι ο Αλέξανδρος, παρά το νεαρό της
ηλικίας του κατάφερε να πνίξει στο αίμα την εξέγερση των Μαίδων και να
καταστρέψει την πρωτεύουσά τους Ιαμφορίνα, κερδίζοντας έτσι την εκτίμηση
και τον σεβασμό των Μακεδόνων πολεμιστών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Δύο
χρόνια αργότερα, το 338 πx, o Φίλιππος παρέταξε τις δυνάμεις του στη
Χαιρώνεια, απέναντι στα ενωμένα στρατεύματα της Αθήνας, της Κορίνθου,
της Κέρκυρας, της Λευκάδας, της Αχαΐας, των Μεγάρων, της Ακαρνανίας,
της Εύβοιας και του Κοινού των Βοιωτών. Επικεφαλής του μακεδονικού
ιππικού ήταν ο Αλέξανδρος. Οι σύμμαχοι νικήθηκαν, χίλιοι Αθηναίοι
σκοτώθηκαν κι άλλοι δύο χιλιάδες αιχμαλωτίστηκαν. Ο δεκαοχτάχρονος
Αλέξανδρος μπήκε για πρώτη φορά στην Αθήνα ως εκπρόσωπος του πατέρα του,
ενώ ο Επίκουρος στη Σάμο συμπλήρωνε τα τρία του χρόνια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Την
επόμενη χρονιά, κι ενώ ο Αριστοτέλης συνέχιζε να κατοικεί στην Πέλλα
και να τρέφεται από το πλούσιο βασιλικό ταμείο, ο Φίλιππος αποφάσισε να
εκτοπίσει την μητέρα του Αλέξανδρου Ολυμπιάδα και να νυμφευθεί τη νεαρή
και όμορφη Κλεοπάτρα. Εάν η τελευταία γεννούσε γιο, τότε ο Αλέξανδρος θα
έχανε τα πρωτεία στη διαδοχή του μακεδονικού θρόνου. Έτσι ο Αλέξανδρος
μαζί με τη μητέρα του αποχώρησαν εξοργισμένοι στην Ήπειρο αλλά πριν
κλείσει χρόνος ο Αλέξανδρος επέστρεψε στην Πέλλα και συμφιλιώθηκε με τον
πατέρα του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Το
336 πx o Φίλιππος πάντρεψε μια από τις θυγατέρες του με τον αδελφό της
Ολυμπιάδας, που τον έλεγαν επίσης Αλέξανδρο. Προς τιμή τους διοργάνωσε
μεγαλοπρεπείς γιορτές στις Αιγές, αλλά καθώς έμπαινε στο στάδιο για να
προκηρύξει την έναρξη των αγώνων, τον δολοφόνησε ο σωματοφύλακάς του
Παυσανίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Έτσι
ο Αλέξανδρος, σε ηλικία είκοσι ετών, έγινε βασιλέας της Μακεδονίας και
πρώτη του δουλειά ήταν να εξοντώσει όλους τους πιθανούς διεκδικητές του
θρόνου του. Ο σαρανταοχτάχρονος Αριστοτέλης στάθηκε στο πλευρό του, με
το αζημίωτο βέβαια, διότι την επόμενη χρονιά ζήτησε από τον νεαρό
βασιλιά «επιδότηση» για να ιδρύσει τη δική του φιλοσοφική σχολή, όχι
στην Πέλλα, ούτε στην Μίεζα, όπου δίδασκε μέχρι τότε, αλλά στην Αθήνα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στο
μεταξύ ο Αλέξανδρος πολέμησε τους Τριβαλλούς, τους Γέτες, τους
Ιλλυριούς, τους Παίονες και τους Αγριάνες, ενώ μόλις πληροφορήθηκε την
αποστασία των Θηβαίων στράφηκε εναντίον τους, και παρά τη σθεναρή τους
αντίσταση, κατάφερε να τους νικήσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από
τριανταπέντε μόλις χρόνια, μετά τη συντριβή των Σπαρτιατών στα Λεύκτρα
το 371 πx, οι Θηβαίοι είχαν αναδειχθεί σε πρώτη πολιτική δύναμη στην
Ελλάδα. Μετά τους υποσκέλισε ο Φίλιππος αλλά έπειτα από το θάνατο του
τελευταίου, θεώρησαν εύκολο να απαλλαγούν από την μακεδονική
επικυριαρχία και να ξαναζήσουν ίσως τα παλιά τους μεγαλεία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Οι
ελπίδες τους όμως διαψεύστηκαν από τις ισχυρές δυνάμεις του Αλεξάνδρου,
που όχι μόνον νίκησε τους Θηβαίους αλλά τους τιμώρησε και
παραδειγματικά, διατάζοντας τη θανάτωση έξι χιλιάδων πολιτών, την πώληση
άλλων τριάντα χιλιάδων και την ισοπέδωση της πόλης του Κάδμου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Όπως
ήταν φυσικό η συμφορά που έπληξε τη Θήβα κατατρομοκράτησε όλες τις
άλλες ελληνικές πόλεις, οι οποίες αναγνώρισαν θέλοντας και μη την
πρωτοκαθεδρία του Μακεδόνα βασιλιά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Έτσι
το 335 πx, o εικοσάχρονος βασιλιάς Αλέξανδρος αναδείχθηκε σε απόλυτο
σχεδόν μονάρχη της Ελλάδας, έχοντας βάψει τα χέρια του στο αίμα χιλιάδων
ανθρώπων, βαρβάρων και Ελλήνων, ο σαρανταεννιάχρονος Αριστοτέλης πήγε
στην Αθήνα, με άφθονα χρήματα του Αλέξανδρου και ίδρυσε τη δική του
φιλοσοφική σχολή στο Λύκειο, ανάμεσα στο Λυκαβηττό και τον Ιλισό,
οικοδομώντας μεγαλοπρεπή κτήρια και εντυπωσιακές στοές για φιλοσοφικούς
περιπάτους, ώστε να προσελκύει πλούσιους νεαρούς από όλη την Ελλάδα και
να τους καλλιεργεί φιλομοναρχικές πεποιθήσεις, ενώ στη Σάμο ο μικρός
Επίκουρος συμπλήρωνε παίζοντας με τα αδέλφια του τα έξι του χρόνια.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Το
334 πx αφήνοντας τοποτηρητή του τον Αντίπατρο, ο Αλέξανδρος ξεκίνησε τη
μεγάλη του εκστρατεία ενάντια στην περσική αυτοκρατορία. Νίκησε την
ίδια χρονιά τους Πέρσες στο Γρανικό, κατέβαλε όλα τα μικρασιατικά
παράλια, προχώρησε στην Καππαδοκία, πέρασε τις Κιλίκιες πύλες, νίκησε
για δεύτερη φορά τους Πέρσες στην Ισσό, το 333 πx, κατέλαβε έπειτα από
σκληρές μάχες τα λιμάνια της Φοινίκης και της Φιλιστίας, κατέκτησε την
Αίγυπτο, θεμελίωσε την Αλεξάνδρεια, νίκησε για τρίτη φορά τους Πέρσες
στα Γαυγάμηλα, το 331 πx, σκότωσε τον Φιλώτα, ως συνομώτη, δολοφόνησε
τον Παρμενίωνα, ως πατέρα του Φιλώτα, εκτέλεσε τον ιστορικό Καλλισθένη,
ανιψιό του Προξένου, επειδή σχολίασε αρνητικά την επιβολή της
προσκύνησης, πέρασε πέντε χρόνια πολεμώντας άσκοπα τους λαούς της
Βακτριανής, νίκησε το 326 πx, τον Ινδό βασιλιά Παουράβα, γνωστότερο ως
Πώρο, κι αφού χάρη στην παρέμβαση του ετοιμοθάνατου από αρρώστιες
στρατηγού Κοίνου, σταμάτησε επιτέλους την ξέφρενη πορεία του προς την
ανατολή, επέστρεψε το 324 πx στα Σούσα, αυτοανακηρύχθηκε διάδοχος των
Αχαιμενιδών, επέβαλε μικτούς γάμους Μακεδόνων με Περσίδες, και πέθανε
στις αρχές του καλοκαιριού του 323 πx, στη Βαβυλώνα, σε ηλικία τριάντα
τριών ετών.</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhojyuA-OQEz9EZd20BjZMWo2vko-bl0OrhE1n4FPthT2uGLstyflJG-PT4HRO5TkqgrLqN_k5oQZ1meCGrwU18ERxa9UjdrAvFSP-z6Iim921pEoICQiPrchOTFiv0kRUc0BGTh33FiQOo/s1600/megalexandros.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhojyuA-OQEz9EZd20BjZMWo2vko-bl0OrhE1n4FPthT2uGLstyflJG-PT4HRO5TkqgrLqN_k5oQZ1meCGrwU18ERxa9UjdrAvFSP-z6Iim921pEoICQiPrchOTFiv0kRUc0BGTh33FiQOo/s1600/megalexandros.jpg" /></a></div>
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Τη
χρονιά του θανάτου του Αλεξάνδρου ο Αριστοτέλης ήταν εξήντα ενός ετών
και δίδασκε περπατώντας κάτω από τις πολυτελείς στοές του αθηναϊκού
Λυκείου του, τα ίχνη του οποίου εντοπίστηκαν σήμερα από την οδό Ρηγίλλης
έως το Πολεμικό Μουσείο, κατά μήκος της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, ενώ
ο Επίκουρος ήταν δεκαοχτώ χρονών και ήρθε από τη Σάμο στην Αθήνα,
προκειμένου να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Ήδη στα
δεκατέσσερά του ο πανέξυπνος Επίκουρος είχε σχολιάσει εύστοχα το στίχο
του Ησίοδου «εν αρχή εγεννήθη το χάος», λέγοντας «το χάος πόθεν
εγεννήθη;»</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Λίγο
πριν πεθάνει ο Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα έδωσε το δαχτυλίδι του, σύμβολο
της βασιλικής εξουσίας, στον στρατηγό Περδίκκα, ο οποίος αμέσως μετά το
θάνατο του βασιλιά πρωτοστάτησε στη διαμάχη της διαδοχής, εκτελώντας για
παράδειγμα τους πρωτοστάτες μιας διαμαρτυρίας των πεζεταίρων. Στη
συνέχεια προσεταιρίστηκε τον Αρριδαίο, ένα ηλίθιο ετεροθαλή αδελφό του
Αλεξάνδρου, τον οποίο ανακήρυξε συμβασιλέα μαζί με τον αγέννητο ακόμη
γιο της Ρωξάνης. Η Ρωξάνη τελικά γέννησε γιο, και ο Περδίκκας, ως
επίτροπος ενός βλαμμένου κι ενός βρέφους απέκτησε τεράστια δύναμη. Μια
από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να στραφεί ενάντια στις κτήσεις των
συμμαχικών πόλεων που αποστάτησαν, όπως η Αθήνα, και ως εκ τούτου έδιωξε
τους Αθηναίους κληρούχους από τη Σάμο, με αποτέλεσμα η οικογένεια του
Επίκουρου να οδηγηθεί στην εξορία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στη
συνέχεια ο Περδίκκας βρήκε απέναντί του τις συνασπισμένες δυνάμεις των
άλλων επιγόνων, όπως του Αντίγονου, του Κρατερού, του Αντίπατρου και του
Πτολεμαίου. Στη σύγκρουση που ακολούθησε ο στρατός του στασίασε και ο
ίδιος δολοφονήθηκε μέσα στη σκηνή του από τον Σέλευκο, τον Πίθωνα και
τον Αντιγένη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στο
μεταξύ στην Αθήνα, το 323 πx, μόλις διαδώθηκε η είδηση του θανάτου του
Αλεξάνδρου, οι αντιμακεδόνες πολιτικοί ηγέτες σήκωσαν κεφάλι και
στράφηκαν ενάντια στο κέντρο της φιλομακεδονικής παράταξης που δεν ήταν
άλλο από το Λύκειο του Αριστοτέλη. Του απάγγειλαν κατηγορίες για
ασέβεια, εφόσον είχε υψώσει λατρευτικό βωμό προς τιμή του εσταυρωμένου
τύραννου Ερμία, με αποτέλεσμα ο Αριστοτέλης να διαφύγει έντρομος στη
Χαλκίδα, μαζί με την ερωμένη του, την εταίρα Ερπυλλίδα. Εκεί πέθανε τον
επόμενο χρόνο από κατάθλιψη, ενώ τη διεύθυνση της σχολής του στην Αθήνα,
ανέλαβε ο Ερέσιος Θεόφραστος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsltLsGtolTDN4Gzl7deAA4K-Wjdxk_VrX-op_a55P1KsesvojyCr3O12Zvnyk4FxpkINsO7sm7i8aLwjJ5DNTbAmZLwdF9t-agh52GoRXaovHKmPsZ3xsAVXRol3OAfuSY5uJP6vv8yVb/s1600/epicuros3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsltLsGtolTDN4Gzl7deAA4K-Wjdxk_VrX-op_a55P1KsesvojyCr3O12Zvnyk4FxpkINsO7sm7i8aLwjJ5DNTbAmZLwdF9t-agh52GoRXaovHKmPsZ3xsAVXRol3OAfuSY5uJP6vv8yVb/s200/epicuros3.jpg" width="160" /></a></div>
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στη
συνέχεια η αθηναϊκή Εκκλησία του Δήμου με πρόταση του Υπερείδη κήρυξε
τον πόλεμο ενάντια στον ακέφαλο μακεδονικό θρόνο, τοποτηρητής του οποίου
στην Πέλλα ήταν ο στρατηγός Αντίπατρος. Ο εμπειροπόλεμος στρατηγός
Λεωσθένης ανέλαβε την ηγεσία του αθηναϊκού και συμμαχικού στρατού και
ξεκίνησε αμέσως προς τις Θερμοπύλες. Μαζί με τους Αθηναίους
συμπορεύτηκαν οι Αιτωλοί, οι Αχαιοί, οι Αρκάδες και οι Κορίνθιοι. Στην
πρώτη σύγκρουση οι σύμμαχοι νίκησαν και ο Αντίπατρος αναγκάστηκε να
κλειστεί πίσω από τα τείχη της Λαμίας, γι’ αυτό και ο πόλεμος αυτός
ονομάστηκε «Λαμιακός». Αλλά ο μακεδονικός στόλος συνέτριψε τον αθηναϊκό
στις Εχινάδες, έξω από τη Ναύπακτο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Ο
Λεωσθένης συνέχισε να πολιορκεί ωστόσο τον Αντίπατρο στη Λαμία, μέχρι
που τραυματίστηκε και πέθανε. Τον αντικατέστησε ο Αντίφιλος, ο οποίος
αφήνοντας μια μικρή φρουρά στη Λαμία, προχώρησε προς τη Θεσσαλία, για να
αντιμετωπίσει τον Λεοννάτο, που ερχόταν σε βοήθεια του Αντίπατρου. Σε
μια πρώτη ιππομαχία, ο Λεοννάτος σκοτώθηκε, αλλά ο στρατός του κατάφερε
να ενωθεί με τις δυνάμεις του πολιορκημένου Αντίπατρου, ενώ στην περιοχή
κατέφθασε και η πρόσθετη μακεδονική δύναμη του Κρατερού. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Οι
δυο αντίπαλοι συγκρούστηκαν το 322 πx στην Κραννώνα της Θεσσαλίας,
κοντά στο σημερινό Κιλελέρ, και ενώ το αθηναϊκό ιππικό συνέτριψε το
μακεδονικό, η πεζή μακεδονική φάλαγγα αποδείχθηκε ισχυρότερη και χάρισε
τη νίκη στον Αντίπατρο, ο οποίος πέρασε στη συνέχεια ανενόχλητος τις
Θερμοπύλες και στρατοπέδευσε έξω από την κατεστραμμένη Θήβα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στο
μεταξύ ο μακεδονικός στόλος έφτασε έξω από τα παράλια της Αττικής, αλλά
με μια εξέχουσα διπλωματική κίνηση, ο Αθηναίος ρήτορας Φωκίων, έπεισε
τον Μακεδόνα ναύαρχο Κλείτο να μην κάνει απόβαση, ενώ στη συνέχεια πήγε
στη Θήβα, όπου έπεισε και τον Αντίπατρο να μην εισβάλει στην
ανυπεράσπιστη Αθήνα.</span><br />
<br />
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Ο Αντίπατρος συμφώνησε αλλά επέβαλε τους όρους του:</span><br />
<ul>
<li><span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Να
αλλάξει το αθηναϊκό πολίτευμα από δημοκρατικό σε ολιγαρχικό, και να
έχουν πολιτικά δικαιώματα μόνον οι πλούσιοι, με περιουσία μεγαλύτερη των
2.000 αττικών δραχμών.</span></li>
<li><span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Να εγκατασταθεί μακεδονική φρουρά στη Μουνιχία.</span></li>
<li><span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Να παραιτηθεί η Αθήνα από τις κτήσεις της στα νησιά Ίμβρο, Λήμνο, Σκύρο και Σάμο.</span></li>
<li><span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Να πληρώσει ο αθηναϊκός δήμος τα έξοδα του Λαμιακού πολέμου.</span></li>
<li><span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Να παραδοθούν στους Μακεδόνες όλοι οι ηγέτες της αντιμακεδονικής παράταξης, με επικεφαλής τον Υπερείδη και τον Δημοσθένη.</span></li>
</ul>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Δεν
ξέρουμε εάν ο Επίκουρος πολέμησε στον Λαμιακό πόλεμο. Το σίγουρο είναι
ότι κατά τη διάρκειά του βρισκόταν στην Αθήνα και εκπλήρωνε τη
στρατιωτική του θητεία, οπότε είτε στάλθηκε πράγματι στο μέτωπο μαζί με
τους άλλους Αθηναίους πολίτες είτε ως άπειρος νεοσύλλεκτος παρέμεινε στη
φρουρά της πόλης. Πάντως έχασε οπωσδήποτε τα πολιτικά του δικαιώματα,
εφόσον δεν είχε περιουσία 2000 δραχμών, βίωσε την ταπείνωση της πόλης
του κι είδε τους ανελέητους διωγμούς των ηγετών της αντιμακεδονικής
παράταξης, που ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 322 πx. Όσοι αντιμακεδόνες
πολιτικοί συλλαμβάνονταν, οδηγούνταν ενώπιον του Αντίπατρου, που τους
εκτελούσε έπειτα από φριχτά βασανιστήρια. Χαρακτηριστική η περίπτωση του
μεγάλου ρήτορα Υπερείδη, που ο Μακεδόνας στρατηγός του έκοψε τη γλώσσα
πριν τον θανατώσει, ενώ ο Δημοσθένης γλύτωσε την τελευταία στιγμή από
τους διώκτες του προτιμώντας να αυτοκτονήσει στο ναό του Ποσειδώνα στον
Πόρο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-mQpqRj-HyM8/TwmsBpUytXI/AAAAAAAALXs/p9t-ZuvV09A/s1600/epicuros1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://1.bp.blogspot.com/-mQpqRj-HyM8/TwmsBpUytXI/AAAAAAAALXs/p9t-ZuvV09A/s200/epicuros1.jpg" width="133" /></a></div>
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Το
321 πx o Επίκουρος γύρισε στην Ιωνία, αλλά στο μεταξύ ο Περδίκκας είχε
διώξει τους Αθηναίους κληρούχους από τη Σάμο και η οικογένεια του
φιλόσοφου κατέφυγε στην Κολοφώνα, στην απέναντι μικρασιατική ακτή.
Ακολούθησαν οι περιπλανήσεις του Επίκουρου σε διάφορους τόπους, μεταξύ
των οποίων και στη Μυτιλήνη, όπου ήρθε σε ρήξη με τους πλατωνικούς και
τελικά στη Λάμψακο, όπου ολοκλήρωσε τη φιλοσοφική θεωρία του και
απόκτησε τους πρώτους αξιόλογους μαθητές. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Έμεινε
εκεί έως το 306 πx, κι ο λόγος δεν ήταν μόνον η καλή συντροφιά των
Λαμψακηνών φίλων του, αλλά και το γεγονός ότι δεν μπορούσε να επιστρέψει
στην Αθήνα, εξαιτίας της στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Γνωρίζουμε
ότι το 307 πx o Δημήτριος ο Πολιορκητής, για δικούς του πολιτικούς
λόγους, απελευθέρωσε τους Αθηναίους από την επικυριαρχία του
Κάσσανδρου, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του Αντίπατρο στην ηγεσία της
Μακεδονίας, και επέδειξε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον σεβασμό του στην
μνήμη του Αλεξάνδρου, εφόσον σκότωσε το 316 πx την Ολυμπιάδα και
δολοφόνησε το 310 τη Ρωξάνη μαζί με τον δεκατριάχρονο γιο του μεγάλου
στρατηλάτη. Ανοικοδόμησε πάντως τη Θήβα και ίδρυσε την πόλη της
Θεσσαλονίκης, που της χάρισε το όνομα της γυναίκας του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Οι
Αθηναίοι, ενθουσιασμένοι από την παρέμβαση του Δημήτριου, και την
αποκατάσταση της δημοκρατίας, τον ανακήρυξαν μαζί με τον πατέρα του ως
«Θεό Σωτήρα», του έστησαν βωμό και του επέτρεψαν να εγκατασταθεί μέσα
στον Παρθενώνα μαζί με όλες τις παλλακίδες του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Δυο
χρόνια αργότερα ο Επίκουρος παρέα με τον Έρμαρχο τον Μυτιληναίο και
τους Λαμψακηνούς Μητρόδωρο, Ιδομενέα, Λεοντέα, Κολώτη, Πολύαινο και
Θεμίστα ήρθε στην Αθήνα, αγόρασε ένα κομμάτι γης, ανάμεσα στο Δίπυλο και
την Ακαδημία, κοντά στη σημερινή πλατεία Μεταξουργείου, έστησε τη
φιλοσοφική σχολή του Κήπου, κι άρχισε να διδάσκει δωρεάν τα μεγάλα του
διδάγματα, τα οποία δεν απευθύνονταν μόνον σε εκλεκτούς γόνους πλούσιων
οικογενειών, όπως συνέβαινε στις σχολές του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη,
αλλά στον κάθε άνθρωπο, είτε ήταν πλούσιος ή φτωχός, είτε ήταν ελεύθερος
ή δούλος, είτε ήταν άνδρας ή γυναίκα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Έζησε
εκεί διδάσκοντας και γράφοντας για τα επόμενα τριάντα έξι χρόνια,
αρνούμενος να εισπράξει ακριβά δίδακτρα, παρά μόνον μικρές εθελοντικές
συνεισφορές, πάμφτωχος αλλά ελεύθερος στο σώμα και στο πνεύμα, χωρίς
μεγαλοπρεπή κτήρια, χωρίς ενισχύσεις από ηγεμόνες, χωρίς παροχή
εκδουλεύσεων στους ισχυρούς, χωρίς προσφορά υπηρεσιών επί μισθώ στον
δήμο, χωρίς να αμειφθεί ουσιαστικά ποτέ για την ανεκτίμητη προσφορά του
στην ανθρωπότητα…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Δεν
είναι λοιπόν δυνατόν να εκτιμά κανείς ταυτόχρονα τον αναίμακτο και
αφιλοχρήματο Επίκουρο, τον αιματοβαμμένο υπερφιλόδοξο Μακεδόνα μονάρχη
και τον αργυρώνητο δάσκαλό του Αριστοτέλη, για τον απλούστατο λόγο ότι ο
γιος του Νεοκλή υπέστη όλα τα δεινά της μακεδονικής επικυριαρχίας στην
πατρίδα του. Μεγάλωσε με τον απόηχο της μάχης της Χαιρώνειας, έγινε
Αθηναίος στρατιώτης στη διάρκεια του Λαμιακού πολέμου, βίωσε τις
εξευτελιστικές συνέπειες της ήττας, έχασε λόγω πενίας τα πολιτικά του
δικαιώματα, είδε την οικογένειά του να εξορίζεται από τη Σάμο, κι
έμεινε ο ίδιος εξόριστος από την Αθήνα επί δεκαπέντε χρόνια, μέχρι που
την είδε να ελευθερώνεται από τον γελοίο επίγονο Δημήτριο, μια πολιτική
λύτρωση που ισοδυναμούσε μ’ ένα ακόμη εξευτελισμό.</span><br />
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Πράγμα
που σημαίνει ότι είτε συμπαθεί κανείς τον Αθηναίο Επίκουρο, τον
δημοκράτη, τον ανθρωπιστή, τον φιλάνθρωπο, είτε θαυμάζει τους απόλυτους
μονάρχες, που έσφαζαν ανελέητα συγγενείς, φίλους και εχθρούς, είτε τέλος
εκτιμά τα υποχείρια των μοναρχών, ακόμη κι εάν διακρίνονταν για την
πολυμάθειά τους, όπως ο Σταγειρίτης. Δεν γίνεται όμως να εκτιμά εξίσου
και τους τρεις, διότι εάν συμβαίνει αυτό τότε η εκτίμησή του για τα
πρόσωπα αυτά βασίζεται είτε στην άγνοια, είτε στην άνοια, είτε στην
παράνοια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Στο
κάτω κάτω από την βιογραφία του Επίκουρου που μας παρέχει ο Διογένης
Λαέρτιος μαθαίνουμε ότι ο δάσκαλος του Κήπου, δεν κρατούσε τη γλώσσα του
και χαρακτήριζε τους πλατωνικούς «διονυσιοκόλακες», τον Πλάτωνα
«χρυσό» και τον Αριστοτέλη «άσωτο», ευτελιστικοί χαρακτηρισμοί οι οποίοι
μπορούν να ερμηνευτούν ως εξής: «διονυσιοκόλακες» οι πλατωνικοί, επειδή
ο δάσκαλός τους υπηρέτησε για αρκετά χρόνια τους δυο τυράννους των
Συρακουσών, «χρυσό» τον ίδιο τον Πλάτωνα, μάλλον λόγω των ακριβών
διδάκτρων που απαιτούσε από τους μαθητές του, και «άσωτο» τον
Αριστοτέλη, ίσως επειδή σπαταλούσε πολλά χρήματα με τις εταίρες, όπως η
αγαπημένη του Ερπυλλίδα.</span><br />
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Κάτι παραπάνω θα ήξερε για όλους αυτούς ο δάσκαλος του Κήπου, από τους σημερινούς απληροφόρητους κατά κανόνα θαυμαστές τους…</span></div>
</div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-19881950343911272532012-04-30T15:55:00.000+03:002012-09-26T03:18:25.473+03:00Ποια κόμματα είναι υπέρ του Διαχωρισμού Εκκλησίας - Κράτους. Οι θέσεις τους.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />Με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές της Κυριακής, σκέφθηκα να κάνω μία αποτίμηση σχετικά με τις θέσεις των κομμάτων αναφορικά στον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας, δεδομένου ότι μόνο ένα ( η Φιλελεύθερη Συμμαχία) , ανταποκρίθηκε στο σχετικό ερωτηματολόγιο της Ένωσης Αθέων. Αντίστοιχη ερώτηση υπέβαλλε προς τα κόμματα και ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος , με θέμα την μισθοδοσία του, η οποία σήμερα <b>επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με 200 εκ.ευρώ ετησίως</b> (http://agioritikovima.blogspot.com/2012/04/blog-post_9734.html) .</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWFfAnczxB2lYK12SMtqP1IXurhgMvll6QK20Balvr3PnIYZabchE7p7jyLpbnXLYAc386YR9g7pT1A62iQ2MmOBgMAFpiOTGq4dszu6CcxFzDRvw-72puBBR9W1Dt2oef34Gg6a8EWuTk/s1600/424775_3465108385284_1198232468_33511302_690442344_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWFfAnczxB2lYK12SMtqP1IXurhgMvll6QK20Balvr3PnIYZabchE7p7jyLpbnXLYAc386YR9g7pT1A62iQ2MmOBgMAFpiOTGq4dszu6CcxFzDRvw-72puBBR9W1Dt2oef34Gg6a8EWuTk/s320/424775_3465108385284_1198232468_33511302_690442344_n.jpg" width="320" /></a>Ως γνωστόν , το εν λόγω ζήτημα είναι ιδιαίτερα ακανθώδες, μιας και η χώρα μας παραμένει μία από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές, όπου θεσμοθετημένα η εκκλησία αναμειγνύεται στα του κράτους και αντιστρόφως. Τούτο συνεπάγεται σωρεία προβλημάτων στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους, στην νομοθεσία και στις συναλλαγές των πολιτών μαζί του, κυρίως σε ο,τι αφορά στην ελλειπή νομοθεσία περί ατομικών δικαιωμάτων και στην περιορισμένη άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων περί ανεξιθρησκείας,αυτοδιάθεσης, ελευθερίας της έκφρασης , του τύπου κ.ο.κ.<span class="text_exposed_show"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show">Είναι χαρακτηριστικό το γενονός, ότι στο <b>Σύνταγμα της Ελλάδος</b> , αναθεωρημένο
και όπως ισχύει σήμερα, οι σχέσεις μεταξύ του Ελληνικού Κράτους και της
Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ρυθμίζονται από το άρθρο 3, πριν από τα
ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που ρυθμίζονται αμέσως κατόπιν ( άρθρα
4-29), αυτό και μόνον δείχνει σε τι έχει δώσει προτεραιότητα ο νομοθέτης
στην χώρα μας. Επιπλέον, διαθέτουμε ένα από τα ελάχιστα δημοκρατικά συντάγματα παγκοσμίως, όπου το προοίμιό του δεν επικαλείται τον ελληνικό λαό, αλλά την αγία ομοούσιο Τριάδα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show"> Η διαπλοκή μεταξύ Κράτους και εκκλησίας, πέραν των πολλαπλών και επιβεβαιωμένων περιπτώσεων διαφθοράς, έχει επιπτώσεις στις καθημερινές </span> συναλλαγές των πολιτών με το κράτος, δεδομένου ότι σε αρκετές διαδικασίες δεν είναι αποσαφηνισμένο , ότι οφείλουν να προσέρχονται και να συμμετέχουν σε αυτές με την ιδιότητα του πολίτη και όχι του πιστού ( θρησκευτικές ορκωμοσίες, αναγραφή θρησκεύματος στους τίτλους απολυτηρίων , πιστοποιητικό βάπτισης, ισοδύναμο με πιστοποιητικό ονοματοδοσίας κ.ο.κ. ) . Επιπλέον , εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με το πόσο δίκαιο και ισόνομο είναι να υφίστανται συλλήβδην οι πολίτες φορολογικές επιβαρύνσεις για την μισθοδοσία των ορθοδόξων ιερέων, ανεξαρτήτως αν οι ίδιοι είναι ορθόδοξοι, ή όχι και κατά πόσον ο χρεοκοπημένος μας κρατικός προϋπολογισμός , οφείλει να παρέχει εξόφθαλμες φοροελαφρύνσεις στις εκκλησιαστικές επιχειρήσεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αφού εξετάσθηκαν οι ιδρυτικές διακηρύξεις , οι θέσεις και τα προεκλογικά προγράμματα και των 29 κομμάτων που θα συμμετέχουν στις προσεχείς εκλογές, <b>παρουσιάζονται μόνο όσα κόμματα έχουν γραπτές θέσεις</b> υπέρ του διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησιών. Ήσσονα αριστερά κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές και που ως γνωστόν , είναι θεωρητικά υπέρ του διαχωρισμού ( <b>Ανταρσύα, Μλ- Κκε, Οακε και Οκδε</b>) , αλλά δεν έχουν αναρτημένο στις ιστοσελίδες τους κάτι σχετικό επ' αυτού , παραλήφθηκαν για ευνόητους λόγους. Ίσως, αν τύχει να διαβάσουν αυτό το άρθρο, να το εκλάβουν ως μία αφορμή ,ώστε να ενημερώσουν τις σελίδες τους και να τις κάνουν λιγότερο χαοτικές για τον χρήστη που περιηγείται σε αυτές. Επίσης παραλήφθηκαν οι θέσεις (;;;) του Πασοκ και της Ν.Δ. , δεδομένου ότι ως κόμματα εξουσίας , δεν έκαναν κάτι έμπρακτο επ' αυτού του ζητήματος, καθώς και τηλεοπτικές συνεντεύξεις πολιτικών αρχηγών ( φερ' ειπείν της Ντόρας Μπακογιάννη), που μπορεί να εκφράζονται θετικά υπέρ του διαχωρισμού , αλλά τα αρχεία του κόμματός τους δεν αναφέρουν κάτι σχετικό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η λίστα λοιπόν των κομμάτων που εκφράζονται υπέρ του Διαχωρισμού, είναι αλφαβητικά η εξής:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>1. Δημιουργία Ξανά</b> - Θάνος Τζήμερος.</div>
<div style="text-align: justify;">
(http://www.dimiourgiaxana.gr/index.php/sxeseis-kratous-ekklision).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ένα εκτενέστατο κεφάλαιο, όπου προτείνεται ο πλήρης διαχωρισμός Κράτους- εκκλησίας και μετατροπή της τελευταίας σε Ν.Π.Ι.Δ., απεμπλοκή του κράτους από την μισθοδοσία των Ιερέων, δημιουργία Μητρώου Εκκλησιαστικής περιουσίας, όπου τα ακίνητά της που αποφέρουν εισόδημα, θα φορολογούνται όπως για κάθε Έλληνα , κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης περί προσηλυτισμού, κατάργηση θρησκευτικής ορκωμοσίας των κρατικών λειτουργών, κατάργηση της μουσουλμανικής Σαρίας και εκκλησιαστικών νόμων/ τακτικών που αντιβαίνουν τους νόμους του κράτους ( απαγόρευση μετάγγισης αίματος, κλειτοριδοεκτομή κ.ο.κ.), αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών με ένα μάθημα θρησκειολογίας κλπ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>2. Δημοκρατική Αριστερά</b>- Φώτης Κουβέλης</div>
<div style="text-align: justify;">
( π.4.2.15 - σελ.57-58 των πρακτικών του συνεδρίου του κόμματος<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"></span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
http://www.scribd.com/doc/89022991/theseis1odhmar).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι θέσεις του κόμματος είναι παρόμοιες με τις παραπάνω, αν και όχι τόσο εκτενείς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />3. Δράση & Φιλελεύθερη Συμμαχία</b>. - Στ. Μάνος & Γρ. Βαλλιανάτος</div>
<div style="text-align: justify;">
(Σελ. 14-16 της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος http://www.greekliberals.net/fis/documents/PROGRAMMA.pdf)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η Φ.Σ. διαθέτει ένα εξίσου εκτενέστατο και παρεμφερές ως προς το πνεύμα του πρόγραμμα με αυτό της Δ.Ξ. . Η βασική διαφορά αφορά στην εκκλησιαστική περιουσία. Ο Συνδυασμός προτείνει επιστροφή της εκκλησιαστικής περιουσίας που σήμερα διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος, προκειμένου να ανταποκρίνεται στην μισθοδοσία του κλήρου, αντίθετα η Δ.Ξ. δεν ξεκαθαρίζει κάτι επ' αυτού, αλλά προτείνει προαιρετική ενίσχυση των εκκλησιαστικών οργανισμών μέσω της φορολογικής δήλωσης των πολιτών. Αξίζει κανείς επίσης να διαβάσει τις εξαιρετικά φιλελεύθερες θέσεις του κόμματος σε ο,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα ( είναι ίσως και το μοναδικό κόμμα που έχει ξεχωριστό κεφάλαιο γι' αυτά) , όπου δίνονται σαφείς απαντήσεις σε ακανθώδη προβλήματα της ελληνικής νομοθεσίας, τα οποία μέχρι σήμερα οφείλονται σχεδόν σε αποκλειστικό βαθμό, λόγω της ανάμειξης των εκκλησιών στην νομοθεσία του κράτους, σε ό,τι αφορά τις διακρίσεις των μειονοτικών ομάδων ( εθνικών, σεξουαλικών κλπ) . Μεταξύ άλλων υπάρχει η ιδιαίτερα καινοτόμος πρόταση περί «Βιολογικής Διαθήκης», όπου ο πολίτης επιλέγει μεταξύ ταφής/ αποτέφρωσης/δωρεάς του σώματός ή των οργάνων του και θρησκευτικής/πολιτικής κηδείας. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
4. <b>ΚΚΕ - </b>Αλ. Παπαρήγα</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
( πρόταση νόμου : http://www.kke.gr/dhmokratika_dikaiomata/diaxorismos_ekklhsias_kai_kratoys_-_protash_nomoy_toy_kke). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το Κκε είχε καταθέσει πρόταση νόμου: «για το
διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος, που στις σημερινές συνθήκες
γίνεται
ακόμα περισσότερο αναγκαία... αποτελεί πάγιο δημοκρατικό αίτημα... Είναι
προς το συμφέρον του λαού, και των ίδιων
των θρησκευόμενων, του ίδιου του λαϊκού κλήρου, να αγωνιστούν για τον
πλήρη
διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους... Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν
επανειλημμένα απορρίψει
το αίτημα του διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι
τα δύο
κόμματα αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν την πρόταση του ΚΚΕ κατά την
τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο πρότεινε να καταργηθεί το
άρθρο
3 και να αναθεωρηθούν τα υπόλοιπα σχετικά...» Η πρόταση νόμου είναι
εκτενέστατη, κυρίως σε ο,τι αφορά το συνταγματικό σκέλος του
διαχωρισμού. Συγκεκριμένα προτείνει να καταργηθούν:</div>
<div style="text-align: justify;">
α. Η εισαγωγική αναφορά του Συντάγματος «στο
όνομα της Αγίας Τριάδας».
</div>
<div style="text-align: justify;">
β. Το άρθρο 3 που ορίζει ότι κρατούσα θρησκεία
είναι η ορθόδοξη.
</div>
<div style="text-align: justify;">
γ. Το άρθρο 14 παρ. 3<sup>α</sup> που επιτρέπει
την κατάσχεση εντύπου με εισαγγελική εντολή για προσβολή της χριστιανικής και
κάθε άλλης γνωστής θρησκείας.
</div>
<div style="text-align: justify;">
δ. Το άρθρο 16 παρ. 2 που αναγορεύει σε σκοπό της
εκπαίδευσης την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.
</div>
<div style="text-align: justify;">
ε. Το άρθρο 18 παρ. 8 που ορίζει ότι δεν μπορούν
να απαλλοτριωθούν αγροτικές εκτάσεις και περιουσία ορισμένων μονών και
πατριαρχείων.
</div>
<div style="text-align: justify;">
στ. Να τροποποιηθεί το άρθρο 33 παρ. 2 που ορίζει
ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ορκίζεται
στο όνομα της Αγίας Τριάδας.
</div>
<div style="text-align: justify;">
ζ. Το ίδιο πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 59
περί ορκωμοσίας βουλευτών, έτσι ώστε οι βουλευτές να επικαλούνται τη συνείδησή
τους χωρίς θρησκευτικό όρκο.
</div>
<div style="text-align: justify;">
η. Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 13 του
Συντάγματος, έτσι ώστε να κατοχυρώνει πλήρως την ελευθερία συνείδησης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το μειονέκτημά της όμως είναι, πως πέραν όμως της μετατροπής της
Εκκλησίας της Ελλάδος και
των εξαρτωμένων από αυτήν Νομικών Πρόσωπων Δημοσίου Δικαίου
(μητροπόλεις, ενορίες,
κ.ά.) σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, - πράγμα που αποτελεί ούτως ή
άλλως πάγιο αίτημα και όλων των κομμάτων, που υποστηρίζουν τον
Διαχωρισμό- δεν γίνεται καμία πρόταση, πέραν της φορολογίας, για την
εκκλησιαστική περιουσία και την μισθοδοσία των κληρικών, ζητήματα τα
οποία χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα ακανθώδη , «για τα οποία
απαιτείται μια καλύτερη ουσιαστική, νομική και πολιτική, προετοιμασία».
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>5. Οικολόγοι Πράσινοι</b> - 6μελής εκτελεστική επιτροπή</div>
<div style="text-align: justify;">
(<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><a href="http://sfrang.blogspot.com/2012/04/blog-post_29.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://sfrang.blogspot.com/<wbr></wbr><span class="word_break"></span>2012/04/blog-post_29.htm).</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Το κόμμα δεν
λαμβάνει θέση ως προς τον διαχωρισμό εκκλησίας κράτους και
συνταγματικές ή εκπαιδευτικές παρεμβάσεις στον τομέα αυτόν. Μιλάει όμως
για επανεξέταση των νόμων και των διατάξεων περί της μισθοδοσίας και της
εκκλησιαστικής περιουσίας. Επίσης, εν αντιθέσει με τα προηγούμενα
προβλέπει κατάργηση των διατάξεων που αφορούν στην Ναοδομία. <br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>6.Σύριζα</b> - Αλ. Τσίπρας</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
( παρ. 17 http://www.syriza.gr/index.php?option=com_k2&view=item&layout=item&id=617&Itemid=170).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Προτείνει επίσης, τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας κράτους με ανάλογες
συνταγματικές ,όπως και εκπαιδευτικές ρυθμίσεις . Για την μισθοδοσία
των κληρικών δεν έχει καταγεγραμμένη πρόβλεψη. Αναφορικά στην
εκκλησιαστική περιουσία προτείνει : ε<span class="commentBody" data-jsid="text">πιστροφή στο Κράτος της
μεγάλης ακίνητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και
απόδοσή της σε ακτήμονες και σε δημόσια χρήση. </span><span class="commentBody" data-jsid="text">Βέβαια, ανεξάρτητα από τις
θέσεις του κόμματος, ο πρόεδρός του είχε πρόσφατα δηλώσει ότι «η
εκκλησιαστική περιουσία είναι sui generis» <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=280018" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://www.enet.gr/<wbr></wbr><span class="word_break"></span>?i=news.el.article&id=28001<wbr></wbr><span class="word_break"></span>8</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Επίσης, 2 ακόμη κόμματα κάνουν <b>έμμεσο λόγο</b> στα φόρα και σε αρθρογραφία τους :</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Η Ένωση Κεντρώων</b> - Β. Λεβέντης, όπου σε άρθρο της ( <span class="style11">8 Μαρτίου 2009 http://www.antidiaploki.gr/old_comments.htm) αναφέρει : </span>
</div>
<div class="style9" style="text-align: justify;">
«Για το
ζήτημα των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους η Ένωση Κεντρώων πιστεύει ότι
πρέπει να μπούν σε μια νέα πορεία αυτοτέλειας της Εκκλησίας,
ανεξαρτησίας, ακόμη και διαχωρισμού. Ωστόσο, το προέχον δεν είναι να
χωρίσουμε την Εκκλησία από το Κράτος τόσο, όσο να υποχρεώσουμε την
Εκκλησία να αξιοποιήσει την περιουσία της και να γίνεται διαχειριστικός
έλεγχος στην διαχείρηση της περιουσίας αυτής και οικονομικός έλεγχος
στις Μητροπόλεις που μέχρι σήμερα είναι τελείως ανεξέλεγκτες.</div>
<div class="style9" style="text-align: justify;">
Η περιουσία
της Εκκλησίας έχει τρεις σκοπούς. Την στήριξη του φιλανθρωπικού έργου,
την οικονομική στήριξη των κληρικών και την χρηματοδότηση ιεραποστολής
σε όλο τον κόσμο. Αυτοί οι στόχοι πρέπει να εκπληρωθούν και όχι να
βλέπουμε την περιουσία της Εκκλησίας σαν αποκούμπι ενος χρεωκοπημένου
κράτους. Εάν πάνω σε αυτή τη λογική βαδίσουμε, ο διαχωρισμός
Εκκλησίας-Κράτους σε 4-5 χρόνια θα είναι εύκολος και δεν θα προσκρούει
στην στείρα αντίδραση της Ιεραρχίας.</div>
<div class="style9" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="style9" style="text-align: justify;">
Και η <b>ΟΑΚΚΕ – Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ,</b> </div>
<div class="style9" style="text-align: justify;">
που στην ιστοσελίδα της παραθέτει ένα άρθρο (http://www.oakke.gr/na439_440/thriskef440.htm) υπέρ της απόσυρσης της υπουργικής εγκυκλίου που καταργεί την εξαίρεση από το μάθημα των θρησκευτικών και εξηγεί εκτενώς την θέση Μαρξισμού - Λενινισμού για τις θρησκείες <b><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: medium;"></span></b></div>
</div>
Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-8131907931734584672011-10-30T04:08:00.000+02:002011-10-30T04:46:25.340+02:00Να τι φταίει κύριε Βάρναλη...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfHC_xo_VqVkjIraL_4I_H04Biem6mm-Of7_z-b2MeeQaM0lOkbsc-Mi_r72SxubwC6HDaixPnGUej1IP0TfXJfnAISxfoVHlutBRO5hzL9QuSaSUskG8WFjzk7vhgN6uJilOIEm0fZuRA/s1600/%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfHC_xo_VqVkjIraL_4I_H04Biem6mm-Of7_z-b2MeeQaM0lOkbsc-Mi_r72SxubwC6HDaixPnGUej1IP0TfXJfnAISxfoVHlutBRO5hzL9QuSaSUskG8WFjzk7vhgN6uJilOIEm0fZuRA/s1600/%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B8%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" /></a></div>
<i> </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα</i><br /><i>
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα. </i></div>
<div style="text-align: center;">
<span jsid="text"> </span><i> </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας;</i><br /><i>
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί;</i><br /><i>
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας;</i><i> </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!</i><br /><i>
</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
,εγραφες πριν ενενήντα χρόνια. Σήμερα, νομίζω πως υπάρχουν πολλά στόματα που λένε ευθαρσώς τι φταίει, το θέμα είναι ότι δεν εισακούγονται, γιατί δεν κάνουν καταλήψεις, ούτε απεργίες, ούτε σπάνε μάρμαρα και οι φωνές τους , ορθολογικές και πολιτισμένες, χάνονται κάτω από την οχλοβοή της συνθηματολογίας των τηλεπαραθύρων και της πλατείας Συντάγματος. <span jsid="text"> </span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span jsid="text">Την τελευταία τριετία παρακολουθώ ΟΛΜΕ να προωθεί την ιδέα των μαύρων περιβραχιονίων στους μαθητές κατά τις μαθητικές παρελάσεις, ν' απεργεί, ν' απέχει, να υποστηρίζει τις καταλήψεις των σχολείων και πραγματικά θλίβομαι γι' αυτό το συνδικάτο της παιδείας, που αναλώνει την μαχητικότητά του στην </span>υλικοτεχνική συρρίκνωση των σχολείων και των μισθών του και όχι στην ουσία του προβλήματος, που δεν είναι άλλη από τον ε<span jsid="text">πανακαθορισμό των</span> <b>ΣΤΟΧΩΝ</b> της πρωτοβάθμιας
και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="commentBody" data-jsid="text">Χρειαζόμαστε μια παιδεία, που από την πρώτη μέρα εισαγωγής του παιδιού στο σχολείο να
απόσκοπεί σε ένα πράγμα, στο να τον αναθρέψει ως έναν <b>ενσυνείδητο και
ευσυνείδητο ΕΝΕΡΓΟ ΠΟΛΙΤΗ,</b> με κριτική σκέψη και εξοπλισμένο με βασικές
εγκυκλοπαιδικές γνώσεις από όλο το φάσμα των ανθρωπίνων γνώσεων ( γλώσσα
ιστορία, θετικές επιστήμες , βιολογία, ψυχολογία, φιλοσοφία κ.ο.κ.)
και με δεξιότητες απαραίτητες για την μελλοντική του εξέλιξη ( ξένες
γλώσσες, υπολογιστές, κ.ο.κ.) , </span><span class="commentBody" data-jsid="text"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το σχολείο δεν είναι φάμπρικα
απολυτηρίων. Δεν χρειάζεται όλοι να πάνε στο λύκειο ή στο πανεπιστήμιο<span class="text_exposed_show"> σε αρκετούς το μέλλον και η προσωπική τους ευτυχία
μπορούν να διαγραφούν καλύτερα σε τεχνικές ή άλλες σχολές ή και σε καμία </span>.
Είναι όμως απαραίτητο, τελειώνοντας την τρίτη γυμνασίου και
αποφασίζοντας για το μέλλον τους, να είναι εφοδιασμένοι όλοι ανεξαιρέτως
με τα πλέον στοιχειώδη και απαραίτητα γνωστικά, κοινωνικά και ηθικά
εργαλεία για να επιλέξουν την πορεία τους. <span class="commentBody" data-jsid="text">Να βγουν εκεί έξω </span><span class="text_exposed_show">αργότερα ως ολοκληρωμένοι ενήλικες, ως πολίτες και όχι ώς πελάτες και πρόβατα.</span><span class="commentBody" data-jsid="text"></span></div>
<div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="commentBody" data-jsid="text"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω για το γνωστό σε όλους
μας, ότι εδώ και δεκαετίες τόσο η υποχρεωτική εκπαίδευση όσο και το λύκειο
αντιμετωπίζονται ως προθάλαμοι για τις ανώτερες και ανώτατες σχολές με ο,τι αυτό συνεπάγεται
στην πορεία, αμόρφωτοι και άναρθροι νέοι, που υπολείπονται των
στοιχειωδών γνώσεων και της στοιχειώδους κοινωνικής αγωγής,
κομματονεολαίοι, ανιστόρητοι, απαίδευτοι, ανάγωγοι και το χειρότερο
χωρίς κριτική σκέψη. Την κριτική τους σκέψη και την φιλομάθεια το
υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα την πολτοποιεί από τις πρώτες τάξεις του
δημοτικού σχολείου, πράγμα τραγικότατο δεδομένου ότι ό<span class="text_exposed_show">ταν ένα παιδί
γεννιέται, ρουφάει τις γνώσεις με τέτοια δίψα , σαν να ήταν σφουγγάρι. Και αν νομίζει κανείς ότι τα παραλέω, οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους http://www.youtube.com/watch?v=sinBINX-ow8</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show"> </span>Για ποιά παιδεία μιλάμε, όταν
, στα δέκα από τα δώδεκα χρόνια φοίτησής τους αναλώνονται πχ στη
δογματική διδασκαλεία των θρησκευτικών, ενώ «παραλείπεται» η θεωρία της
εξέλιξης του Δαρβίνου, γιατί είναι στα τελευταία κεφάλαια της βιολογίας
και συνήθως ο χρόνος δεν επαρκεί ( βάλε καταλήψεις, αποχές , απεργίες)
για να την διδαχτούν;<span class="commentBody" data-jsid="text"></span><span class="commentBody" data-jsid="text"> Όταν </span><span class="text_exposed_show">τα φορτώνουμε με άχρηστους τύπους , σωρούς από κενές γνώσεις που δεν μπορούν να τις συνδέσουν
κριτικά και να τις χρησιμοποιήσουν στην μετέπειτα ζωή τους;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η γλώσσα μας, το ουσιωδέστερο συστατικό της πολιτισμικής μας
κληρονομιάς και της εθνικής μας συνοχής, έχει περάσει από τόσους
διδακτικούς πειραματισμούς εις βάρος πάντοτε των νέων, που σήμερα
είμαστε αντιμέτωποι με τη λαίλαπα των γκρίκλις και με στρατιές νέων, που
σκέφτονται στα αγγλικά και μεταφράζουν στα ελληνικά για να μιλήσουν,
που τελειώνουν
ακόμη και το ελληνικό πανεπιστήμιο με ένα λεξιλόγιο που με βία
υπερβαίνει τις 1000 λέξεις , χωρίς να μπορούν να γράψουν στοιχειωδώς
ορθογραφημένα, ή να βάλουν σωστά ένα επίθετο πλάι σε ένα ουσιαστικό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Χρειαζόμαστε μια καθαρή και χτενισμένη νέα ελληνική,
χωρίς τους βλάχικους πειραματισμούς του 80 που μας δυναστεύουν έως
σήμερα, όπου η γραμματική και το συντακτικό της θα διδάσκονται από
νωρίς. Είναι επίσης απαραίτητη η διδασκαλία των αρχαίων από την πρώτη
γυμνασίου και , γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι χωρίς τ' αρχαία είναι
αδύνατον να μιλήσεις σωστά τα νέα, ή να έχεις συνείδηση των όσων λες.
Αν ένα παιδί σήμερα δεν μπορεί να κατανοήσει τον Καβάφη, ή τον Παπαδιαμάντη, αυτό οφείλεται στην παιδευτική μας ένδεια και στο ότι
κάναμε τα παιδιά πειραματόζωα στις πολιτικές μας συγκρούσεις για το
γλωσσικό ζήτημα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show"> </span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW9GCwX3UcvMtktoWU_Bp5uYb6I0sM8dHsINw2Vh8w74WdRmvH4i0FruU5r2IjmSFxUJvwDEH2ChuF1cu0GbNyFDMltsJS49-Lg13ZcNT_NQ_Rx3OS1vzIauOK0FU3ttYRnr3aeXHmP-NW/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW9GCwX3UcvMtktoWU_Bp5uYb6I0sM8dHsINw2Vh8w74WdRmvH4i0FruU5r2IjmSFxUJvwDEH2ChuF1cu0GbNyFDMltsJS49-Lg13ZcNT_NQ_Rx3OS1vzIauOK0FU3ttYRnr3aeXHmP-NW/s320/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2582.jpg" width="240" /></a><br />
Ένα ακόμη τεράστιο λάθος, που προέκυψε
ως αντίδραση στην ηθικοπλαστική παιδαγωγική του Εξαρχόπουλου , που
επικρατούσε στην παιδεία μας μέχρι και πριν 40 χρόνια, είναι η
αποσύνδεσή της παιδείας από την κοινωνική και ηθική αγωγή. <b>Ο ελληνάρας,
δεν προέκυψε γεννετικά , αλλά παιδευτικά</b> ( από την απουσία της
παιδείας). Ασφαλώς και σήμερα η κοινωνική και ηθική αγωγή, όπως και η οικολογική συνείδηση, δεν μπορεί και
δεν πρέπει να ξαναγίνει μέσα στα πλαίσια της παλαιάς ηθικοπλαστικής
κατήχησης, αλλά μέσα στα πλαίσια ενός ορθολογικού διαλόγου, με
παραδείγματα , προτάσεις και δυναμική συμμετοχή των ίδιων των μαθητών. Είναι λάθος τεράστιο και ασυγχώρητο που το πληρώνουμε καθημερινώς και διαρκώς, να έχουμε αποσυνδέσει την παιδεία , από ιδέες, αξίες και ηθικές αρχές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li>Επανακαθορισμός των στόχων της παιδείας είναι το πρώτο βήμα και ακολούθως:</li>
<li> Επανακαθορισμός του διδακτικού προγράμματος .</li>
<li>Κατάργηση και ξαναγράψιμο όλων των σχολικών βιβλίων, από ΟΜΑΔΕΣ ειδικών
και όχι από κομματόσκυλα που είχαν τα μέσα να πάρουν τις επιδοτήσεις
για την συγγραφή τους.</li>
<li>Υιοθέτηση όλων των διαδραστικών μέσων εκμάθησης<span class="commentBody" data-jsid="text"> </span></li>
<li><span class="commentBody" data-jsid="text">Ενίσχυση σχολικών δραστηριοτήτων σε εξωσχολικούς χώρους ( εκδρομές,
συμμετοχές σε χρήσιμες κοινωνικές πράξεις που θα τις αποφασίζουν οι
μαθητές, πχ ο καθαρισμός μιας παραλίας, δεντροφύτεψη, επίσκεψη σε
γηροκομία κλπ) , που να ενισχύουν την έννοια του ενεργού πολίτη και της
αγάπης προς την κοινωνία που ζουν. κ.ο.κ</span> </li>
<li>μετατροπή των σχολικών κτηρίων από γκρίζα μπουντρούμια, σε καλλωπισμένους και λειτουργικούς χώρους, με χρώμα και πράσινο. </li>
<li>Τακτική μετεκπαίδευση του διδακτικού προσωπικού, παρακολούθηση της αποδοτικότητας, της μεταδοτικότητας και της ψυχικής του ικανότητας ώστε να διδάσκει όπως πρέπει.</li>
</ul>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="commentBody" data-jsid="text">Αναλωνόμαστε στο μαύρο χάλι των ελληνικών πανεπιστημίων παραβλέποντας το γεγονός, ότι
μέχρι το παιδί να
πάει στο πανεπιστήμιο ή όπου αλλού, το κλήμα έχει ηδη στραβώσει και μετά
όσα χειρουργεία ή «γύψους» και αν του βάλεις, το μόνο που καταφέρνεις
είναι να το πληγώσεις και να το βασανίσεις, όχι να το ισιώσεις. Δημοτικό
και γυμνάσιο είναι το κλειδί του προβλήματος. Ο,τι στραβό έχουν,
κληροδοτούνται και στις επόμενες βαθμίδες και κατ' επέκτασιν στην
κοινωνία και στην καθημερινότητά μας.</span> </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjizgDWm12EtqmUTWP_HBKYwEkWB5wIYOZ9TISfPTACT9T0H1Whruobkh1HydjXsmfl5Gr1Im7bzZSNUNQpNfzwhqxB5kZMMZpy0TtDSJJJ_WpynQQkdhi3tJEkbk_bx-M2e99L-uWHNB8c/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjizgDWm12EtqmUTWP_HBKYwEkWB5wIYOZ9TISfPTACT9T0H1Whruobkh1HydjXsmfl5Gr1Im7bzZSNUNQpNfzwhqxB5kZMMZpy0TtDSJJJ_WpynQQkdhi3tJEkbk_bx-M2e99L-uWHNB8c/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%25822.jpg" /></a></div>
Και αν μιλάμε για στραβά κλήματα, τι να πούμε για τις κομματικές νεολαίες μέσα στα πανεπιστήμια. Γιατί φοβόμαστε να το ονοματίσουμε αυτό το πρόβλημα και να
πράξουμε το σωστό και άκρως απαραίτητο, να τις καταργήσουμε πλήρως, να τις ξεριζώσουμε. Είναι η
μάστιγα και το όνειδος της ανώτατης εκπαίδευσής μας. Σε ποια
πολιτισμένη χώρα λειτουργούν κομματικές νεολαίες μέσα στα πανεπιστήμια
με δικαιώματα μάλιστα κράτους εν κράτει; Όποιος μαθητής ή φοιτητής
θέλει να ενταχθεί σε κόμμα , να πάει στην κομματική οργάνωση της
γειτονιάς του μαζί με τον εργάτη, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον
συνταξιούχο. Μέσα στα πανεπιστήμια οι πολιτικές παρατάξεις δεν έχουν καμία δουλειά,
δεν χρησιμεύουν στην ελεύθερη διακίνηση της σκέψης, αλλά στον εγκλεισμό
και στην περιχαράκωσή της πίσω από κομματικά κιγκλιδώματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="commentBody" data-jsid="text">Το πρώτο πράγμα που χρεοκόπησε σε αυτήν την χώρα ήταν η παιδεία του, ο,τι άλλο χρεοκώπησε δεν ήταν παρά το φυσικό επακόλουθο. Πες το και του Τρικούπη, αν τον πετύχεις σε καμιά από τις βόλτες σου κύριε Βάρναλη ;-)<br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Οι φωτογραφίες είναι από το άλμπουμ «οι ελληνάρες που αγάπησα» στο μπλογκ του φίλτατου ελληνακίου :http://ellinaki.blogspot.com/</div>
</div>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-43002089115910321762011-10-02T04:44:00.004+03:002011-10-02T05:11:24.382+03:00Ζωή φυσική ή μεταφυσική; Ιδού το δίλημμα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX5tuCf9R2737BQ6zqeJRMU8llikiaKifYMURTZScpL6PyT9JkgnCvC9RbZ453QadL2w2GBM_-E8boEv5IXv0uLCk9e21mmuq9rMGBTHxguTNqclcHf4t73pUO1p-PiPFWxlMvf53WDYtZ/s1600/Iceberg+300+mil.+tn+St.+Johns++Newfoundland.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 208px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX5tuCf9R2737BQ6zqeJRMU8llikiaKifYMURTZScpL6PyT9JkgnCvC9RbZ453QadL2w2GBM_-E8boEv5IXv0uLCk9e21mmuq9rMGBTHxguTNqclcHf4t73pUO1p-PiPFWxlMvf53WDYtZ/s320/Iceberg+300+mil.+tn+St.+Johns++Newfoundland.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5658707218155959602" /></a><br />Άρθρο από την συλλογή " Αποχαιρετισμός στην θρησκευτική πίστη", που επιμελείται ο καθηγητής Στέλιος Φραγκόπουλος. <br /><br /><span style="font-style:italic;">Μαριάννα Λ., 33 ετών, ιστορικός.</span><br /><br />Γράφω δίπλα από το προσκέφαλο της ετοιμοθάνατης γιαγιάς μου. Σκληρό πράγμα ο θάνατος, άτεγκτο, όσο και αν τον ζεις δεν πιστεύω ότι συνηθίζεται ποτέ, ιδίως όταν χάνεις τους αγαπημένους σου και πρέπει να εξακολουθήσεις να ζεις με την απώλειά τους.<br /><br />Η ζωή συνεχίζεται χωρίς εκείνους, μοιραία κάποτε και χωρίς εμάς, το μόνο που αλλάζει είναι ο ψυχισμός όσων μένουμε πίσω, αγκιστρωμένοι στη ζωή, τη γλυκιά ζωή, τη σκληρή, την όμορφη, την τρομακτική, την απρόβλεπτη.<br /><br />Η ιδέα του θανάτου και ότι ο κόσμος δεν είναι δίκαιος είναι δύο αλήθειες που δυσκολεύομαι τρομερά να μεταβολίσω, γιατί προσκρούουν σε ό,τι με διδάξαν ως παιδί, πως η ζωή μετά τον θάνατο συνεχίζεται κάπου αλλού και πως μια προνοιακή δύναμη, αόρατη, επιβάλλει τη νομοτέλειά της στο σύμπαν, πως πίσω από ό,τι συμβαίνει, σκληρό, άδικο, παράλογο, υπάρχει ένας βαθύτερος σκοπός, μια τελεολογία, ένα σχέδιο.<br /><br />Είναι εξίσου τεράστιο το βάρος της γνώσης πως είσαι μόνος σου, πως καμία υπερβατική δύναμη δεν σε επιβλέπει, δεν σε προσέχει, δεν οδηγεί τα βήματά σου, δεν σε αξιολογεί και δεν σε τιμωρεί, εκτός από τη φύση, την κοινωνία και τις προσωπικές σου επιλογές. Είναι ασύλληπτα μοναχικό να ζεις χωρίς πεπρωμένο και χωρίς έναν φανταστικό και παντοδύναμο φίλο.<br /><br />Όσο και αν με εξοργίζουν οι παραλογισμοί των ανθρώπινων προλήψεων και η μωρία της θρησκευτικής πίστης, κατά βάθος όλα αυτά τα καταλαβαίνω. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ζήσεις την καθημερινότητά σου με το βάρος της γνώσης, πως ό,τι έζησες και αγάπησες μια μέρα θα σβήσει, πως ακόμη και αυτή η Γη που μας γέννησε θα χαθεί, πως ο ήλιος που μας δίνει ζωή, κάποτε, αφού κατακάψει τον πλανήτη μας, θ' αρχίσει ν' αργοσβήνει, ώσπου να γίνει ένας ακόμη λευκός νάνος, από τους άπειρους που υπάρχουν στο Σύμπαν μας.<br />Δεν είναι λίγες οι φορές που, για ν' αλαφρύνω αυτό το βάρος, ονειρεύομαι αυτόν τον άλλον κόσμο των θρησκειών, εκεί που συναντιέμαι ξανά με όσους έχασα, τον πατέρα, τον σκύλο μου και με όσους θα χάσω μελλοντικά. Σ' έναν κόσμο χωρίς φθορά, χωρίς πόνο, χωρίς αδικία. Μα τι ωραίο όνειρο! Ένα όνειρο τόσο γλυκό και επιθυμητό, που για χάρη του δισεκατομμύρια άνθρωποι από το λυκαυγές της ιστορίας θυσίασαν τη ζωή τους, θέσπισαν κανόνες ηθικής και συμπεριφοράς, το αγόρασαν με συγχωροχάρτια, έκτισαν πυραμίδες, γκρέμισαν και σκότωσαν στ' όνομά του. Κοινωνίες, θεσμοί, αρχές, ηθική, τέχνες και πολιτισμοί δημιουργήθηκαν, αναζητώντας το άγιο δισκοπότηρο της μέλλουσας ζωής.<br /><br />«Ο Χριστός μάς ελευθέρωσε από τον φόβο του θανάτου» μας μάθαιναν στο σχολείο. Το πιπίλιζα τότε με στόμφο, ήμουν η χαϊδεμένη όλων των θεολόγων, μιας και εκτός των σχολικών θρησκευτικών μελετούσα και ό,τι άλλο έπεφτε στα χέρια μου, συναξάρια, το «προς την νίκην» και φυσικά την παλαιά και την καινή διαθήκη, τις οποίες διάβασα στη ζωή μου ουκ ολίγες φορές. <br /><br />Εξυπακούεται πως ήξερα όλες τις προσευχές απ' έξω, και θυμάμαι ότι οι δάσκαλοί μου είχαν κάνει τόσο καλή δουλειά στην κατήχησή τους, ώστε εκεί γύρω στην πρώτη-δευτέρα γυμνασίου ο πατέρας μου με άκουσε σοκαρισμένος να λέω πως αυτοπροσδιορίζομαι πρώτα ως ορθόδοξη-χριστιανή, μετά ως Ελληνίδα και μετά ως οτιδήποτε άλλο. Η ελληνοχριστιανική μου αγωγή ήταν κάτι παραπάνω από υποδειγματική και είχε φέρει μάλλον περισσότερα από τα επιθυμητά αποτελέσματα για την οικογένειά μου.<br /><br />Η οικογένειά μου είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, όχι φανατικοί όμως, αναγνωρίζουν πολλά από τα στραβά της πίστεώς τους και λίγο πολύ την ακολουθούν συμβατικά, από παράδοση, ως Έλληνες, γνωρίζοντας ότι, αν είχαν γεννηθεί σε άλλον τόπο, θ' ακολουθούσαν συμβατικά μιαν άλλη θρησκεία.<br /><br />Η θρησκεία τους είναι αδιαπραγμάτευτη μόνο και μόνο επειδή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη στον νου τους ως στοιχείο ελληνικότητας. Ο παππούς μου θα έλεγα πως είναι ο πιο ανοιχτόμυαλος σε θρησκευτικά ζητήματα. Αποστρέφεται τον κλήρο, όταν βλέπει παπάδες συγκεντρωμένους, αρχίζει να μουρμουράει μέσα από τα δόντια του: «Ουστ από δω, τράγοι!» Τον θυμάμαι από παιδί, βλέποντας τον Πατριάρχη στην τηλεόραση, ν' αναφωνεί ειρωνικά: «Ο Βασιλεύς των Βασιλέων!» ή, σε βόλτες μας, ακόμη και σήμερα, σηκώνει το δάκτυλό του και δείχνοντάς μου μια έκταση, ή ένα κτήριο μου λέει: «Το βλέπεις αυτό; Είναι εκκλησιαστική περιουσία, δεν το αγγίζει κανείς!»<br /><br />Το παράδοξο είναι πως μαζί με την ειρωνεία ή και την οργή όταν τα λέει αυτά ο παππούς, ο τόνος του είναι διάχυτος και από θαυμασμό για την αδιαπραγμάτευτη εξουσία και την μυθική περιουσία που έχει συγκεντρώσει ο κλήρος. Μικρός ήταν παπαδοπαίδι, όπως και οι φίλοι του, οι οποίοι στην πλειονότητά τους έχουν παρόμοια συναισθήματά για τον κλήρο με τα δικά του, η γιαγιά μου αποδίδει το γεγονός αυτό στο ότι οι παπάδες τούς παρενοχλούσαν.<br /><br />Ο ίδιος δεν μου μίλησε ποτέ για κάτι τέτοιο, πάντοτε όμως μου διηγείτο το εξής αστείο περιστατικό από εκείνα τα χρόνια της ζωής του: ξαφνικά είχε γίνει ένα «θαύμα» στην ενορία του και δάκρυζε η εικόνα της Παναγίας. Άρχισαν να συρρέουν πλήθη πιστών, σταυροκοπιόνταν, έκλαιγαν, έκαναν μετάνοιες και φυσικά έβαζαν τάματα με το τσουβάλι. Στην πραγματικότητα, πίσω από την εικόνα, στα μάτια της οποίας είχαν ανοίξει δύο μικροσκοπικές τρυπίτσες, ήταν ένας διάκος πάνω σε ένα σκαμνάκι και της έριχνε δάκρυα με ένα κολλύριο!<br /><br />«Δύο εκατομμύρια κεριά καίνε καθημερινώς στις εκκλησίες και στα ξωκλήσια, βάλε από δέκα δραχμές το καθένα, να δεις τι χρήμα βγάζουνε!», λέει κάθε φορά που η γιαγιά γυρνάει από τους Χαιρετισμούς. Την ακολουθεί μόνο στην Ανάσταση, αυτή είναι και η μοναδική μέρα του χρόνου που ενεργεί σαν Χριστιανός, κατά τα άλλα στην υπόλοιπη ζωή του είναι ένας καθόλα έντιμος και λογικός άνθρωπος.<br /><br />Οι γυναίκες στην οικογένειά μου είναι σαφώς πιο πιστές και πιο προληπτικές, ιδίως η μητέρα μου, η οποία ήταν εκείνη που με πρωτομύησε στην έννοια του θεού, της πίστεως και της προσευχής. Θυμάμαι, όταν πήγαινα στο νηπιαγωγείο στη Γερμανία, στην πρωινή προσευχή όλα τα παιδάκια εκτός από εμένα έκαναν τον σταυρό τους με τέσσερα δάκτυλα και από αριστερά προς τα δεξιά, και γω, βλέποντας πως και η πολυαγαπημένη μου δασκάλα, που ήταν καλόγρια, έκανε το ίδιο, έσπευσα να τους μιμηθώ.<br /><br />Παραξενεμένη και συνειδητοποιώντας ίσως για πρώτη φορά, ότι διαφέρω από τους συμμαθητές μου, ρώτησα τη μητέρα μου γιατί συμβαίνει αυτό, μου απάντησε πως οι Γερμανοί, αν και είναι χριστιανοί, έτσι κάνουν τον σταυρό τους, αλλά να μην διανοηθώ να τους μιμηθώ γιατί είμαι Ελληνίδα. Μου έριξε μάλιστα και ένα απειλητικό βλέμμα που υπονοούσε ότι θα μου κόψει το χέρι αν το τολμούσα. Παρ' όλα αυτά με άφηνε να εκκλησιάζομαι κανονικά στην καθολική εκκλησία, ακόμη και να κοινωνώ, γιατί «πίσω από όλες τις διαφορές μας, ο θεός είναι ένας». <br /><br />Η πρώτη θρησκευτική μου απομυθοποίηση έγινε στη Βαυαρία, την παραμονή των Χριστουγέννων· πήγαινα τότε στην πρώτη δημοτικού. Οικογενειακός μας φίλος, πολύ αγαπημένος, μου είπε να τον βοηθήσω τάχα να πλύνει το αυτοκίνητο. Άφησα μετά λύπης μου το παιδικό πρόγραμμα που έβλεπα στην τηλεόραση, μιας και δεν ήθελα να του χαλάσω το χατίρι, και τον ακολούθησα. Έξω, τρομερό κρύο, υπό το μηδέν, χιόνι, πάγος και πίσσα σκοτάδι, μου λέει: «Μαριαννάκι, δεν θα το πλύνουμε απόψε, γίνεται χαλασμός Κυρίου» και συμφώνησα με ανακούφιση.<br /><br />Ανεβαίνοντας ξανά πάνω στο σπίτι, το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει γεμίσει ξαφνικά με δώρα. Μου είπαν πως ήρθαν οι άγγελοι όσο ήμασταν έξω και δεν τους πρόλαβα, ότι άφησαν τα δώρα και έφυγαν από το παράθυρο (το σπίτι δεν είχε τζάκι). Τους κοίταξα και σκέφθηκα, μα καλά για χαζή με περνάνε; Και τι είναι πάλι τούτο με τους αγγέλους, ο Άη Βασίλης που πήγε; Η πλήρης επιβεβαίωση ότι μου λέγανε ψέματα ήρθε λίγες στιγμές αργότερα όταν, ανοίγοντας τα δώρα μου, εντόπισα το φλιπεράκι που κοιτούσαν το πρωί οι γονείς μου στο πολυκατάστημα με τα παιχνίδια. Αν και ο μύθος καταρρίφθηκε αυτόματα εκείνη την ημέρα, δεν τους είπα τίποτα, μιας και η υποτίμηση της νοημοσύνης μου εξευμενίστηκε με τα δώρα. Το φλιπεράκι το έχω κρατήσει μέχρι σήμερα, μαζί με την εικόνα των γονιών μου να το κοιτάζουν αγκαλιά στο πολυκατάστημα.<br /><br />Πώς εγκατέλειψα την θρησκευτική πίστη, ενώ στο δημοτικό ήθελα να γίνω καλόγρια; Μοιραία, κάπου εκεί στην εφηβεία, οι ερωτήσεις μου άρχισαν να μην έχουν απάντηση. Συμπαραστάτης και οδηγός μου στάθηκε τότε ο Καζαντζάκης, τα βιβλία του έμοιαζαν να έχουν γραφτεί για να θρέψουν τις μεταφυσικές μου αγωνίες, ιδίως η αναφορά στον Γκρέκο, ήταν –σχεδόν μεταφυσικά θα έλεγα, αν αποδεχόμουν ακόμη την μεταφυσική–, μια πανομοιότυπη περιγραφή της αγωνιώδους μου πορείας από θρησκεία σε θρησκεία και από ιδεολογία σε ιδεολογία μέχρι να φτάσω στην πλήρη απαξίωση. <br /><br />— Μα γιατί οι γυναίκες να μην γίνονται Ιέρειες;, ρωτούσα τη θεολόγο στην τρίτη Γυμνασίου, με την οποία σημειωτέον παραμένουμε πολύ αγαπημένες φίλες ως σήμερα.<br />— Γίνονται καλόγριες.<br />— Δεν είναι το ίδιο, υπάρχουν και καλόγεροι, ιέρειες όμως γιατί δεν υπάρχουν; Ο Θεός δεν μας έπλασε από το πλευρό του Αδάμ για να δείξει ότι είμαστε ίσες με τους άνδρες;<br /><br />Αρκετά αργότερα έμαθα για τους λόγους της στέρησης των ιερατικών δικαιωμάτων στις γυναίκες κατά την σταδιακή μετάβαση των κοινωνιών στο πατριαρχικό μοντέλο, οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από την περαιτέρω υποδούλωση της γυναίκας στον άνδρα. Το μόνο κατάλοιπο από εκείνη την παλαιά περίοδο είναι τα ιερατικά άμφια, τα οποία μέχρι και σήμερα παραπέμπουν σε γυναικείες ενδυμασίες. Μια πιθανή αν και απλουστευμένη εξήγηση, κατά τη Λιλή Ζωγράφου στην «Αντιγνώση», είναι πως αρκετοί ιερείς, για να μην σοκάρουν το ποίμνιό τους, ιερουργούσαν με τα ρούχα που φορούσαν προηγουμένως οι ιέρειες, και η συνήθεια αυτή έγινε παράδοση δια μέσου των χιλιετιών.<br /><br />- Ναι, ίσες είμαστε, αλλά έτσι το θέλει η παράδοση.<br />- Μα για πόσο ακόμη θα είμαστε αγκυλωμένοι στην παράδοση, δεν είναι παράλογο, δεν είναι άδικο; Η εκκλησία ανά τους αιώνες έκανε κάποιους μικρούς νεωτερισμούς (ακόμη τότε δεν ήξερα πόσες φάσεις πέρασε ο χριστιανισμός μέχρι ν' αποκρυσταλλωθούν τα βασικά του δόγματα), έβαλε φερ' ειπείν στασίδια για να κάθονται οι πιστοί, που για αιώνες στέκονταν όρθιοι. Αλλά ακόμη και οι διακόνισσες, που ήταν μέρος της εκκλησιαστικής παράδοσης, εξαφανιστήκαν, γιατί;<br />- Οι γυναίκες πρέπει να γίνονται μητέρες, έχουν άλλες υποχρεώσεις.<br />- Μα και οι παπάδες παντρεύονται, αυτοί δεν έχουν παιδιά;<br />- Μαριάννα, ΔΕΝ γίνεται οι γυναίκες να γίνουν Ιέρειες.<br />- Μα ΓΙΑΤΙ;;<br />- Γιατί... γιατί... γιατί! Έχουμε έμμηνα, δεν είναι δυνατόν να κοινωνούμε, ούτε να φτιάχνουμε θεία κοινωνία ενώ είμαστε αδιάθετες!<br />- Μα αφού ο θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε, τι Τον ενοχλεί η περίοδός μας;; Χαμός μέσα στην τάξη, γέλια, πανικός, η καθηγήτρια εν εξάλλω... <br /><br />- Γιατί γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας; Γιατί έχουμε εικόνες;<br />- Γιατί είναι μια ανθρώπινη αδυναμία να απεικονίζουμε κάπως αυτό που λατρεύουμε.<br />- Μα στις δέκα εντολές δεν λέει ο θεός: «ου ποιήσεις είδωλόν μου...»;<br />- Δεν λατρεύουμε το είδωλο, αλλά αυτό που απεικονίζει.<br />- Μα αυτό δεν έκαναν και οι ειδωλολάτρες;<br />- Όχι, εκείνοι λάτρευαν κυριολεκτικά τα είδωλά τους.<br />- Μα και εμείς όταν χρυσοστολίζουμε τις εικόνες με τάματα, τις περιφέρουμε, τις λιβανίζουμε και τις προσκυνάμε, τι κάνουμε; Γιατί αντί για τάματα να μην βοηθάμε τους φτωχούς; Και γιατί οι παπάδες μας πρέπει να είναι έτσι χρυσοπλούμιστοι; Ο Χριστός δεν μίλησε για την πενία;<br />- Τα ιερά άμφια, όπως και τα τάματα, είναι μέρος της παράδοσης.<br /><br />Παράδοση, παράδοση! Είχα αρχίσει ν' αντιλαμβάνομαι ότι είμαι σε λάθος θρησκεία, ότι η εκκλησία είναι ένα ζωντανό απολίθωμα που έχει χάσει εδώ και αιώνες την επαφή της τόσο με τις γραφές, όσο και με την πραγματικότητα και τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Επιπλέον, όσο και αν αρνιόμουν ακόμη να το αποδεχτώ, άρχισα να υποψιάζομαι ότι δεν ήταν δυνατόν τόσο εξελιγμένοι πολιτισμοί, όπως ο αρχαιοελληνικός, να πίστευαν κυριολεκτικά στα ξόανα τους. Αργότερα, και λόγω σπουδών, διαπίστωσα πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η λατρεία των αρχαιοελληνικών ειδώλων είναι σε πλείστες περιπτώσεις σχεδόν πανομοιότυπη με την ορθόδοξη, όπως και η πλειονότητα των χριστιανικών εορτών είναι κατάλοιπο αρχαιότερων θρησκειών.<br /><br />Άρχισα, όπως και ο Καζαντζάκης, να μελετώ τον Βουδισμό και το Ισλάμ, καθώς και άλλες ομολογίες.<br /><br />Γύρω στα 19 μου χρόνια, η φυσική περιέργεια που είχα αναπτύξει για όλα αυτά, με οδήγησε μέσω μιας αγαπημένης φίλης και συμμαθήτριας σε μια χριστιανική αίρεση, από αυτές τις πάμπολλες, αμερικανικής προελεύσεως, που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Ήταν μια παραφυάδα των «Πεντηκοστιανών» και, αν θυμάμαι καλά, η εκκλησία τους ήταν κάπου στη Νέα Ιωνία. Αυτοπαρουσιάζονταν ως γνήσιοι χριστιανοί κατά τα πρότυπα των πρώτων χριστιανικών εκκλησιών. Τηρούσαν σχεδόν κατά γράμμα ένα πλήθος εντολών τόσο της ΠΔ όσο και της ΚΔ, δεν είχαν άμφια, δεν έτρωγαν ακάθαρτα, αποστήθιζαν τεράστια κομμάτια της βίβλου, έκαναν «αγάπες» (τα κοινά γεύματα των πρωτοχριστιανικών χρόνων), έδιναν το 1/10 των εισοδημάτων τους στον ιερέα για να στηρίξει τους φτωχότερους και τις ανάγκες της εκκλησίας (ή τουλάχιστον αυτό ισχυριζόταν ο ιερέας), εφήρμοζαν την πρακτική της γλωσσολαλίας κ.λπ. κ.λπ.<br /><br />Φαινομενικά, οι άνθρωποι αυτοί έμοιαζαν πραότατοι, ηθικότατοι, ταπεινότατοι και τρομερά δεμένοι μεταξύ τους, με βαριές ψυχαναγκαστικές αλυσίδες, όπως αντιλήφθηκα στη συνέχεια. Στους δύο-τρεις μήνες που συμμετείχα στους «εκκλησιασμούς» τους, μαζί με την φίλη μου, ενώ φαινομενικώς όλα έδειχναν στην αρχή ειδυλλιακά, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι σιγά σιγά μας έβαζαν σε μικρά «ηθικά» διλήμματα, που ολοένα και αυξάνονταν.<br /><br />Το θέατρο φερ’ ειπείν, που το λάτρευα, «είχε το φως ενός μικρού σπίρτου, μπροστά στον Ήλιο που ήταν ο θείος Λόγος», άρα έπρεπε να το απαρνηθούμε. Η κοσμική μουσική μπορεί να ήταν όμορφη, αλλά είχε μηνύματα που μπορούσαν να βλάψουν το πνεύμα μας (πώς έγραφε στο «προς την Νίκην» ότι η ροκ είναι η μουσική του διαβόλου; Ε, αυτοί το πήγαιναν ακόμη παραπέρα), άρα επιτρεπτοί ήταν μόνο οι ύμνοι, που είχε κυκλοφορήσει η «εκκλησία» σε cd. Τα μαλλιά των γυναικών δεν μπορούσαν να είναι κοντά και να φαίνεται ο τράχηλος και τα ανδρικά δεν μπορούσαν να είναι μακριά και να καλύπτεται ο τράχηλος, η ενδυμασία έπρεπε να είναι σεμνή και ανάλογη του φύλου, δηλαδή μόνο φούστα και φουστάνι για τις γυναίκες, σύμφωνα πάντοτε με την Π.Δ. κ.ο.κ.<br /><br />Βαθμηδόν τα διλήμματα αύξαναν και το αποκορύφωμα ήταν πως η οικογένεια και οι φίλοι, όσο κι αν τους αγαπούσαμε, εξακολουθούσαν να είναι «άπιστοι» και να μολύνουν το πνεύμα μας, γιατί στη ζωή τους υπήρχε ο διάβολος και δεν είχαν τη θεία χάρη και την προστασία της «εκκλησίας», άρα αν δεν αποδέχονταν και δεν προσχωρούσαν στην εκκλησία, θα έπρεπε να μην έχουμε πλέον επαφή μαζί τους! <br /><br />Το δίλημμα ήταν αμείλικτο, συνολικό, απόλυτο, και ετίθετο με τον πλέον εκβιαστικό και εκφοβιστικό τρόπο: ή ο Θεός, δηλαδή εμείς, η κολεκτίβα των Borgs, ή ο διάολος, δηλαδή η κοινωνία και η ζωή μας μέχρι τώρα. Ή δέχεσαι πλήρως τα της γραφής, όπως τα ερμηνεύουμε εμείς και «σώζεσαι» από την αμαρτία, ή φεύγεις και είσαι καταδικασμένος αιωνίως εις το πυρ το εξώτερον, αν και το να φύγεις, απ' ότι κατάλαβα, για τους μυημένους δεν ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση...<br /><br />Ενώ αμφιταλαντευόμουν ανάμεσα στην κανονική μου ζωή και στα διλήμματα που μου είχαν θέσει, έγινα, πολύ σύντομα ευτυχώς, μάρτυρας ενός εντελώς γελοίου σκηνικού, που ήταν ο καταλύτης ώστε να φύγω τρέχοντας από όλα αυτά. Σε έναν «εκκλησιασμό», ο ιερέας έξαλλος παρακίνησε το ποίμνιο να προσευχηθεί και να καταραστεί τον... Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, επειδή, αν θυμάμαι καλά, είχε παρουσιάσει την προηγούμενη ένα ρεπορτάζ, που τους ενέπλεκε σε κάτι παράξενους θανάτους πρώην μελών της εκκλησίας τους. Άρχισε λοιπόν μια ολόκληρη αίθουσα να ουρλιάζει και να καταριέται και να ζητά από τον θεό να... τιμωρήσει τον Τριανταφυλλόπουλο!<br /><br />Το σκηνικό είχε κάτι από φαρσοκωμωδία και από θρίλερ συγχρόνως, από τη μια μου έρχονταν γέλια να τους βλέπω να αφιονίζονται, να συσπώνται και ν' αφρίζουν από λύσσα, και από την άλλη άρχισα να τρομάζω, τόσο με τις τρομερές κατάρες που εκστόμιζαν, όσο και με τα όσα είχε παρουσιάσει το ρεπορτάζ. Ήταν η τελευταία φορά που πάτησα το πόδι μου και περνώντας ο καιρός συνειδητοποίησα πόσο τραυματική ήταν όλη αυτή η εμπειρία και πόσο τυχερή ήμουν...<br /><br />Το τραγικότατο ωστόσο όλης αυτής της περιπέτειας, που μένει σαν μελανή πτυχή μέσα μου, είναι πως πολτοποιήθηκε η αγαπημένη μου φίλη. Δεν υπερβάλλω όταν λέω ότι της αποδόμησαν και της απομύζησαν κυριολεκτικά την προσωπικότητα, μια κανονική πλύση εγκεφάλου, ώσπου στο τέλος δεν έμεινε παρά μόνο το κέλυφός της, χωρίς τίποτε εσωτερικό που να θυμίζει τον παλιό της εαυτό, ένας ζωντανός-νεκρός. Όλη η ζωντάνια, η διαύγεια, ο δυναμισμός, η ευρύτητα πνεύματος, η κριτική σκέψη, η ανεξαρτησία, η γοητεία της, ό,τι την έκανε τόσο ξεχωριστή ως άνθρωπο και ως γυναίκα, κυριολεκτικά εξατμιστήκαν... Προσπάθησα να μιλήσω, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά, οι ανασφάλειες και η μοναξιά της ήταν πολύ πιο ισχυρές από την απλή λογική, αλλά και την αγάπη των γύρω της, και δεν είχα δυστυχώς τις γνώσεις για να το αντιμετωπίσω όλο αυτό, ούτε και ήξερα σε ποιον ν' αποταθώ για βοήθεια, μιας και η οικογένειά της είχε επίσης αρχίσει ν' αφομοιώνεται από αυτούς.<br /><br />Η ιστορία αυτή ήταν το επιστέγασμα στο να θέσω στον εαυτό μου ένα δίλημμα και να λάβω μια απόφαση. Θέλω να ζήσω τη ζωή μου φυσικά ή μεταφυσικά; Δεν ήταν το πρώτο άτομο που έβλεπα να χάνει το λογικό και την προσωπικότητά του από τη μεταφυσική. Επί χρόνια βίωνα τον πλήρη παραλογισμό μιας συγγενούς μου που, με αφορμή κάποιες προσωπικές δυσκολίες, είχε συνδυάσει τη χριστιανική της θρησκοληψία, τις γονυκλισίες, τα κομποσκοίνια και το χώμα από τον άγιο Κυπριανό με τις υποτιθέμενες «προφητείες» από κάθε λογής μάντισσα, χαρτορίχτρα, μάγο, καφετζού, αστρολόγο, πνευματίστρια που πετύχαινε μπροστά της, ένα τσούρμο επιτηδείων που, εκτός από πακτωλούς χρήματος, άρμεγαν –κυρίως– την ψυχική της ισορροπία.<br /><br />Ένα τρίξιμο στο τζάμι δεν ήταν λόγω ταλάντωσης, αλλά επειδή μας είχε επισκεφτεί και μας παρακολουθούσε κάποιο πνεύμα. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, αν δεν το έχει ζήσει, σε πόση δυστυχία και σε πόσα αδιέξοδα οδηγούν αυτές καταστάσεις τόσο τον πάσχοντα όσο και τους οικείους του. Είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να θέσω τη δική μου διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ταλάντωση και το πνεύμα, τη λογική και τον παραλογισμό, την ψυχική ισορροπία και την ψύχωση. Και επέλεξα. <br /><br />Με τούτα και μ' εκείνα κάπου εκεί ξεκίνησαν και οι σπουδές μου και, εκ των πραγμάτων πλέον, μελέτησα βαθύτερα την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και του πολιτισμού, το νοσηρό ρόλο των ιερατείων και των θρησκειών σε κάθε εποχή, τη φύσει και θέσει ασυμβατότητα μεταξύ του ελληνικού πνεύματος και του χριστιανισμού, τους λόγους που η φιλοσοφία τελικά εξόρισε από τους κόλπους της τη μεταφυσική και πολλά άλλα, που δεν χωράνε –δυστυχώς– για ν' αναλυθούν εδώ.<br /><br />Το σημαντικότερο όμως είναι πως άρχισα να χρησιμοποιώ συστηματικά τον ορθολογισμό και ν' αντιλαμβάνομαι την ενδελέχεια της επιστημονικής μεθόδου που, καθημερινώς, όσο αυξάνονται οι γνώσεις μας και προοδεύει η ανθρωπότητα, εξηγεί με σαφήνεια και δίχως παραληρήματα και «άλματα πίστης» το πώς και γιατί λειτουργεί ο κόσμος και βελτιώνει δια μέσου της τεχνολογίας, παρά τους όποιους σοβαρούς εκτροχιασμούς της τελευταίας, μετρήσιμα και αδιαμφισβήτητα το επίπεδο και την ποιότητα της ζωής μας από γενιά σε γενιά.<br /><br />Επιχειρώντας δε κάποτε να ξαναδιαβάσω εκ νέου τη Βίβλο, ορθολογικά και χωρίς το πέπλο της πίστης, διαπίστωσα σχεδόν εξ αρχής πως μου ήταν αδύνατον να προχωρήσω, γιατί μόνο η πίστη, η παράλογη και τυφλή πίστη, μπορεί να αποτελέσει το κίνητρο για να μελετήσει κανείς αυτό το ασυνάρτητο και αναχρονιστικό συνονθύλευμα απειράριθμων λογικών κενών, αντιφάσεων, ενοχών, ακραίου μισανθρωπισμού, μισογυνισμού, εκδικητικότητας, φονικότητας και πνευματικής υποδούλωσης, που κατασκεύασε ο αδαής και φοβικός Άνθρωπος στην προσπάθειά του να ελέγξει το φόβο του για όσα δεν ήξερε και όσα δεν μπορούσε να ελέγξει. Από τα πρώτα κιόλας χωρία έπιασα τον εαυτό μου να θεοδικάζει, αντί όπως παλιά να θεοδικεί, και η ετυμηγορία μου δεν θα μπορούσε να είναι άλλη παρά καταδικαστική.<br /><br />Δεν παραιτήθηκα ωστόσο ούτε αμέσως ούτε απόλυτα από την ιδέα του Θείου, ίσως και να μην το έχω κάνει ακόμη. Ως άθρησκη επαναπαύθηκα για λίγο καιρό στη γνωστή ατάκα ότι κάπου υπάρχει μια ανωτέρα Δύναμις, αλλά δεν ήταν δυνατόν να αποφεύγω για πάντα το αμείλικτο ερώτημα, αν η Δύναμις αυτή είναι προνοιακή. Εύλογα, βλέποντας την πραγματικότητα γύρω μου, κατέληξα με τρόμο στο συμπέρασμα πως μάλλον δεν της καίγεται καρφάκι, ούτε για το Σύμπαν, ούτε βεβαίως για το μικρόκοσμό μας εδώ στη Γη. Η διαπίστωση αυτή είχε επάνω μου τεράστιες ψυχολογικές επιπτώσεις, δεδομένου ότι η πίστη στοχεύει στο άλογο και στο συναίσθημα, που εκτελούν εντελώς διαφορετικές διεργασίες και ακολουθούν εντελώς διαφορετικούς δρόμους από αυτόν της λογικής.<br /><br />Η αποδόμηση της πίστης μου ενείχε σε μεγάλο βάθος χρόνου όλα τα ψυχολογικά στάδια του πένθους: άρνηση, θυμό, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή.<br /><br />Ανατρέχοντας στην περίοδο της κατάθλιψης, νιώθω σαν να ήμουν για χρόνια μέσα σε κινούμενη άμμο, πασχίζοντας να βγω και ν' αναπνεύσω. Στην αρχή, ένα οξύ υπαρξιακό στερητικό σύνδρομο για το φανταστικό φίλο που έδιωξα. Πώς να σταθείς όρθια και να περπατήσεις μόνη σου, ενώ νιώθεις πως έχει χαθεί το κέντρο της στήριξής σου και σέρνεσαι;<br /><br />Και όπως σε κάθε στερητικό σύνδρομο πονάς, όμοια ανακάλυψα πως η ζωή τώρα πονούσε περισσότερο, γιατί τη ζούσα χωρίς αναλγητικά, χωρίς ψευδαισθήσεις. Συνεπακόλουθα ήρθε ο Τρόμος και ο Πανικός για το πιθανό, το τυχαίο και το νομοτελειακό, για όσα συνειδητοποιούσα δηλαδή ότι δεν μπορούσα να ελέγξω.<br /><br />Η ευθραυστότητα και η συντομία της ζωής, κάθε ζωής, όχι μόνο της ανθρώπινης, με πλήγωνε αφάνταστα και μου δημιουργούσε μια βαθιά απελπισία. Ο Λιαντίνης επαναλαμβάνει πως ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό ον μέσα στο Σύμπαν, γιατί γνωρίζει πως για όλα, όπως και για τον εαυτό του, υπάρχει ένα τέλος. Δεν ξέρω κατά πόσον αυτό ισχύει μόνο για τους ανθρώπους, και δη για όσους κρέμονται από την ελπίδα της μετά θάνατον ζωής, αλλά σίγουρα ισχύει για τους άθεους. <br /><br />Μετά, η απαξία των πάντων και ο ηθικός αποπροσανατολισμός. Τι αξίζει, όταν η υπέρτατη αξία που μου διδάξαν, ο Θεός, είναι ανύπαρκτος; Ποιο είναι το σημείο αναφοράς στην ηθική και στις αρχές, τώρα που αποδέχθηκα ότι είμαι ελεύθερη από κάθε είδους μεταθανάτια Κρίση, ανταμοιβή και τιμωρία;<br /><br />Σταδιακά, εμπιστευόμενη και χειριζόμενη καλύτερα τα εργαλεία εκείνα που με είχαν φέρει ως εδώ –τον ορθολογισμό, την κριτική σκέψη, την επιστημοσύνη– συν τῷ χρόνῳ, που είναι ο μεγάλος γιατρός της φύσης για κάθε πένθος, επαναξιολόγησα ό,τι πραγματικά άξιζε και επαναπροσδιόρισα την ηθική μου σύμφωνα με έναν προσωπικό κώδικα, ειλικρινέστερο, μιας και δεν εδραζόταν πια ούτε στο φόβο, ούτε σε ανταλλάγματα. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν είναι στατικό, μεγαλώνοντας μαθαίνεις, αναθεωρείς, αποκηρύσσεις, εξελίσσεσαι. Ένα σταθερό σημείο αναφοράς όμως είναι η συνειδητοποίηση πως η μόνη δικαίωση για τον καθένα μας εξατομικευμένα είναι η ίδια η ζωή και το θάρρος να τη ζήσουμε με βάση τις δικές μας επιλογές, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για το αν είναι σωστές ή εσφαλμένες.<br /><br />Σήμερα, ούσα πανηγυρικά στο στάδιο της αποδοχής και της αισιοδοξίας για την πορεία του ανθρώπου, αποδέχομαι ότι η ύπαρξη και η φύση του θεού ή του θείου είναι μια α-νοησία (δεν νοείται) και κατά συνέπεια, εφόσον δεν υπάρχουν ως ώρας πειραματικά δεδομένα που να αίρουν ή να επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του, επιλέγω να δηλώνω τυπικά αγνωστικίστρια και να ζω ουσιαστικά ως άθεη. <br /><br />Ο λόγος που κάνω αυτό τον διαχωρισμό δεν γίνεται μόνο για να είμαι τυπική ως προς το γράμμα του «νόμου». Οφείλεται επίσης και σε τούτο, πως η θρησκεία και η πίστη είναι ένας ιός, με τον οποίο μας μολύνει το περιβάλλον και ο πολιτισμός μας από την ημέρα που θα γεννηθούμε ως την ημέρα που θα πεθάνουμε. Οι μεταλλάξεις που κάνει στον ψυχισμό, στη δομή της σκέψης, στις συνήθειες, στην ηθική, στην έκφρασή μας είναι τόσες που δεν είναι δυνατόν να μην αφήσουν κατάλοιπα, έστω και γλωσσικά. Πολύ συχνά συνειδητοποιώ, φερ' ειπείν, ότι είναι τρομερά δύσκολο να εκφραστώ χωρίς να χρησιμοποιήσω έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες νοηματικά με τη θρησκευτική πίστη, όπως «πλάσμα» ή «πλάση», που υποδηλώνουν ότι ο κόσμος πλάστηκε (ευφυής σχεδιασμός!), «συγχωρεμένος» (από ποιον;), «ψυχή» (πλατωνικός δυισμός) κ.ο.κ. <br /><br />Πολύ εύστοχα είχε ειπωθεί κάποτε ότι, αν ξεφύτρωνε ένας άνθρωπος με απόλυτη άγνοια περί Θεών και θρησκειών, θα του ήταν αδύνατον να κατανοήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γι' αυτό και το πολιτισμικό κομμάτι, στο επίπεδο της καθημερινής έκφρασης και της επαφής με τους συνανθρώπους μου, δεν το αντιμάχομαι. Συμμετέχω, όποτε μπορώ, στο κοσμικό σκέλος όλων των θρησκευτικών εορτών, δεδομένου ότι οι καλές στιγμές στη ζωή είναι συγκριτικά πολύ λίγες για να μην τις γιορτάζουμε.<br /><br />Εξάλλου, νιώθω πως αν απογυμνώσουμε τη ζωή μας εντελώς από συμβολισμούς και έθιμα, θα τη φτωχύνουμε πάρα πολύ! Είναι άλλο πράγμα να απαλλάξουμε ένα έθιμο ή μια γιορτή από τις δεισιδαιμονίες που τα πλαισιώνουν, και είναι άλλο να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, γιατί έτσι χάνουμε την ομορφιά και το ιστορικό βάθος κάποιων πραγμάτων, όπως και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά που μας διακρίνουν ως λαό από τους άλλους. Θαρρώ πως το να συμμετέχεις, να ενσωματώνεις ή να ανανοηματοδοτείς ένα έθιμο είναι μια εξίσου θεμιτή στάση ζωής, και δεν νιώθω ενοχές ή ασυμβατότητα με τις πεποιθήσεις μου όταν συμμετέχω σε αυτά.<br /><br />Ανέκαθεν άλλωστε τα σύμβολα, τα έθιμα, οι εορτές μετασχηματίζονταν ανάλογα με την εποχή, ώστε να συνάδουν με τις ευρύτερες πεποιθήσεις των κοινωνιών που εξελίσσονταν. Δεν βλέπω λοιπόν τον λόγο να κάνω κάτι το διαφορετικό, πώς θα μπορούσα άλλωστε, εφόσον η πλειονότητα στο περιβάλλον μου πιστεύει, και μάλιστα δύο από τις στενότερές μου φίλες είναι η μία η θεολόγος που είχα ως καθηγήτρια στα γυμνασιακά μου χρόνια και η άλλη κατηχήτρια. Η διάσταση των απόψεων μεταξύ μας γίνεται αφορμή για πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις.<br /><br />Αν υπάρχει μια φράση από τη Βίβλο που επιλέγω να κρατήσω, είναι το «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». Μόνο που στη γλώσσα του ορθολογισμού εξ αποκαλύψεως αλήθειες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο επιστημονικά δεδομένα και η προσωπική μας ειλικρίνεια. Η όποια «σωτηριολογική» τους υπόσταση δεν είναι άλλη από το να τα αξιοποιούμε με τον βέλτιστο τρόπο ώστε βγούμε από το σκοταδισμό, την αμάθεια, το φόβο και την προκατάληψη και να γίνουμε εξατομικευμένα, αλλά και ως κοινωνία και ως είδος, ό,τι καλύτερο μπορούμε να γίνουμε.<br /><br />Ωστόσο, όσο ακράδαντα πεπεισμένη και αν είμαι για την άμεση και επιτακτική ανάγκη εκκοσμίκευσης των κρατών και τον περιορισμό της ισχύος, αν όχι και την πλήρη κατάργηση των ιερατείων, δεν ξέρω αν η αθεΐα είναι προς το παρόν η ενδεδειγμένη οδός για το σύνολο της ανθρωπότητας. Αν και ως φίλη του Επίκουρου απεχθάνομαι τον Πλάτωνα, ίσως, όπως και ο Αριστοτέλης, να είχε ένα δίκιο όταν μιλούσε για την αναγκαιότητα του Ιαματικού Ψεύδους· του «ιερού» ψεύδους δηλαδή, που απευθύνεται στην πλειονότητα, όταν η ίδια δεν διαθέτει την παιδεία, την ψυχολογική δύναμη και τον ορθολογισμό, ώστε, όταν της γκρεμίσεις τον μύθο της, να σταθεί ηθικά ακέραιη και να μην κανιβαλίσει τα πάντα. Η αθεΐα είναι μια υψηλή διανοητική κατάκτηση, που προϋποθέτει και υψηλές αντοχές και ακόμη υψηλότερη ευθύνη, ή, όπως λέει ένας φίλος και δάσκαλος: η αθεΐα είναι αρετή.<br /><br /><br />Πηγές: http://sfrang.blogspot.com/2011/09/22.html<br />http://blog.atheia.gr/Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-12883783510008733792011-06-09T14:32:00.009+03:002011-06-09T17:11:25.729+03:00Η απάντησή μου στον Ουίνστον Τσώρτσιλ , ή αλλιώς , γιατί κατεβαίνω στο Σύνταγμα.<h6 class="uiStreamMessage" ft="{"type":1}"> </h6><h6 class="western" lang="el-GR"><span style="font-size:130%;">"The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter." - Winston Churchill</span></h6>Αγαπητέ κύριε Τσώρτσιλ , <p lang="el-GR">Είμαι μια κάτοικος της Ελλάδας, ξέρετε, εκείνου του μικρού κρατιδίου που καταλάβατε το '44 ως σύμμαχοί μας . Όχι όχι, μην παρεξηγείστε , σας διαβεβαιώ ότι έως και σήμερα , η επίσημη ιστορία μας, όπως και όλοι οι Έλληνες ιστορικοί , έχουν την ευγένεια να μην αναφέρονται σε αυτή την περίοδο ως «βρεταννική κατοχή», αλλά ως «απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή» , οπότε κανείς δεν σας έχει παρεξηγημένο στην συλλογική ιστορική συνείδησή μας :) </p><br />Λαμβάνω το θάρρος να διαταράξω την μακαριότητά σας , διότι ήθελα να συζητήσουμε αυτό που είπατε παραπάνω, πως «το καλύτερο αντεπιχείρημα στην δημοκρατία, είναι ένας πεντάλεπτος διάλογος με τον μέσο ψηφοφόρο».Τις τελευταίες μέρες στο δρόμο , στο περίπτερο, στο μετρό, οπουδήποτε, πιάνω κουβέντα σε πηγαδάκια με συμπολίτες μου, αγνώστους μέχρι εκείνη την στιγμή , προερχόμενους από από κάθε ιδεολογική και κοινωνική βαθμίδα και με έχει ενθουσιάσει το γεγονός , ότι όλος αυτός ο άλλοτε βιαστικός και απρόσιτος κόσμος, μπαίνει στην διαδικασία να ανταλλάξει όμορφα και πολιτισμένα απόψεις, συχνά αντίθετες ,άλλοτε ενδιαφέρουσες και άλλοτε παιδιάστικες. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πως ο κάθε ένας τους εξατομικευμένα μπαίνει πλέον αυθόρμητα στην διαδικασία να μιλήσει , να συμμετέχει, να εκφραστεί και κυρίως ν' ακούσει. Έξαφνα, βλέπω όλη αυτή την σπασμωδική, αδιάφορη και παρωπιδική συμπεριφορά που χαρακτήριζε την ελληνική κοινωνία έως χθες να καταρρέει και το γεγονός αυτό γεννά μέσα μου μια βαθιά αισιοδοξία ότι ίσως το πνεύμα των καιρών να έχει πλέον αλλάξει, να ωριμάζουμε.<p></p> <p></p><p lang="el-GR"></p><p lang="el-GR"> Σας βλέπω ότι μειδιάτε , όμως δώστε μου παρακαλώ λίγη ακόμη προσοχή . Προχθές, περπατώντας στην Πειραιώς, είχε συγκέντρωση το ΚΚΕ ( μην μορφάζετε παρακαλώ , ίσως να έχετε πληροφορηθεί ότι το ΚΚΕ είναι νόμιμο και ότι ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια ) . Με πλησίασε λοιπόν ένας νεαρός για να ενισχύσω το κόμμα, μιας και δεν είχα πάνω μου δεκάρα τσακιστή αστειεύτηκα και τον ρώτησα αν μπορεί το κόμμα να με ενισχύσει . Πιάσαμε την κουβέντα, μαζευτήκαν και 3-4 σύντροφοί του, άρχισε μια ωραία ανταλλαγή απόψεων και πάνω στον ενθουσιασμό των νιάτων τους μου είπαν κάτι που υπό άλλες συνθήκες είμαι σίγουρη ότι θα χτυπούσατε συναγερμό στην <span lang="en-US">RAF </span>και στο βρεταννικό ναυτικό : </p> <p lang="el-GR">-"Θα πάρουμε τα όπλα" είπαν.</p> <p lang="el-GR">-Ποιά όπλα , τους λέω, πάτε καλά; Θέλετε νέο αιματοκύλισμα; Και με τι σκοπο; </p> <p lang="el-GR">-Για να αναλάβουν την εξουσία οι εργάτες! </p> <p lang="el-GR">- Οι εργάτες; Επιστήμονες χρειαζόμαστε στην εξουσία, επιστήμονες που να ξέρουν τι τους γίνεται, όχι βλαχάρες όπως έχουμε σήμερα, λαοπλάνους και επαγγελματίες ψεύτες! Πότε ρε παιδιά πήρε την εξουσία στα χέρια του ο εργάτης; Έχετε έστω και ένα ιστορικό παράδειγμα που να συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο; Πάντα η "επανάσταση" ξεκινούσε στο όνομα του εργάτη και κατέληγε σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα, που διακυβερνάτο από μια κομματική ελιτ, η οποία κατέλυε κάθε ελευθερία, ακόμη και αυτήν την ελάχιστη ελευθερία που έχουμε σήμερα να συγκεντρωνόμαστε και να μουτζώνουμε την βουλή, να ανταλλάσουμε ελεύθερα τις ιδέες μας , να γράφουμε ελεύθερα κλπ κλπ. Και ακόμη και αν υποθέσουμε ότι τελικώς καταφέρνατε κάτι τέτοιο, με τι γνώσεις, θα μπορούσε ο εργάτης να κυβερνήσει; Έξυναν τα κεφάλια τους, κοιτούσαν τα παπούτσια τους... </p> <p lang="el-GR">Τους λέω : Παιδιά, αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα δημοκρατικότερο πολίτευμα, αντιπροσωπευτικό μεν, αλλά με περισσότερη συμμετοχή από την βάση, με δημοψηφίσματα , ούτως ώστε η ευθύνη να διαμοιράζεται σε όλην την κοινωνία, είτε να επιπλεύσουμε όλοι μαζί , είτε να βουλιάξουμε παρέα. Φτάνουν οι κάθε λογής "σωτήρες", φτάνουν οι κομματικές γραμμές, ο εργάτης, ο αγρότης, ο επιστήμονας, ο τεχνοκράτης, όλοι πρέπει να έχουν το μερίδιο εξουσίας και ευθύνης που τους αναλογεί... Μόνο έτσι θα μάθει επιτέλους και ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας, να είναι καλός και ενεργός πολίτης και όχι πελάτης.</p> <p lang="el-GR"> Και σε όσους διαφωνούν με αυτήν την σκέψη , όπως και εσείς αγαπητέ κύριε Ουίνστον, σας ρωτώ, είχαν καλύτερη παιδεία από την σημερινή οι αρχαίοι Αθηναίοι; Μήπως είχαν οι Γάλλοι επαναστάτες; Η μήπως είναι το «άριο» <span lang="en-US">DNA </span>των σημερινών Ελβετών , που τους εξοπλίζει με τόσην πολιτική ωριμότητα και ευθύνη ώστε τουλάχιστον μια φορά το μήνα να ψηφίζουν σχεδόν για τα πάντα, ακόμη και για το από που θέλουν να περάσει ένας δρόμος; Οι πολίτες όλων των παραπάνω κοινωνιών <span style="font-weight: bold;">ανέπτυξαν την προσωπική και κοινωνική τους συνείδηση ΜΕΣΑ στο πολιτικό τους σύστημα</span> , όχι έξω από αυτό και η υψηλή τους παιδεία, προέκυψε ως αναγκαιότητα του πολιτικού τους συστήματος। Το αντιστρόφως ανάλογο συμβαίνει εδώ στο Ελλαδιστάν, έχουμε χαμηλής στάθμης παιδεία, ακριβώς επειδή το πολιτικό σύστημα επιβάλλει να είναι τέτοια και όποιος περιμένει να αναβαθμιστεί πρώτα η παιδεία, ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα της πολιτείας μας, τότε φέξτε μου και γλίστρησα..</p> <p><span lang="el-GR">Ξέρω , ξέρω , είστε ακόμη δύσπιστος κύριε Τσώρτσιλ αισθάνομαι το ειρωνικό σας χαμόγελο να διαπερνά και να ανατριχιάζει την ραχοκοκκαλιά μου, αλλά μιας και εκεί που είστε , σίγουρα δεν θα έχετε και πολλά να σας απασχολούν , ακολουθήστε για λίγο ακόμη τον συλλογισμό μου: </span> </p> <p><span lang="el-GR">Η παιδεία έρχεται μαζί με την ανάθεση της ευθύνης.Ουδείς δίδαξε τους κατοίκους αυτού του τόπου να είναι πολίτες και όχι πελάτες και πρόβατα. Η μοιρολατρία, η συσπείρωση πίσω από έναν ηγέτη- σωτήρα και ο άναρθρος πολιτικός λόγος σε κάθε βαθμίδα της κοινωνίας μας, ο οποίος πρακτικά είναι εντελώς ανώδυνος για όποιον τον εκφέρει ( διότι όταν είσαι έξω από το σύστημα , μπορείς να παραλογίζεσαι όσο θες και να άγεσαι και να φέρεσαι χωρίς να βιώνεις καμία άμεση και ουσιαστική επίπτωση από τις πράξεις σου μιας και κανείς δεν δίνει δεκάρα γι' αυτές), είναι επακόλουθα του πολιτικού μας συστήματος και της παιδείας που αυτό προωθεί. Τ</span>ο πολιτικό σύστημα δημιουργεί ή καταστρέφει την παιδεία και τις συνειδήσεις, όχι το αντίθετο, διότι τα τελευταία , είναι παράγωγα του εκάστοτε πολιτεύματος και το αντικατοπτρίζουν. <span lang="el-GR">Εάν δεν αλλάξεις το πολιτικό σύστημα, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις την παιδεία του. Εξ' ού και το πρόβλημα παιδείας που υπάρχει στην χώρα. Εφόσον η υποχρεωτική εκπαίδευση χρησιμοποιείται ως ένα προπαρασκευαστικό στάδιο για τις ανώτερες και ανώτατες σχολές , αντί οι στόχοι της να είναι να γεννά συνειδητοποιημένους, ενημερωμένους και ενεργούς νέους πολίτες, με ανεπτυγμένη κριτική σκέψη, βασικές γνώσεις και πολλά ερεθίσματα ώστε να αξιοποιήσουν κάποια εξ' αυτών ως ενήλικες, τι περιμένεις;</span></p> <p> <span lang="el-GR">Εάν όμως γίνεις μέρος του συστήματος, ενός συλλογικού συστήματος, οφείλεις λόγω αναγκαιότητας να αλλάξεις, η ψυχολογία σου θα αλλάξει, γιατί θα πρέπει να αναλάβεις ευθύνες, θα πρέπει να ξεστραβωθείς και να μάθεις 10 πράγματα παραπάνω και για να τα μάθεις θα πρέπει να διεκδικήσεις την αλλαγή των δομών και κυρίως των στόχων της παιδείας σου. Εκεί πιστεύω ότι ακόμη και οι πιο αμόρφωτοι , παράλογοι και ακραίοι πολίτες , μπορούν να μας εκπλήξουν , ίσως όλοι αυτοί που κραυγάζουν σήμερα ενθεν κακείθεν , να υποχρεωθούν πλέον να στύψουν λίγο παραπάνω το ακατοίκητό τους γιατί θα ξέρουν ότι όποια απόφαση θα πάρουν δια της ψήφου τους, θα έχει άμεσες συνέπειες τόσο στους ίδιους όσο και στην κοινωνία. </span> </p> <p><span lang="el-GR">Πιστεύετε κύριε Τσώρτσιλ ότι όσοι ανέλαβαν το υπουργείο παιδείας από την μεταπολίτευση και μετά ( ναι, είχαμε και τέτοια!) ήταν όντως τόσο ανίκανοι και αδαείς, ώστε να διαιωνίζουν τα προβλήματά της; Όχι! Απλώς , για να συντηρηθεί το υπάρχον πολιτικό-πελατειακό σύστημα , χρειαζόμασταν να έχουμε αυτήν ακριβώς την παιδεία που έχουμε σήμερα, πελάτες αντί για συνειδητοποιημένους πολίτες, που πουλούσαν την ψήφο τους σε όποιον τους έδινε λίγα παραπάνω ψιχουλάκια από αυτά που έπεφταν από το τραπέζι, πάνω στο οποίο εκτυλισσόταν το μεγάλο φαγοπότι του 1,1 τρις ευρώ που μπήκε στα ταμεία μας από την ημέρα που η μικρή βαλκανική μας χώρα έγινε μέλος της ΕΕ.</span></p> <p> <span lang="el-GR">Είναι προφανές ότι οι νομίμως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού, από την μεταπολίτευση και μετά απέτυχαν στο να δημιουργήσουν ένα κράτος ισονομίας , δικαίου, προνοίας, απέτυχαν να επενδύσουν στην παιδεία, στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας , απέτυχαν σε όλα, εκτός από το να γεμίζουν τις τσέπες ιδίων και ημετέρων. Φταίνε οι πολίτες για την φθίνουσα δημοσιονομική πορεία της χώρας από την μεταπολίτευση και μετά; Μα ασφαλώς και φταίνε! Αναγνώρισέ τους όμως τούτο , ότι δεν διδαχθήκαν ποτέ να λειτουργούν με γνώμονα το κοινό συμφέρον και όχι αριβιστικά , ότι δεν έμαθαν πότε τις καταστροφικές συνέπειες στο να κλέβουν την σειρά του μπροστινού τους, να «βολεύονται στον στρατό», να «νομιμοποιούν» το αυθαίρετο, να «χώνονται» από το παράθυρο σε μια δημοσιοϋπαλληλική θέση άνευ ουσιαστικού αντικειμένου, να μην κόβουν αποδείξεις, να, να... Ποιός δίδαξε τους κατοίκους αυτού του τόπου να ζουν στην πραγματικότητα και όχι με την ψευδαίσθηση, πως όταν πάρει φωτιά το σπίτι του διπλανού τους, το δικό τους θα γλυτώσει, αρκεί να έχουν τον σωστό μπάρμπα για να λαδώσουν; <span style="font-weight: bold;">Πως θα διδάξεις υπευθυνότητα, αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή σε έναν λαό όταν τον κρατάς μονίμως έξω από τις ευθύνες και λαμβάνεις αποφάσεις ερήμην του; </span></span> </p> <p><span lang="el-GR">Χρειαζόμαστε ένα σύστημα που να ενισχύει την κοινωνική συλλογικότητα και ευθύνη προστατεύοντας μας εξίσου από τον λαϊκισμό, αλλά και από τον σφετερισμό των προνομίων από την εκάστοτε ελίτ. Είναι προφανές ότι το πολίτευμά μας δεν λειτουργεί ομαλά, η βασιλεία δοκιμάστηκε, η χούντα, η ολιγαρχία και η σημερινή φαυλοκρατία με την μορφή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας επίσης, όλα δοκιμαστήκαν και απέτυχαν. Γιατί να μην δώσουμε μια ευκαιρία σε μια δημοκρατικότερη μορφή πολιτεύματος, που στην νεότερη Ελλάδα δεν δοκιμάστηκε ποτέ; Γιατί να μην δώσουμε επιτέλους μια ευκαιρία σε μια αμεσότερη και συμμετοχικότερη Δημοκρατία; </span> </p> <p lang="el-GR">Δεν ευαγγελίζομαι την κατάργηση των εκλεγμένων αντιπροσώπων, μιλάω, φωνάζω για μια συνταγματική αναθεώρηση που θα εντάξει τα δημοψηφίσματα στην καθημερινότητά μας, έναν εκδημοκρατισμό του πολιτεύματός μας, ώστε οι μεν (λαός) να ελέγχουν τους δε (αντιπρόσωποι) και τούμπαλιν। Επίσης, εξυπακούεται πως δεν είναι δυνατόν ορισμένες λειτουργίες του κράτους να αποφασίζονται πλειοψηφικά, όπως λ।χ τα ανθρώπινα δικαιώματα। Δεν είναι δυνατόν δηλαδή να επαναδιαπραγματευτεί η θανατική ποινή, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η πλειονότητα των συμπολιτών μας είναι νοσταλγός της, το ίδιο ισχύει για την αναγραφή του θρησκεύματος σε δημόσια έγγραφα, τους γάμους των ομοφυλοφίλων κ।ο.κ. <br /></p> <p lang="el-GR"> Αυτός είναι και ο λόγος που κατεβαίνω στο σύνταγμα με τους αγανακτισμένους, προφανώς δεν έχω τίποτα κοινό με τον διπλανό μου που βρίσκεται εκεί, ούτε με τον παπά που ηγείται όλου του λαϊκισμού , ούτε με τον ακροδεξιό που οραματίζεται να αναλάβει ο στρατός, ούτε με τον ακροαριστερό που λέει να καταργήσουμε τα σύνορα γιατί είμαστε όλοι "αδέλφια". Κατεβαίνω γιατί δεν θα μπορούσα να πω όχι και να παραμείνω αμέτοχη στο διάχυτο αίτημα για εκδημοκρατισμό του πολιτεύματος και για κοινωνική δικαιοσύνη.Ας διεκδικήσουμε μια ισότιμη και ισόνομη θέση για όλους μέσα στο σύστημα, ένα σύστημα συλλογικό και όχι για τους λίγους, μόνο μέσα από την συλλογική ευθύνη μπορούμε να έχουμε ένα μέλλον . Εαν πάλι και τούτο το σύστημα αποτύχει και βουλιάξουμε , τουλάχιστον δεν θα έχουμε αποδιοπομπαίους τράγους για να φορτώνουμε τις ευθύνες της αποτυχίας μας και να παραμένουμε μονίμως άμοιροι, ανεύθυνοι, και ανώριμοι πολιτικά και ηθικά, θα είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι , είτε στην σωτηρία είτε στην καταστροφή . </p> <p></p> <p lang="el-GR">Και επειδή στον κύριο Τσώρτσιλ , δεν έχει μείνει εδώ και δεκαετίες ούτε βλέφαρο για να κουνήσει στα όσα του είπα, άσε που θα ήθελε ένα τρομακτικό <span lang="en-US">update </span>για να καταλάβει και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, θα συνεχίσω την συζήτηση παρέα με εσένα :</p> <p lang="el-GR"></p><p lang="el-GR">Κουράστηκα συμπολίτη μου να λαμβάνονται αποφάσεις για την τύχη μου, ερήμην μου, από τυχάρπαστους λαοπλάνους,εμπόρους του μέλλοντός μου, κουράστηκα! Θέλω αυτοσεβασμό, θέλω ισονομία και ισοπολιτεία, θέλω πραγματική δημοκρατία,θέλω δικαιοσύνη, θέλω μερίδιο της ευθύνης! Έλα να πάρουμε τις αποφάσεις μαζί ως πολίτες και εγώ και εσύ και ο άλλος, να ανταλλάξουμε απόψεις , να διαφωνήσουμε σε χίλια, να συμφωνήσουμε σε τρία, αλλά σε αυτά τα τρία που θα συμφωνήσουμε με γνώμονα την κοινή λογική και το κοινό συμφέρον, να φροντίσουμε ώστε να εφαρμοστούν και να λειτουργήσουν... Θες; </p> <p lang="el-GR"></p> <p lang="el-GR"></p> <p lang="el-GR">Αν λοιπόν θες , άνοιξε ομάδες συζήτησης, εδώ και στον δρόμο, κατέβα στο Σύνταγμα και μίλα στις συνελεύσεις, θέσε προτάσεις , μάζεψε υπογραφές, στείλ'τες στον πρόεδρο της δημοκρατίας μας , βγες έξω και κάνε κάτι! Σνομπάρεις γιατί ο λόγος των αγανακτισμένων είναι ουτοπικός, αντιφατικός , ετερόκλητος και παιδιάστικος; Μα από κάπου έστω και μέσα από μια νηπιακή άρθρωση πρέπει να ξεκινήσει ο πολιτικός λόγος , ώστε κάποτε να ωριμάσει! Εσύ που -νομίζεις- ότι τα ξέρεις και τα σκέπτεσαι καλύτερα από εκείνους, γιατί δεν βγαίνεις έξω να τους μιλήσεις , ε;</p><br /><p></p>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-90167118257218789492011-05-07T10:52:00.018+03:002011-10-29T16:07:58.025+03:00ΈΝΑ Ταμείο για όλους. Μια διαφορετική πρόταση...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση επεξεργαζόταν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, είχα ακούσει στο ραδιόφωνο από την τότε υπουργό <span lang="el-GR">να λέει πως λειτουργούσαν </span><span lang="en-US">170-</span> τόσα, ή <span lang="en-US">190-</span> τόσα ( δεν θυμάμαι πλέον) ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης και πως αγωνίζονταν για να τα μειώσουν δεδομένου του τρομακτικού ασφαλιστικού αδιεξόδου. Το νούμερο όντως ήταν εξωφρενικό και όσο και αν έχω ψάξει σήμερα να μάθω , μετά από τις συγχωνεύσεις που έγιναν , πόσα ταμεία ακόμη εξακολουθούν να υπάρχουν , δεν βρήκα τίποτα σχετικό στο διαδίκτυο. Θυμάμαι επίσης , ότι τότε,ενώ ήταν να συμπεριληφθούν τα ταμεία των δικηγόρων και των δημοσιογράφων στις συγχωνεύσεις , σκανδαλωδώς μετά από τις σφοδρές αντιδράσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων , τα ταμεία τους εξαιρεθήκαν από το νομοσχέδιο। Ανορθολογική αλλά επόμενη έκβαση των πραγμάτων, δεδομένου ότι οι μισοί βουλευτές είναι δικηγόροι και οι δημοσιογράφοι αποτελούν άτυπα αλλά ουσιαστικά την 4η εξουσία σε αυτόν τον τόπο , ο οποίος ουδέποτε ευτύχησε να δει μια κυβέρνηση που να μην λειτουργεί με μικροκομματική μικρόνοια και να μην έχει ψηφοθηρικά και πελατειακά αλισβερίσια που να προωθούν τα μικροσυμφέροντα της εκάστοτε συντεχνίας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Παρότι δεν είμαι οικονομολόγος διερωτήθηκα λοιπόν και εξακολουθώ να διερωτώμαι : <span style="font-weight: bold;"> Γιατί όχι, ΈΝΑΣ ασφαλιστικός φορέας για όλους; </span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Όταν την δεκαετία του '30 δημιουργήθηκε το ΙΚΑ, ο σκοπός του ήταν να λειτουργεί ακριβώς , ως ο κύριος φορέας ασφάλισης για όλους τους μισθωτούς. Εν συνεχεία, κάθε συντεχνία που ισχυροποιείτο , απεγκολλάτο από αυτόν τον κύριο ασφαλιστικό κορμό και έκανε το δικό της ταμείο. Πρακτικά αυτό σήμαινε ότι κάθε συντεχνία αλλά και κάθε εργαζόμενος εξατομικευμένα, κοίταζε το μικροσυμφέρον του αδιαφορώντας για τα συμφέροντα των υπολοίπων εργαζομένων, ο γιατρός αδιαφορούσε πλήρως για τις ασφαλιστικές παροχές της καθαρίστριας που του καθάριζε το γραφείο , ο δημόσιος υπάλληλος για το τι τύχη θα έχει η κοπέλα που του πουλούσε ρούχα κ.ο.κ </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Στην πορεία , άλλα Ταμεία πτώχευσαν και επανασυγχωνευθήκαν στο ΙΚΑ συμβάλλοντας στο να εξανεμιστούν τα ήδη ισχνά αποθεματικά του και άλλα, ενώ ήταν εύρωστα , είτε από κακοδιαχείριση , είτε επειδή εξαναγκάσθηκαν να συγχωνευθούν με άλλα πτωχευμένα ταμεία, είτε επειδή εξαναγκάσθηκαν εκ των υστέρων ,να ασφαλίσουν επαγγελματικές ή κοινωνικές ομάδες , που δεν είχαν δώσει μέχρι τότε και δεν θα μπορούσαν ούτε και μελλοντικά να δώσουν επαρκείς ασφαλιστικές εισφορές, έφθασαν στα όρια της κατάρρευσης. Έτσι λοιπόν σήμερα φθάσαμε σε μια τραγική στιγμή, όπου για τους ήδη συνταξιούχους μας το κράτος αφού τους κουτσούρεψε συντάξεις και δώρα, πρέπει όχι πλέον να κόβει από τον προϋπολογισμό του , αλλά ακόμη χειρότερα να δανείζεται με επαχθέστατους όρους για να τους πληρώνει κάθε μήνα, ενώ όλοι οι νέοι άνθρωποι επαναλαμβάνουμε το ίδιο σλόγκαν για το εργασιακό μας μέλλον : <<<span style="font-style: italic;">Σιγά μην πάρουμε ποτέ σύνταξη</span>>>. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Και ξαναρωτάω : <b>Γιατί όχι ΈΝΑΣ ενιαίος ασφαλιστικός φορέας για όλους ; </b> </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<b> Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους </b>, με πλαφόν κατώτατης και ανώτατης σύνταξης για όλους τους εργαζομένους, μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους κλπ , η οποία θα διαμορφώνεται αναλογικά ως προς τις εισφορές , που θα οφείλει να πληρώνει ο κάθε εργαζόμενος με βάση το επάγγελμα και τα έσοδά του και με επικουρικά ταμεία ανά κλάδο, που να λειτουργούν ως ενισχυτικά της κύριας συντάξεώς του.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-weight: bold;"><b>Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους </b></span>, με έναν πρόεδρο, όχι εκατόν τόσους, με μια κεντρική διεύθυνση και όχι εκατόν τόσες και άρα με σημαντικά λιγότερα έξοδα διαχείρισης και λειτουργίας. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-weight: bold;"><b>Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους </b></span> με ενιαία και όχι κατακερματισμένη όπως είναι σήμερα κινητή και ακίνητη περιουσία , που να εκδίδει έναν ετήσιο ισολογισμό για να ξέρουμε όλοι οι ασφαλισμένοι τί έχουμε και τί δεν έχουμε , ποιές είναι οι προοπτικές και ποιες οι ανάγκες μας και να απαιτούμε ορθολογική αξιοποίηση της περιουσίας αυτής , ώστε να πάψουν αυτά τα τραγικά και αδιανόητα για την δημοσιονομική μας κατάσταση φαινόμενα , να υπάρχουν φερ' ειπείν εγκαταλελειμμένα και αναξιοποίητα κτίρια διάσπαρτα ανά την Ελλάδα, που δεν ξέρουμε σε ποιον ασφαλιστικό φορέα ανήκουν και γιατί δεν τα αξιοποιεί ώστε να είναι κερδοφόρα. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<span style="font-weight: bold;"><b>Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους</b></span><b> </b>με επικουρικά ταμεία ανά επαγγελματικό κλάδο , όπου οι εργαζόμενοι θα μπορουν να ασφαλίζονται προαιρετικά για να ενισχύσουν την κύρια σύνταξή τους και να εξασφαλίζεται έτσι ο υγιής ανταγωνισμός χωρίς αδικίες και χωρίς να καταλύεται η κοινωνική συνοχή. <br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<b> Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους </b> , που συγχωνεύοντας τις κατάσπαρτες μονάδες υγείας των σημερινών ταμείων και κάνοντας συμβάσεις με κάθε γιατρό που ενδιαφέρεται να είναι συμβεβλημένος μαζί του, θα μας επιτρέπει χωρίς να ισοπεδώνεται η αξιοπρέπειά και η αντοχή μας πίσω από ατελείωτες ουρές για έναν γιατρό, μια σφραγίδα, μια υπογραφή, να έχουμε γιατρούς σε κάθε γειτονιά, ιατρεία και διαγνωστικά εργαστήρια σε κάθε δήμο , χωρίς “ραντεβού” μηνών , χωρίς παρακαλετά και φακελάκια , χωρίς να χάνονται άνθρωποι που έχουν άμεση ανάγκη περίθαλψης στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, της αδιαφορίας ή της αλαζονείας των εργαζομένων στα ταμεία.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-weight: bold;"><b>Ένας ασφαλιστικός φορέας για όλους </b> </span> πλήρως μηχανογραφημένος και άρα πλήρως ελεγχόμενος, ώστε να μην υπάρχουν διπλοεγγραφές και τριπλοσυνταγογραφήσεις, μαφίες των φαρμάκων, ψεύτικες άδειες, συντάξεις που δίνονται σε αναπήρους - μαϊμού, σε 50-χρονους -“αντιστασιακούς”, ή σε ... πεθαμένους και χωρίς να χάνονται ένσημα και αναρρωτικές ...στον δρόμο μεταξύ εργοδοσίας και Ταμείου. Με βιβλιάρια υπό μορφήν πιστωτικής κάρτας με μικροτσιπ, που θα φέρουν όλες τις ασφαλιστικές μας πληροφορίες και το ιατρικό μας ιστορικό , τα φάρμακα που πρέπει να λαμβάνουν κάθε μήνα όσοι έχουν χρόνιες παθήσεις , τις αλλεργίες μας και όλες εκείνες τις πληροφορίες που θα έπρεπε να ξέρει κάθε γιατρός για να μας νοσηλεύσει όταν παραστεί ανάγκη και που πολλές φορές , ακριβώς επειδή δεν τις διαθέτει χάνεται πολύτιμος χρόνος , γίνονται ιατρικά λάθη και χάνονται ζωές άδικα. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Κυρίως δε : <b><span style="font-weight: bold;"> Ένα Ταμείο για όλους </span></b>, ώστε να μην υπάρχουν συντεχνιακά μικροσυμφέροντα που επιδιώκονται και υλοποιούνται εις βάρος του συνόλου των εργαζομένων. Για να αρχίσουμε επιτέλους μέσα από το διακύβευμα της δικής μας τύχης, να νοιαζόμαστε για τύχη του διπλανού μας, για τις τύχες όλων μας,για να είναι γνωστό και πλήρως εμπεδωμένο <span style="font-style: italic;">σε κάθε έναν από εμάς</span> <b> ότι με την μαύρη εργασία,</b> <b>με το να απασχολούμε ανασφάλιστους, υποθηκεύουμε το δικό μας μέλλον, την δική μας σύνταξη, την δική μας περίθαλψη</b>, και ότι κάθε εργαζόμενος , είτε υψηλά είτε χαμηλά αμειβόμενος δικαιούται να έχει αυτές τις ορισμένες και στοιχειώδεις, απολαβές που θα έπρεπε στην εποχή που ζούμε να είναι αυτονόητες και αδιαμφισβήτητες : Ασφάλεια, Περίθαλψη, Σύνταξη και προπαντός, Αξιοπρέπεια .</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν έχω ούτε τις γνώσεις, ούτε μπορώ να μιλήσω με τεχνικούς όρους για να εκφράσω την άποψή μου। Αν η πρότασή μου είναι ανορθολογική , ας μου το εξηγήσει κάποιος που να ξέρει περισσότερα, ωστόσο διερωτώμαι : Δεν υπάρχει ΈΝΑΣ πολιτικός στα τόσα χρόνια που να μην επεξεργάστηκε αυτήν την ιδέα; Που με λίγη περισσή λογική , με λίγο παραπάνω σθένος και ήθος να προωθήσει αυτό το αίτημα και να συγκρουστεί με τα μικροσυντεχνιακά συμφέροντα της αγοράς; Δεν υπάρχει ΈΝΑΣ Έλληνας εργαζόμενος, που έστω υπό την απειλή της επικείμενης κατάρρευσης των ασφαλιστικών μας ταμείων , να βάλει τον εαυτούλη του λίγο πίσω και να διεκδικήσει , να απαιτήσει , μια συλλογική και δίκαιη λύση για το ασφαλιστικό;</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1:%CE%94%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B9_%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82">Εδώ</a> μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το πόσα ασφαλιστικά ταμεία λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα, δεν μπορώ να ξέρω αν η λίστα είναι πλήρης, βγάζετε άκρη ;</div>
</div>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-87758321802116875442011-04-30T22:08:00.007+03:002011-04-30T22:18:59.431+03:00Τα ρόζ τρίγωνα, ιστορίες ξεχασμένες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του 2ου Π.Π.Διαβάστε το συγκλονιστικό άρθρο στις σελίδες ३५-३७:<br />http://issuu.com/gp179/docs/antivirus36web<br /><div><embed src="http://static.issuu.com/webembed/viewers/style1/v1/IssuuViewer.swf" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" menu="false" quality="high" scale="noscale" salign="l" flashvars="mode=embed&layout=http%3A%2F%2Fskin.issuu.com%2Fv%2Flight%2Flayout.xml&showFlipBtn=true&documentId=110203005642-27e3a0050b8f42909693f797f83ddb56&docName=antivirus36web&username=gp179&loadingInfoText=antivirus36&et=1304190880688&er=37" style="width: 420px; height: 275px;" name="flashticker" align="middle"></embed><div style="width: 420px; text-align: left;"><a href="http://issuu.com/gp179/docs/antivirus36web?mode=embed&layout=http%3A%2F%2Fskin.issuu.com%2Fv%2Flight%2Flayout.xml&showFlipBtn=true" target="_blank">Open publication</a> - Free <a href="http://issuu.com/" target="_blank">publishing</a> - <a href="http://issuu.com/search?q=thessaloniki" target="_blank">More thessaloniki</a></div></div>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-27701415029031727472011-01-21T13:46:00.011+02:002011-01-22T22:42:29.801+02:00Επαναχρησιμοποίηση υλικών, η ιστορία ενός σπασμένου τριγώνου:Μου έσπασε ένα τρίγωνο , ξέρετε, από αυτά που έχουμε στο αμάξι για να προειδοποιούμε τους διερχόμενους σε περίπτωση βλάβης. Ήταν από ψευτοϋλικά και η πρώτη μου κίνηση ήταν να το βάλω στην σακκούλα με τα ανακυκλώσιμα. Μετά το ξανασκέφθηκα, κάτι θα υπήρχε ώστε να μην τερματιστεί ο κύκλος χρήσης του τόσο σύντομα. Το σπασμένο τριγωνάκι λοιπόν , μου έδωσε 6 ωραιότατους ανακλαστήρες για τις ρόδες του ποδηλάτου (!!!) που όλο ξεχνούσα να αγοράσω. Η διαδικασία απλούστατη, απλώς έκοψα το φωσφορίζον υλικό , και το μεταλλικό του πλαίσιο σε παραλληλόγραμμα , και με ένα πενσάκι το έσφιξα στις ακτίνες του ποδηλάτου. Η βάση του τριγώνου, αποδείχθηκε πως ήταν η μακριά και εύκαμπτη λάμα που τόσο καιρό είχα στο μυαλό μου να βρω για να στερεώσω την βάση του "τεμπέλη" που έχω τοποθετήσει πίσω από το χειρόφρενο του αυτοκινήτου . Μερικά τελευταία κομματάκια εύκαμπτης λαμαρίνας που περισσέψαν , ήταν ό,τι έπρεπε για να καλύψω τον χαλκό των καλωδίων που προεξείχε αντιαισθητικά στις καινούριες δαγκάνες που πέρασα στα κροκοδειλάκια μου ( σετ καλωδίων μεταφοράς ρεύματος σε μπαταρίες αυτοκινήτων, αντί να το πετάξω όταν έσπασαν οι δαγκάνες, το επισκεύασα και σας διαβεβαιώ ότι έγινε πολύ καλύτερο λειτουργικά και αισθητικά και ασυγκρίτως πιο γερό από ότι ήταν όταν το αγόρασα). Τελικώς στην ανακύκλωση κατέληξε κάτι λιγότερο από μισή - γυναικεία- φούχτα υλικού και το κυριότερο είναι πως πέρασα ένα σούπερ διασκεδαστικό και δημιουργικό απόγευμα! Καλή φάση δεν νομίζετε?<br /><br />Κάτι εξίσου διασκεδαστικό είναι η κατασκευή νέων κεριών από τα υπολείμματα όσων έχουν καεί ή στραβώσει. Η πιο απλή διαδικασία , στην οποία κατέληξα μετά από πολλές δοκιμές είναι η εξής : Βάλτε τα σε ένα γυάλινο δοχείο από αυτά που μας περισσεύουν σωρηδόν από μαρμελάδες, μουστάρδες κλπ και τοποθετήστε τα στον φούρνο μικροκυμάτων μέχρι να λιώσουν. Το μόνο που θέλει προσοχή εδώ, είναι να μην υπάρχουν μεταλλικά υπολείμματα, ιδίως από ρεσώ και αντί για να φτιάξετε κερί, καταλήξετε οι ίδιοι λαμπάδες... Λίγο πριν πήξει το μείγμα, αντί να παιδεύεστε με φιτίλια που δύσκολα βυθίζονται και στέκονται ίσια , απλώς μπήξτε στην μέση του δοχείου ένα κεράκι, από αυτά που περισσεύουν σχεδόν πάντα από το πάσχα, και λιώνουν ξεχασμένα από την ζέστη σε κάποιο ντουλάπι περιμένοντας την επόμενη διακοπή της ΔΕΗ . Το αποτέλεσμα είναι ένα αντιανεμικό κερί για το μπαλκόνι ή το καμπινγκ :-)<br /><br />Μια ακόμη πρόταση : όταν τα μανταλάκια για τα ρούχα αρχίσουν να σπάνε , ενώστε τα γερά τους μισά ώστε να φτιάξετε νέα, αν και ακόμη καλύτερα είναι να χρησιμοποιείτε τα ξύλινα, που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και πλένονται εξίσου καλά στο πλυντήριο μέσα σε μια μαξιλαροθήκη . Είναι ένας κόπος μερικών δευτερολέπτων που δεν γίνεται για τις πενταροδεκάρες που θα γλυτώσετε, αλλά από σεβασμό προς την διαδικασία που έγινε για να φτάσει αυτό το μανταλάκι στα χέρια σας και κυρίως προς την διαδικασία αποσύνθεσης που θα επακολουθήσει όταν το πετάξετε.<br /><br />Η μετασκευή, το χάρισμα , η ανακύκλωση ακόμη και η πώληση των αχρήστων αντικειμένων , δεν ανακουφίζει μόνο το περιβάλλον , αλλά και την ψυχολογία και την τσέπη μας. Σκεφθείτε όλα αυτά τα άχρηστα αντικείμενα που συγκεντρώνονται στοίβες στα ντουλάπια, τα συρτάρια , τα πατάρια , τις αποθήκες μας, τα καταχωνιάζουμε με την ψευδαίσθηση πως κάποτε θα χρησιμοποιηθούν, χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο ψυχολογικό βάρος μας προσθέτουν. Πάρτε το απόφαση, όσο συναισθηματικά δεμένοι και να νιώθετε με το ζιγκουρατ που έχουν σχηματίσει στο έπιπλο της τηλεόρασης σας το παλιό πικάπ, το παλιό cd player, το βίντεο της μαμάς, το κασετόφωνο της εφηβείας σας και το Playstation 1, εδώ και χρόνια βολεύεστε με το dvd player ή τον καινούριο σας Media player και τα άλλα απλώς τα τρώει η σκόνη, δώστε τα, πουλήστε, ή ανακυκλώστε τα να αδειάσει ο χώρος , να γίνει πιο λιτός και άρα πιο ήρεμος. Δεν έχει κανένα νόημα να φυλάτε το τζιν που φορούσατε πριν δέκα χρόνια με την ελπίδα να αδυνατίσετε ξανά, συνήθως η ιδέα της ύπαρξής του καταχωνιασμένου σε κάποιο ντουλάπι, λειτουργεί αντίστροφα στην ανθρώπινη ψυχολογία. Ξεφορτωθήτε το , δίνοντάς το σε κάποιον που έχει ανάγκη. Η χαρά που θα λάβετε θα είναι πολλαπλάσια εν σχέσει προς αυτή που προσφέρατε και πιθανώς να σας δώσει την διάθεση να ράψετε επιτέλους και το στόμα σας...<br /><br />H διαφορά ανάμεσα στον <span style="font-weight: bold;">ενεργό</span> και <span style="font-weight: bold;">σκεπτόμενο καταναλωτή </span>από τον <span style="font-weight: bold;">καταναλωτή - ζόμπι</span>, είναι μερικές απλές σκέψεις και πράξεις που μπορούν να γίνουν στάση ζωής:<br /><br />Αξιώνουμε να αντιστοιχεί πάντοτε αυτό που πληρώνουμε, σε αυτό που παίρνουμε, όσο ασήμαντο και αν είναι. Εάν οι υπηρεσίες και τα προϊόντα που μας προσφέρονται δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να πληρώσουμε, το λέμε στο κατάστημα , συμπληρώνουμε την φόρμα παραπόνων αν υπάρχει και αν η κατάσταση δεν διορθωθεί, δεν ξαναγοράζουμε από εκεί. Αντιθέτως, επιβραβεύουμε με την προτίμηση και τα λόγια μας , όσους επαγγελματίες σέβονται την δουλειά και τους πελάτες τους. Ελέγχοντας από την πλευρά μας την ζήτηση των αγαθών, αναγκάζουμε τους εμπόρους να βελτιώνουν την ποιότητα και την τιμή της προσφοράς τους.<br /><br />Επιλέγουμε αντικείμενα που θα έχουν έναν ικανοποιητικό κύκλο χρήσης και ενδεχομένως να μπορούν να μας χρησιμεύσουν σε περισσότερες από μια ανάγκες μας. Πχ ο μέσος όρος χρήσης μιας σακκούλας είναι 15 λεπτά και μετά πετάγεται. Δεν είναι λοιπόν ανάγκη να γυρνάτε κάθε φορά με 200 σακκούλες από τα ψώνια, αν δεν σας αρέσουν οι πάνινες ή δεν θυμάστε να τις παίρνετε μαζί σας , τουλάχιστον στριμώξτε περισσότερα πράγματα σε λιγότερες και όσες φέρετε τελικά στο σπίτι , χρησιμοποιήστε τις για τα σκουπίδια σας.<br /><br />Συνεργαζόμαστε με τα καταναλωτικά κινήματα. Όταν βγάζουν ανακοινώσεις : "μην ψωνίσετε γάλα για 3 μέρες ", ή, "μην πάτε σε καφετέρια την τάδε κυριακή για να πιέσουμε να πέσουν η τιμές", ε δεν θα πάθετε και τίποτα αν εκείνη την ημέρα μαζέψετε τους φίλους σας στο σπίτι και πιείτε εκεί τον καφέ σας ( έστω και χωρίς γάλα).<br /><br />Τρόφιμα που δεν έχουμε πλέον σκοπό να τα φάμε και είναι σε καλή κατάσταση μπορούμε να τα ταϊσουμε στα αδέσποτα, είναι εντελώς απάνθρωπο να πετάμε έστω και μια μπουκιά φαγητό όταν γύρω μας υπάρχουν πλάσματα ( και άνθρωποι δυστυχώς) που λιμοκτονούν. Το λάδι που μας περισσεύει από το τηγάνι ή την σαλάτα δεν το πετάμε στον νεροχύτη , γιατί μολύνει εκατοντάδες κυβικά νερού. Το μαζεύουμε σε μπουκάλια και όποτε τύχει να περνάμε από έναν ΑΒ Βασιλόπουλο, το ρίχνουμε στα βαρέλια για βιοκαύσιμα που έχει. Εκεί συγχρόνως, όπως και στα περισσότερα σούπερ μάρκετ άλλωστε, μπορούμε να ανακυκλώσουμε τις μπαταρίες και τις καμμένες λάμπες , οι οποίες είναι τιγκα στον υδράργυρο και δεν πρέπει με τίποτα να πέσουν στα σκουπίδια.<br /><br />Εν ολίγοις:<br />Επισκευάζουμε ο,τι αξίζει να επισκευαστεί, μετασκεύαζουμε ό,τι μπορεί να μετασκευαστεί, μεταπωλούμε ο,τι μπορεί να μεταπωληθεί, ανακυκλώνουμε ο,τι ανακυκλώνεται και χαρίζουμε πράγματα ολόψυχα και με χαμόγελο!<br /><br />Καμιά άλλη ιδέα για μετασκευές έχετε?<br /><br />Παρακάτω ακολουθεί ένας κατάλογος με διευθύνσεις όπου μπορείτε να χαρίσετε, να προσφέρετε ή να λάβετε δωρεάν πράγματα και υπηρεσίες:<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ<br /><br />http://www.freecycle.org/group/GR/Greece<br /><br />http://www.xariseto.gr/<br /><br />http://dwsepare.ning.com/<br /><br />http://skoros.espiv.net/projects<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ(ΑΘΗΝΑ)<br /><br />http://www.pametheatro.gr/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ<br />http://genia700euro.pblogs.gr/2009/05/454099.html<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ Ε-ΒΟΟΚS KAI ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ<br />http://genia700euro.pblogs.gr/2010/06/646881.html<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΏΝ ΜΕΣΩ INTERNET<br />http://genia700euro.pblogs.gr/2010/04/608808.html<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΛΠ<br /><br />http://www.tzaba.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=28&Itemid=105<br /><br />http://www.forfree.gr<br /><br />http://jaba.gr/<br /><br />http://kala-nea.gr/?cat=7<br /><br />http://www.opencalendar.gr/portal/ocsm/freeEvents/rp/1<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΦΑΓΗΤΟ ΑΝΑ ΝΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<br />http://helping.gr/8DE911D1.el.aspx<br /><br />ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΩΡΕΑΝ<br /><br />http://www.free.gr/get/index.php<br /><br />http://www.dwrean.net/<br /><br />http://dwrean.tumblr.com/<br />http://www.dwrean.net/<br /><br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΖΩΑΚΙΑ<br /><br />http://strayshelp.blogspot.com/<br /><br />http://www.adespoto.gr/<br />http://www.sapt.gr/site/prog.php?pp=3<br /><br />http://www.pets.gr/<br /><br />http://www.stray.gr/<br /><br />http://www.kazshelter.org/<br />http://zoofilia.gr/pages.asp?thisEngine=Normal<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ<br /><br />http://cebil.gr/channels.php<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ<br />http://blogs.pathfinder.gr/genia700euro/write/post?e=362314<br /><br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ<br /><br />http://www.google.gr/language_tools?hl=el<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΛΕΦΏΝΩΝ<br /><br />http://www.whitepages.gr/gr/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΑ ON LINE<br />http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8D%CE%BB%CE%B7:%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ<br /><br />http://www.winaddons.com/top-300-freeware-software/<br /><br />http://www.freeware-apps.com/index.php<br /><br />http://gym-filot.flo.sch.gr/library/DOREAN%20PROGRAMMATA.htm<br /><br />http://www.opensoft.gr/<br /><br />http://happysurfer.gr/<br /><br />http://www.pcw.gr/DownloadsList.html<br /><br />www.filehippo.com<br /><br />http://ubuntu-gr.org/<br /><br />http://dorean-free.blogspot.com/2010/02/blog-post.html<br />http://download.cnet.com/windows/<br /><br />http://www.freewarefiles.com/<br /><br />http://www.tucows.com/index.html<br /><br />http://www.freewarehome.com/<br /><br />http://www.download3000.com/<br /><br />http://www.freeware-guide.com/<br /><br />http://majorgeeks.com/<br />http://www.bestfreewaredownload.com/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ POIS ΓΙΑ ΤΟ GPS<br /><br />http://pois.gr/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΩΝ<br /><br />http://diplodocs.gr/references.php<br /><br />http://www.manualsonline.com/<br />http://www.manualnguide.com/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ FAX<br /><br />http://www.myfax.com/free/<br />http://www.freewebfax.gr/free/<br /><br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΓΟΝΩΝ<br /><br />http://www.myp2p.eu/<br /><br />http://www.fromsport.com/<br /><br />http://www.stream2watch.com/<br /><br />http://livebala.blogspot.com/<br /><br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ON LINE ΤΑΙNIEΣ ΣΕΙΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ<br />http://genia700euro.pblogs.gr/2009/07/dwrean-online-tainies-seires-kai-alla-polla.html<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ E-CARDS<br /><br />http://www.in.gr/e-cards/<br /><br />http://www.ecards.co.uk/<br /><br />http://virtualgravy.com/<br />http://www.filaki.gr/cards_index.php?start=0&len=12&orderby=insertdate<br /><br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ<br /><br />http://dwsepare.ning.com/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ<br /><br />http://ypotrofies.gr/?lang=el<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΟΝ LINE NAVIGATOR<br /><br />http://www.viamichelin.com/tpl/hme/MaHomePage.htm<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΑΣΥΡΜΑΤΟ INTERNET<br /><br />http://free-wifi.gr/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ON LINE ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ<br /><br />http://www.arcadegames.gr/<br /><br />http://www.tetrisfriends.com/<br /><br />http://www.freewaregames.net/<br /><br />http://sfairistirio.com/Adventure/62/Car-Chaos.html<br /><br />http://gamesting.com/<br />http://gamefuss.com/<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΦΩΤΟΜΟΝΤΑΖ<br />http://funphotobox.com/?gclid=CNfgjtvT0JgCFVSK3godfmHk0g<br />http://www.photofunia.com/<br />http://www.faceinhole.com/us/<br />http://www.imagechef.com/<br /><br />http://www.magmypic.com/<br /><br />http://www.fakemagazinecover.com/?page=5<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ONLINE ΛΕΞΙΚΑ<br />http://www.greek-language.gr/greekLang/index.html<br /><br />http://www.komvos.edu.gr/dictionaries/dictonline/DictOnLineTri.htm<br /><br />http://utopia.duth.gr/~apapavas/page1.html<br /><br />http://users.otenet.gr/~vamvakos/lexdic.htm<br /><br />http://www.foreignword.com/LTools/DictSearch/Greek/dictsrch.htm<br /><br />ΔΩΡΕΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ON LINE<br /><br />http://www.freeplay.gr/index.php<br /><br />http://www.deezer.com/#home<br />http://www.imeem.com/<br /><br />http://listen.grooveshark.com/<br /><br />http://www.last.fm/<br /><br />http://www.youtube.com/<br /><br />Οι παραπάνω διευθύνσεις προέρχονται από τον σύνδεσμο : http://genia700euro.pblogs.gr/2010/10/katalogos-apo-sites-poy-periehoyn-entelws-dwrean-pragmata-diadws.html και το jaba.grΕπικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-77720220585486786842010-10-09T14:30:00.012+03:002010-10-09T15:50:13.490+03:00Inception : Η ταινία που έσκασε μέσα στο μυαλό μου σαν αριστουργηματικό πυροτέχνημα...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiASGB8uzgT7_75UkiT4Fbt2X5CXHnYzt3LrvjCc5UMbmgsq5WCQSwknDvCdxZ-hdAl_X41STi3Q1Y_UjmWpqwTBMDFuhTWz6x8yyq1IK8KIkNInpYr2UZw8-z0Mrm39bsPTPOt50dOxve4/s1600/Inception.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 216px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiASGB8uzgT7_75UkiT4Fbt2X5CXHnYzt3LrvjCc5UMbmgsq5WCQSwknDvCdxZ-hdAl_X41STi3Q1Y_UjmWpqwTBMDFuhTWz6x8yyq1IK8KIkNInpYr2UZw8-z0Mrm39bsPTPOt50dOxve4/s320/Inception.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5526007845533381442" /></a> Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στις 24 Αυγούστου, αλλά ως κλασική αναβλητική γυναίκα την παρακολούθησα χθές, σε μια αίθουσα κατάμεστη παρότι επρόκειτο για βραδινή προβολή στα μέσα της εβδομάδας. Πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, είδα κόσμο συγκλονισμένο να χειροκροτά στο τέλος , να μένει στις θέσεις του ενώ οι τίτλοι είχαν τελειώσει και κουνά το κεφάλι του μην πιστεύοντας σε αυτό που είχε μόλις είχε δει. Φυσικά υπήρχαν και ολίγα σχόλια τύπου : "τώρα τι έγινε ρε παιδιά δεν κατάλαβα τίποτα..." και γι' αυτό οφείλω να σας προειδοποιήσω : Η ταινία το μόνο που απαιτεί από εσένα είναι μια μέτρια, έστω, αντιληπτική ικανότητα και την αμέριστη προσοχή σου, αν δεν έχεις κάτι από τα δύο να της διαθέσεις, τότε καλύτερα να μην την δεις..<br /><br />Υπόθεση: Ο Cobb (Leonardo DiCaprio) είναι ένας βιομηχανικός κατάσκοπος, αυθεντία στην κλοπή Ιδεών μέσα από τα ανθρώπινα Όνειρα. Φυγόδικος και καταζητούμενος βρίσκει έναν ισχυρό άνθρωπο για τον απαλλάξει από τις κατηγορίες που τον βαρύνουν , υπό την προϋπόθεση να κάνει αυτή την φορά κάτι πολύ διαφορετικό, όχι να κλέψει αλλά να εμφυτέψει μιαν Ιδέα στο υποψήφιο θύμα του ... <br /><br />Σκηνοθετημένη από τον δημιουργό του Memento , Christopher Nolan , ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη των mainstream χολιγουντιανών παραγωγών , εισάγοντας έναν συνδυασμό σεναρίου , πλοκής, ιδεών, τεχνικών και καλλιτεχνικής άποψης, που από σπάνια έως ποτέ δεν έχουμε συναντήσει σε τέτοιο εύρος και πλούτο στην ιστορία του κινηματογράφου : <br /><br /> Το σενάριο εξαιρετικά πρωτότυπο , πολυσχιδές και πολυεπίπεδο, συνδυάζει σε εύληπτη γλώσσα την επιστημονική γνώση για το πως λειτουργεί το Όνειρο στον ανθρώπινο εγκέφαλο, με ένα θέμα που έχει απασχολήσει συχνά τόσο την φιλοσοφία όσο και την τέχνη ( βλέπε παραδείγματος χάριν την Ασκητική του Καζαντζάκη) το κατά πόσον δηλαδή η Πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε είναι όντως πραγματική και όχι ένα αποκύημα του μυαλού μας ή ενός Matrix. <br /><br />Η φυγόκεντρος δύναμη της πλοκής εδράζεται στην επαναδιαπραγμάτευση του αρχαιότατου Μύθου για τον Λαβύρινθο και τον Μίτο της Αριάδνης που συγκεντρώνει τους βαθύτερους ίσως συμβολισμούς της ανθρώπινης μυθοπλασίας, Αριάδνη άλλωστε είναι και το όνομα του χαρακτήρα που ενσαρκώνει η δευτεραγωνίστρια Helen Page. Εδώ, ο λαβύρινθος, είναι το ανθρώπινο Υποσυνείδητο , οι τοίχοι του ρευστοί, εύπλαστοι, μπορούν να πάρουν την μορφή ολόκληρων πολιτειών , ή μιας εμμονικής ανάμνησης, που σε στοιχειώνει, ενώ ο συμβατικός χρόνος , παίρνει άλλη διάρκεια, μερικά λεπτά ισοδυναμούν με ώρες και οι ώρες με δεκαετίες. Σε αυτούς τους ονειρικούς και εφιαλτικούς λαβυρίνθους, πραγματικότητα και ψευδαίσθηση εναγκαλίζονται επικίνδυνα, όσοι εισέρχονται σε αυτούς, προσκεκλημένοι ή μη, κινδυνεύουν να απολέσουν όχι μόνο τα ίδια τους τα όνειρά , αλλά κυρίως να μείνουν δια παντός εγκλωβισμένοι σε αυτά , αντιμετωπίζοντας αέναα τους Μινωταύρους που φτιάχνει τόσο το μυαλό του υποψηφίου θύματος τους, όσο κυρίως οι δικοί τους φόβοι και εμμονές, Ο ρόλος του κάθε χαρακτήρα μέσα στο όνειρό, δικό του ή ξένο, είναι ιδιαίτερα ρευστός και δυσδιάκριτος ...<br /><br />Ο Νόλαν ακροβατεί στην αφήγησή του , την κατακερματίζει και την ξαναδένει με έναν φρενήρη φιλμικό ρυθμό, με καταιγισμό σκηνογραφικών πλαισίων υψηλής αισθητικής και με εντυπωσιακότατα εφέ, που παρά την πληθώρα τους και την φανερή μανία του σκηνοθέτη να τα χρησιμοποιεί, όχι μόνο δεν σκεπάζουν το έργο του, αλλά το απογειώνουν καθιστώντας άμεσα, θεατά και απτά, νοήματα και ιδέες εκ φύσεώς σκοτεινά και δυσνόητα. Όλα αυτά , δεμένα με την υποβλητική και επιβλητική μουσική του Hans Zimmer, πλήθος ακουστικών εφέ και την βραχνή, σκρατσαρισμένη φωνή της Edith Piaff, σε παρασύρουν, θέλεις δεν θέλεις, όλο και βαθύτερα μέσα στο δαιδαλώδες φιλμικό περιβάλλον.<br /> <br />Όσο για το τέλος της ταινίας, που φυσικά δεν θα σας πω, δεν αντέχω να μην εξάρω την επιλογή του Νολαν καθώς νοηματοδοτεί με τον πιο σοφό τρόπο ό,τι παρακολούθησες επί δυόμισι ώρες , ανεβάζοντάς τους παλμούς σου, τόσο ώστε να νιώθεις ότι σου κόβεται η ανάσα....<br /><br />Οι ερμηνείες της ταινίας κυμαίνονται από μέτριες έως καλές αλλά κατά έναν παράδοξο τρόπο, το έργο δεν χάνει τίποτα σε ποιότητα, απόλαυση και ουσία από, από την έλλειψη των σπουδαίων ερμηνειών. Ο Ντι Κάπριο επαναδιαπραγματεύεται εδώ, με ομολογουμένως μεγαλύτερη επιτυχία, έναν ρόλο αντίστοιχο με εκείνο του περυσινού Shutter Island. Ωστόσο , αν και πάντοτε άριστες οι επιλογές των ρόλων του , εξακολουθώ να πιστεύω, ότι το βάθος των ερμηνειών του είναι εξαιρετικά δυσανάλογο ως προς το εύρος του ονόματός του... Ο Μάικλ Κέην πάντοτε άμεσος και διαπεραστικός, αν και σε πολύ μικρό ρόλο, δίνει με την ερμηνευτική του διάνοια αυτό το “κάτι” παραπάνω στο δέσιμο και στην απόλαυση της ταινίας . Πολύ αξιοπρόσεκτοι επίσης, οι δευτεραγωνιστές Ken Watanabe (Saito) ,Cillian Murphy ( Robert Fischer, Jr.) και Marion Cotillard ( Mal ). <br /><br />Κλείνοντας, αυτό που έχω να σας πω, να σας φωνάξω είναι: ΔΕΙΤΕ την ταινία , μην την κατεβάσετε, μην την νοικιάσετε, πάρτε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο και μοιραστείτε αυτή την συγκλονιστική εμπειρία σε μια αίθουσα. Θα είναι από τα καλύτερα 8,5 Ευρώ που θα έχετε δώσει στην ζωή σας , ισοδυναμούν με την παράλογα πλέον υπερτιμημένη τιμή ενός καφέ και ενός πακέτου τσιγάρων, μόνο που εδώ, πιστέψτε με, ... τα αξίζει !<br /><br />Επίσημο Trailer της ταινίας εδώ : http://www.youtube.com/watch?v=66TuSJo4dZM <a href="http://www.youtube.com/watch?v=66TuSJo4dZM"></a> <br />Η αναρτημένη φωτογραφία είναι από το http://www.cinemanews.gr/v5/poster.php?n=6946Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-12455610238616767432010-09-27T22:10:00.004+03:002010-09-27T22:30:13.884+03:00διανοητικά ανάπηρος vs ανάπηρης διανοίας... σημειώσατε 2Προ ολίγων ημερών, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ επετέθη στον διάσημο αστροφυσικό Στήβεν Χοκινγκ (Stephen Hawking) , με αφορμή το νέο του βιβλίο <span style="font-style:italic;">The grand design</span>. Στο νέο του βιβλίο ο μεγάλος αστροφυσικός εν πολλοίς αναλύει ότι η δημιουργία του Σύμπαντος , καθόλου δεν είχε ανάγκη από κάποιον "ευφυή σχεδιασμό" , από την διαμεσολάβηση δηλαδή μιας ανωτέρας δυνάμεως. <br />Ο Μητροπολίτης όμως είχε άλλη άποψη και σκέφθηκε ότι για να την τεκμηριώσει , θα έπρεπε να κάνει εκτενή αναφορά στο πρόβλημα υγείας του κυρίου Χοκινγκ. <br />Πραγματικά με ανησυχεί η έκβαση του μονόπλευρου αγώνα που διεξάγει ο ιερέας, δεδομένου ότι η διάνοια του ανθρώπου έχει όρια ενώ αντίθετα , η βλακεία και η μικροπρέπεια δεν έχουν...<br /><br />Παραθέτω και το πλήρες άρθρο του μητροπολίτου από το εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων "Ρομφαία": http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5896:2010-09-23-23-21-51&catid=26:2009-12-18-08-38-40Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-25592023874384222982010-09-22T00:46:00.003+03:002010-09-22T00:47:32.391+03:00Σκύψε ευλογημένη!!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfDckRhOo_N-LZ08MdBykoaLqNF0B3qHc0KVUIOkVZ0ZhUE-JdBCQJhTrjVlXi47p3lJ9k6nmLu2hxWpv9I_v_MyRSpQysliTsCcw5JjTEESr8Hrd4-vELtFtaLraCxeIu1fpcj70iKzq_/s1600/%CF%83%CE%BA%CF%8D%CF%88%CE%B5+%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 244px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfDckRhOo_N-LZ08MdBykoaLqNF0B3qHc0KVUIOkVZ0ZhUE-JdBCQJhTrjVlXi47p3lJ9k6nmLu2hxWpv9I_v_MyRSpQysliTsCcw5JjTEESr8Hrd4-vELtFtaLraCxeIu1fpcj70iKzq_/s320/%CF%83%CE%BA%CF%8D%CF%88%CE%B5+%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519486552911504034" /></a><br /><br />Σκύψε ευλογημένη! Η "πρωθιέρεια" των παραολυμπιακών αγώνων , "ευλογείται" γονυκλινής (!!! ) από τον ιερέα της θρησκείας, που κατήργησε τους αυθεντικούς ολυμπιακούς αγώνες, για να εναγκαλιστεί την σύγχρονη αθλητική εμποροπανήγυρη . Ως γνωστόν οι Έλληνες δεν γονατίζαν μπροστά σε ανθρώπους, αλλά μπροστά σε τόσους άλλους τραγέλαφους της νεοελληνικής πραγματικότητας, αυτά είναι μάλλον ψιλά γράμματα... Παράαααλογο? Δεν ακούει... ευλόγησον!Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-76638099321284732202010-09-21T13:25:00.011+03:002010-09-21T17:04:49.841+03:00Δύο ήλιοι στον ουρανό . Παρουσίαση της ταινίας του Γ. Σταμπουλόπουλου<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsxsQWwKq9JcXepb60j-9BbHTdb2QRwQPS6qlaPv7i2b9HCd5z2_OX-gC1o2EtP-O12B5xjHUY4mo_pGVFxJf-RfChUU3DPye8CUDzN45lbvh7-ZgqfbJwT13Am-N3ksxRLa7wdMk985Ut/s1600/stamp.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 213px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsxsQWwKq9JcXepb60j-9BbHTdb2QRwQPS6qlaPv7i2b9HCd5z2_OX-gC1o2EtP-O12B5xjHUY4mo_pGVFxJf-RfChUU3DPye8CUDzN45lbvh7-ZgqfbJwT13Am-N3ksxRLa7wdMk985Ut/s320/stamp.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519318054330231186" /></a><br /> Μια ταινία άγνωστη και δυσεύρετη ( δεν θα την βρείτε στα βίντεο-κλαμπ αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε την τύχη σας στο διαδίκτυο) , με εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο σε θεματολογικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Πρόκειται για μια από τις ακριβότερες και πιο ενδιαφέρουσες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου και παρά την αινιγματικότητά της για όσους δεν γνωρίζουν τις ιστορικές συνθήκες της περιόδου που εκτυλίσσεται, σίγουρα αξίζει να παρακολουθήσετε. Παρακάτω ακολουθεί η παρουσίασή της μέσα από ένα απόσπασμα πανεπιστημιακής μου εργασίας για τον Νέο ελληνικό Κινηματογράφο, που είχα την τύχη να αναλάβω ως τελειόφοιτη. Από την έρευνα που είχα κάνει τότε, ίσως το απόσπασμα αυτό να αποτελεί ακόμη την μοναδική πηγή πληροφοριών που μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο , αλλά και στο τμήμα θεατρολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών δεν θα έχετε καλύτερη τύχη. Ως εκ τούτου η βιβλιογραφία και οι παραπομπές είναι εξαιρετικά περιορισμένες . <br />Καλή ανάγνωση ...<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Δύο ήλιοι στον ουρανό (1991).</span><br /><br /> Ταινία εποχής που τοποθετείται χρονικά στο δωδέκατο έτος του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Ά (τέλη 4ου αιώνα μ.Χ.) και χωρικά στην ανατολική σσσΡωμαική Αυτοκρατορία, δηλαδή , σε μια περίοδο που είναι γνωστή ως πρωτοχριστιανική και σε μια επικράτεια που οι ρωμαιοκαθολικοί ιστορικοί του 17ου αιώνα μεταβάπτισαν για λόγους σκοπιμότητας σε «Βυζαντινή» Αυτοκρατορία. <br /> Ο Λάζαρος Καπαδόκης ανώτατος αξιωματικός του Αυτοκράτορα με τον βαθμό του μαγιστριανού ( magister), έχει αναλάβει την αποστολή να εκκαθαρίσει την αυτοκρατορία από αιρετικούς και εθνικούς, προβαίνοντας για τον σκοπό αυτόν σε αποτρόπαιες πράξεις. Στην πορεία θα κυριευθεί από την εμμονή, που καταλήγει σε μοναδικό σκοπό της ζωής του, να εξοντώσει τον Τιμόθεο τον Σκηνικό, έναν θεατράνθρωπο , λάτρη και μύστη του Διονύσου που με τον θίασό του και τις παραστάσεις που ανεβάζει στις μεγάλες πόλεις της Αυτοκρατορίας ασκεί δριμεία κριτική κατά των αντι-ειδολολατρικών διαταγμάτων του Αυτοκράτορα. Οι απανταχού έλληνες της αυτοκρατορίας, στην Αίγυπτο ( όπου ανατράφηκε ο Τιμόθεος), στην Αντιόχεια και τελικά στην Θράκη, θα τον αγαπήσουν , θα τον τιμήσουν με αγάλματα και αγιογραφίες, θα τον λατρέψουν ως ισόθεο , θα τον φυγαδέψουν , θα τον προστατέψουν. Η θεϊκή παρέμβαση του Διονύσου θα τον γλυτώσει από τα χέρια του διώκτη του δύο φορές με υπερφυσικό τρόπο, ενώ αντίθετα ο θεός των χριστιανών δεν θα εμποδίσει τον Λάζαρο να βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα μέσα στις εμμονές και το μίσος του. <br /> Το τέλος της ιστορίας θα δοθεί στην Θράκη όπου ακόμη τότε διατηρείται ζωντανή και ακμαία η λατρεία του Διονύσου. Ο κυνηγός Λάζαρος καταλήγει θήραμα, εξ’ αιτίας της αλαζονείας και της ύβρεως του απέναντι στον αρχαίο θεό και τους πιστούς του. Μέσα σ’ έναν αργό φιλμικό χρόνο, στην ομίχλη ενός δαιδαλώδους δάσους χάνει σταδιακά το λογικό του καθώς βλέπει σκοτωμένους έναν έναν τους συντρόφους του. Κάπου στο βάθος, σ’ ένα μέρος απροσδιόριστο για τον ίδιο , ακούγεται ο ψαλμός του χορού των Βακχών από τον θίασο του Τιμόθεου. Ψάλλουν συνεχώς το Δ΄ στάσιμο: <br />Δικαιοσύνη !<br />Ολοφάνερη πρόβαλε, σπάθα κρατώντας<br />και του Εχίονα το γιο,<br />που τον βλάστησε η γη,<br />σκότωσε τον !<br />Ναί, με μιά, το λαιμό του πελεκά,<br />του άθεου, του άνομου κι άδικου !<br />(Βάκχαι στ. 992 -1000)<br /> Καθώς πέφτει η νύχτα , οι θρακιώτισσες Βάκχες αναλαμβάνουν τον ρόλο της Αγαύης και αφού παγιδεύουν τον Λάζαρο κατά τραγική ειρωνεία σ’ ένα υδραγωγείο , σαν το υδραγωγείο που κάποτε είχε ο ίδιος κτίσει ζωντανό τον Τιμόθεο, τον φονεύουν ως νέο Πενθέα . Η ταινία κλείνει με το πλάνο μιας θλιμμένης και άχρωμης χριστιανικής εξόδειας πομπής στην απεραντοσύνη μιας θρακιώτικης πεδιάδας. <br /> Η ταινία του Σταμπουλόπουλου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο σε θεματολογικό και νοηματικό, όσο και σε αισθητικό επίπεδο. Είναι μια από τις ελάχιστες διεθνώς που έχουν ως χώρο δράσης την Βυζαντινή Αυτοκρατορία , έστω και κατά την πρωτοβυζαντινή της περίοδο, όταν ακόμη η θρησκευτική και η συνακόλουθη πολιτισμική της φυσιογνωμία βρισκόταν υπό διαμόρφωση. Επιπλέον, χρησιμοποιεί ως «όχημά» της την δύναμη του αρχαίου δράματος και πως αυτό αποτελούσε πολιτική στάση και μέσον κοινωνικής αντίδρασης. Κυρίως όμως, αγγίζει ένα θέμα ταμπού, που ελάχιστοι από τον καλλιτεχνικό και επιστημονικό κόσμο της Ελλάδας τολμούν να θίξουν , την εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού, τις βίαιες συνθήκες υπό τις οποίες οι Έλληνες εκχριστιανίστηκαν και σε δεύτερο επίπεδο , τις συχνά αιματηρές συνθήκες αποκρυστάλλωσης της ορθόδοξης πίστης σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε. <br /> Η δομή της ταινίας είναι συγκρουσιακή σε πολλαπλά νοηματικά επίπεδα, αφού ο πυρήνας της αφορά στην «μάχη για την διατήρηση της πολυφωνίας σε μια εποχή που εξοβελίζεται κάθε τι το διαφορετικό» (Σωτηροπούλου,2001) . Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες του έργου είναι φορείς διαφορετικών κοσμοαντιλήψεων, ο ένας είναι ο εκπρόσωπος της νέας τάξης πραγμάτων και ο άλλος του παλιού κόσμου που χάνεται, η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη, αφού πίσω από αυτήν συγκρούονται μια αρχαιότατη θρησκεία και μια νέα υπό διαμόρφωση, ο μυστηριακός κόσμος της Ανατολής με την επίπεδη σκέψη της Ρώμης, ο Ελληνισμός με τον χριστιανισμό και εν τέλει η παιδεία και η ελεύθερη σκέψη με την χειραγωγημένη .<br /> Ωστόσο, η γλώσσα της ταινίας δεν ακολουθεί την κλασική αμερικάνικη συνταγή ηρωοποίησης των χαρακτήρων της, ο Λάζαρος και ο Τιμόθεος είναι μεν είναι τα κεντρικά πρόσωπα του έργου και οι φορείς της σύγκρουσης, αλλά ο σκηνοθέτης επιμένει να κοιτάξουμε την πραγματικότητα πέρα από τους ίδιους. Ως εκ τούτου έχουν καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας ένα λιτό και συγκρατημένο παίξιμο και ο λόγος τους είναι περιορισμένος σχεδόν λακωνικός, ώστε να τονίζεται η ποιητική δύναμη της εικόνας. Ακόμη και όταν οι δύο χαρακτήρες συναντώνται επιτέλους και ενώ οι περισσότεροι θα περιμέναμε ένα διαλογικό κρεσέντο δεδομένης της χρόνιας διαμάχης τους , η μεταξύ τους λογομαχία είναι σύντομη, ελλειπτική και σ’ έναν βαθμό αδύναμη, πράγμα που μάλλον απογοήτευσε θεατές και κριτικούς. Απ’ την άλλη όμως οι χαρακτήρες παρουσιάζονται εξ’ ίσου δυναμικοί και ας μην καταφεύγουν σε μεγαλοστομίες, απλώς δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο είμαστε συνηθισμένοι να προσλαμβάνουμε τις ταινίες, π. χ. η σκηνή στην αρχή περίπου της ταινίας όπου οι βοηθοί ντύνουν τον Λάζαρο, η ακινησία του, το απλανές , αλαζονικό του βλέμμα δίνει ανάλογες πληροφορίες και εντυπώσεις για το ποιόν του χαρακτήρα του και ας μην αρθρώνει λέξη. <br />Η αφήγηση της ταινίας εν γένει, παρά την χρήση του αφηγητή, που αποτελεί από μόνος του στοιχείο αφαίρεσης, είναι σιβυλλική , συμβολική, διττή αλλά και ελλειμματική δυστυχώς, πράγμα που αποτελεί και το μοναδικό αδύναμο στοιχείο της. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να την παρακολουθήσει ένας ανυποψίαστος θεατής, που δεν διαθέτει κάποιες στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις για τον πολιτισμό και την πολιτική κατάσταση εκείνης της περιόδου, αφού μόνη η δύναμη της εικόνας και η υποτυπώδης αφήγηση δεν πληροφορούν όσο είναι απαραίτητο και πολλά σημεία παραμένουν αποκωδικοποίητα . Παραδείγματος χάριν, ο φακός καταγράφει μια μυστηριακή, υποβλητική και χαρούμενη τελετή μύησης του νεαρού Τιμόθεου, όπου τα χριστιανικά σύμβολα αναμειγνύονται με τις πανάρχαιες παγανιστικές δοξασίες και τελετές, και που στο απόγειο της έξαρσης, της μέθεξης και των οργιαστικών χορών, ο Τιμόθεος λιποθυμά και ο ιερέας τον τοποθετεί αναίσθητο πάνω στον βωμό με τον δεσπόζοντα ξύλινο σταυρό. Δεν διευκρινίζεται αν η πρόθεσή του ιερέα είναι να τον φροντίσει, να τον θυσιάσει ή οτιδήποτε άλλο, την επόμενη στιγμή ο Λάζαρος με τους στρατιώτες του επιτίθεται αιφνιδιαστικά κατασφάζοντας τις δεκάδες των συμμετεχόντων. Μια θεία δύναμη εξαφανίζει τον Τιμόθεο μπροστά από τα έκπληκτα μάτια των σφαγέων και το πλάνο κλείνει με τον χριστιανικό σταυρό να κατακαίεται από την άγνωστη αυτή δύναμη. Η παρέμβαση του Λάζαρου σε εκείνη την καίρια στιγμή , άλλαξε προφανώς την πορεία της ζωής του Τιμόθεου , και αντίθετα από ότι αρχικώς φαίνεται, τον έσωσε, είτε επρόκειτο να θυσιαστεί, είτε να ακολουθήσει μια άλλη ζωή, γιατί προκάλεσε την παρέμβαση του αρχαίου θεού, ο οποίος τον έλαβε υπό την προστασία του.<br /> Είναι πραγματικά κρίμα, σε μια τόσο δυνατή νοηματικά και αισθητικά σκηνή, που οπωσδήποτε δεν παρουσιάστηκε τυχαία από τον σκηνοθέτη, να μην παρέχεται καμία πληροφορία για το τι είδους τελετή ήταν αυτή και ποιοι ήταν αυτοί που την έκαναν, πέραν της μόνης νύξης του αφηγητή ότι επρόκειτο για την πόλη Οξύριγχο της Αιγύπτου, όπου ο Τιμόθεος «εγαλουχήθη υπό αιρετικών». Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να υπενθυμίσει πως η χριστιανική πίστη των πρώτων αιώνων δεν ήταν κάτι ενιαίο, αλλά ένα συνονθύλευμα πεποιθήσεων, συχνά ετερόκλητων και αντιφατικών αναμεμειγμένων με πανάρχαια παγανιστικά στοιχεία και πως διαμορφώθηκε σ’ αυτό που σήμερα γνωρίζουμε μέσα από συχνά αποτρόπαιες πράξεις εναντίον των «αιρετικών» και ποταμούς αίματος . Η Αίγυπτος, είχε αφομοιώσει τον χριστιανισμό μέσα από την πιο ελεύθερη θεολογική σκέψη του Γνωστικισμού, που εν σχέσει προς την θεολογία της Ρώμης που τελικώς επικράτησε , έμοιαζε ως μια εντελώς διαφορετική θρησκεία. Ο Σταμπουλόπουλος επιλέγει να δείξει τους γνωστικούς , για τον ίδιο λόγο που συνδέει την ταινία του με το θέατρο, επειδή και εκείνοι είχαν διευρυμένη παιδεία και μια πιο προωθημένη σκέψη σε μια εποχή που επιδίωκε την χειραγώγηση των ανθρώπων και ήταν επόμενο να τιμωρηθούν σκληρά. <br />Ο καιόμενος σταυρός, είναι ένα ισχυρό συμβολικό μήνυμα, αντίστοιχο με τους δύο ήλιους στον ουρανό, την έξοδο του γυμνού Τιμόθεου προς το φως και την κηδεία με την οποία κλείνει η ταινία. Ο σταυρός καίγεται για να δείξει ότι ένας άλλος λαμπρός θεός έχει υπό την προστασία του τον Τιμόθεο και ότι ο θρησκευτικός συγκερασμός που επεδίωκαν οι γνωστικοί είναι ασύμβατος. Οι δύο ήλιοι υπαινίσσονται ότι ο κόσμος έχει πλέον διχαστεί ανάμεσα σε δύο πηγές φωτός, τον πανθεϊσμό και τον μονοθεϊσμό, σε δύο αλήθειες, σε δύο γνώσεις, δύο λογικές . Ο Λάζαρος τυφλώνεται από την ίδια του την οφθαλμαπάτη, οι δύο ήλιοι τον τυφλώνουν και τον τρελλαίνουν , αντίθετα ο Τιμόθεος που ο νους του δεν σκοτίστηκε από το απελπιστικό σκοτάδι της φυλακής του, βαδίζει γυμνός και ελεύθερος προς το άπλετο φως, προς την γνώση, την αλήθεια την θέωση. Η κηδεία με την οποία κλείνει την ταινία ο Σταμπουλόπουλος και η οποία αποδίδεται με χρώματα σκοτεινά, και έναν γενικότερο καταθλιπτικό τόνο, συνδέεται κατά τον ίδιο τον σκηνοθέτη ( Δαυλός :1992, τ. 131) με την προφητεία που δόθηκε στον Τιμόθεο στην μέση της ταινίας : « εχθρός σου το σκοτάδι…η νύχτα θα κρατήσει χίλια χρόνια , θα ξεχαστεί από τους ανθρώπους το όνομα και η μορφή σου , αλλά εσύ θα ζείς μες τις ψυχές τους εις τους αιώνας των αιώνων...». Είναι η θλιβερή κηδεία της πνευματικής ελευθερίας και της αρχαίας πίστης , ο πνευματικός σκοταδισμός μέσα στον οποίο θα πορευτεί η χριστιανοσύνη για τα επόμενα χίλια χρόνια. Κάνοντας την πρόσθεση , ο Σταμπουλόπουλος τοποθετεί την λήξη της χιλιετίας, περίπου κατά την περίοδο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης , της λήξης του μεσαίωνα και της αρχής της Αναγέννησης , όπου ο Δυτικός άνθρωπος ανακαλύπτει ξανά την αρχαία του κληρονομιά. <br /> Η ταινία έχει ως άξονες τις Βάκχες του Ευριπίδου και την δύναμη εν γένει του αρχαίου δράματος. Συνδέει όπως έχει ήδη ειπωθεί τον Λάζαρο με τον Πενθέα και τις αρχαίες Βάκχες με τις θρακιώτισσες Βάκχες του 4ου αιώνα μ.Χ. , επανιστορώντας τον αρχαίο μύθο με νέα πρόσωπα αυτή την φορά. Φαίνεται πως η επαναδιαπραγμάτευση ενός μύθου , ή ακριβέστερα, η επανατοποθέτησή του στον χώρο και στον χρόνο, έλκει ιδιαίτερα τον σκηνοθέτη , διότι κάτι αντίστοιχο επανέλαβε προσφάτως και στην ταινία του Πανδώρα (2006). Όπως και στο αρχαίο δράμα, η ταινία καταλήγει στην τιμωρία της ύβρεως και τον αφανισμό του ασεβούς άρχοντα, η κάθαρση όμως δεν ολοκληρώνεται , αφού ο θεατής γνωρίζει, ότι ο αγώνας των εθνικών να διατηρήσουν την πίστη και τον πολιτισμό τους είναι άνισος και ότι θα αφανιστούν τελικά για χίλια τουλάχιστον χρόνια. <br /> Γιατί όμως ο Σταμπουλόπουλος επιλέγει ως μέσον αντίδρασης και υπονόμευσης της αυτοκρατορικής και εκκλησιαστικής εξουσίας το αρχαίο αττικό δράμα και τον Διόνυσο1; Γιατί να μην επιλέξει ένα άλλο, πανελλήνιο μάλιστα, πολιτισμικό και θρησκευτικό χαρακτηριστικό του αρχαίου πολιτισμού, τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον προστάτη τους τον Ολύμπιο Δία, που ήταν και ο περίλαμπρος αρχηγός του δωδεκάθεου; Γιατί ο ήρωας της ταινίας να είναι ένας θεατρίνος και όχι ένας αθλητής , με δεδομένο ότι το αρχαίο δράμα που διδάσκει ο Τιμόθεος είναι όντως αρχαίο στην εποχή του, ανήκει στην δημοκρατική Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ. , εννέα ολόκληρους αιώνες πίσω, ενώ οι ολυμπιακοί αγώνες καταργούνται ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια ιστορική εποχή (393 μ.Χ.) που τοποθετείται χρονικά η ταινία; <br /> Η απάντηση είναι μάλλον απλή: Ο Σταμπουλόπουλος αγαπά υπερβολικά το αρχαίο δράμα και πιστεύει πάρα πολύ στην διδακτική του δύναμη, ώστε να το τοποθετεί και να το επικαλείται τόσο σε εκείνη την εποχή , όπου ο κόσμος άλλαζε δραματικά προς κάτι νέο, σκοτεινό και άγνωστο , όσο και στην σημερινή όπου βιώνουμε κάτι ανάλογο. Επικαλείται την αρχαία τραγωδία , όπως ο Αριστοφάνης επικαλέστηκε τον Αισχύλο στους Βατράχους, όταν η πόλις των Αθηνών κλυδωνιζόταν. Αξίζει να σημειωθεί πως η κοινωνική εξέγερση που περιγράφει η ταινία στην Αντιόχεια εναντίον του Αυτοκράτορα με αφορμή μια θεατρική παράσταση, , αποτελεί ιστορικό γεγονός, το οποίο απετέλεσε επίσης και την αφορμή για την δημιουργία της ταινίας ( Δαυλός :1992, τ. 131) . <br /> Στη συνέντευξη που έχει παραχωρήσει στο περιοδικό Δαυλός που είναι αρχαιογνωστικό – αρχαιολατρικό περιοδικό αμφισβητούμενης εγκυρότητας , ο Σταμπουλόπουλος είναι ξεκάθαρος, προβάλλει το αρχαίο δράμα, ως ένα όχημα επιστροφής στην κληρονομιά του ελληνισμού - που κατά την άποψή του πιθανώς να αποτελεί την απάντηση στα σύγχρονα ιδεολογικά και υπαρξιακά αδιέξοδα της νεοελληνικής κοινωνίας - και ως ένα μέσον αποδέσμευσης, απολύτρωσης του ελληνισμού από τον χριστιανισμό, με τον οποίο είναι εκ της φύσεώς του ασύμβατος. Για τον λόγο αυτό προβάλλει επίσης στην ταινία του την λυσσαλέα επίθεση που δέχθηκε το θέατρο από την χριστιανική εκκλησία , επίθεση η οποία αποτελεί επίσης ιστορικό γεγονός και προς τούτο μπορεί να ανατρέξει κανείς στους λόγους του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. <br /> Όπως και να αποκωδικοποιεί κανείς τα μηνύματα της ταινίας και είτε τα ενστερνίζεται είτε όχι, δύσκολα θα βρεθεί θεατής που δεν θα μαγευτεί από την αισθητική της αποτύπωση. Ο Σταμπουλόπουλος προέβη σε μια άνευ προηγουμένου πολυδάπανη ελληνική παραγωγή, με γυρίσματα σε κατακόμβες, λουτρά και αρχαία ερείπια . Οι ενδυμασίες , οι καταπληκτικές μάσκες , ο υποβλητικός φωτισμός, οι γήινες χρωματικές αρμονίες, η μουσική, το αργό , τελετουργικό , ποιητικό ύφος της ταινίας, δύσκολα πείθουν ότι όντως πρόκειται περί ελληνικού έργου. Ο χορός επί παραδείγματι των 2 μελών του θιάσου στην έρημο, είναι ένα μικρό αριστούργημα, που θα μπορούσε από μόνο του να είναι μια ταινία μικρού μήκους. Τόσο ο σκηνοθέτης , όσο και οι συντελεστές της ταινίας ( Δ. Παπακωσταντής φωτογραφία, Γ. Ζιάκος Κοστούμια, Σ. Χριστοδουλίδης μουσική, Μ . Καραπιπέρης σκηνικά, Κ. Μίχος χορός) έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και γίνεται αντιληπτό το γιατί ο σκηνοθέτης προετοίμαζε ,όπως λέει ο ίδιος, την ταινία από το 1985. <br /> Εν κατακλείδι η προκείμενη ταινία, αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση του ελληνικού και γιατί όχι, του παγκόσμιου κινηματογράφου, λόγω της προωθημένης της θεματολογίας, η οποία στην χώρα μας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ , αφού γενικεύονται οι φωνές που απαιτούν τον διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους. Η ελληνική πολιτεία την τίμησε με τέσσερα κρατικά βραβεία του ΥΠΠΟ το 1991 και το 1993 έλαβε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας. Αποτελεί παραδοξότητα , το πώς έκτοτε έχει παραμείνει άγνωστη και ξεχασμένη από το ελληνικό κοινό. Όταν σήμερα το διαδίκτυο παρέχει πληροφορίες και σχόλια για την πιο ασήμαντη Δ΄κατηγορίας βιντεοταινία και το youtube βρίθει από κάθε λογής βιντεάκια και αποσπάσματα, οι καταχωρήσεις που αφορούν στους δύο ήλιους, είναι σχεδόν μηδαμινές, ούτε καν η ιστοσελίδα του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δεν την περιλαμβάνει, παρ’ ότι διαθέτει αρχείο για τις ανεξάρτητες προβολές κάθε έτους. Ο Γιώργος Σταμπουλόπουλος προσπάθησε να δώσει φωνή , σε αυτούς που φίμωσε η ιστορία, η ταινία του είναι άρτια, ενδιαφέρουσα, με άποψη και με ένα ενδιαφέρον μήνυμα , που θα πρέπει τουλάχιστον να προβληματίσει. <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ο σκηνοθέτης Γιώργος Σταμπουλόπουλος και το έργο του.</span> <br /><br /><br />Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και από το 1956 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και διευθυντής παραγωγής σε περισσότερες από εξήντα ταινίες μεταξύ των οποίων και 12 ξένες παραγωγές. <br /> Η πρώτη του ταινία Ανοιχτή επιστολή (1967) σημαδεύεται από το πραξικόπημα της χούντας το ίδιο έτος. Πρόκειται για υπαρξιακό, κοινωνικό δράμα που αφορά στα διλλήματα ενός νέου που ασφυκτιά μέσα στις λαϊκές συνοικίες του Πειραιά. Άνεργος, μεγαλωμένος με τις στερήσεις της μεταπολεμικής γενιάς αναμετρά την σχέση του με τον νέο, ξενόφερτο τρόπο ζωής της ελληνικής κοινωνίας, που προσπαθεί να θάψει τα μελανά σημεία της ιστορίας της με έξαλλα <br />πάρτι, αλκοόλ, καμπαρέ και ελεύθερο σεξ. <br /><br />Ταινία που «όπου κι αν την αγγίξεις πονάει», καθώς χτυπά τον κυρίαρχο, αποϊστορικοποιημένο και εφησυχαστικό τρόπο ζωής της νεοελληνικής κοινωνίας, αντιπαραθέτοντας την ιστορική μνήμη και τα πραγματικά προβλήματα της εργατικής τάξης ( Μπαστέας, 2008) . Όπως ήταν επόμενο, η χουντική επιτροπή απέρριψε την συμμετοχή της ταινίας στο 8ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1967. Ωστόσο, το 1968 θα λάβει το βραβείο FIPRESCI από το Φεστιβάλ του Locarno. Έκτοτε και έως το 1980 ο Σταμπουλόπουλος θα εγκαταλείψει τον καλλιτεχνικό κινηματογράφο και θα ασχοληθεί βιοποριστικά με τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, γυρίζοντας περισσότερες από χίλιες. <br /> Το 1980 επανέρχεται με το ντοκυμαντέρ μυθοπλασίας Και ξανά προς την δόξα τραβά, με πρωταγωνιστή την πιο cult φυσιογνωμία της νυκτερινής πίστας τον Γιάννη Φλωρινιώτη, ο οποίος απομυθοποιεί τον εαυτό του. Το έργο εξιστορεί την πορεία ενός λαϊκού τραγουδιστή, που ως διάττων αστέρας μεσουρανεί και χάνεται το ίδιο γρήγορα από το star system της αθηναϊκής νύκτας. Η ταινία παρουσιάζει με αμεσότητα στιγμιότυπα ενός χαμηλής στάθμης κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, που εξακολουθεί να αποτελεί πραγματικότητα για τους περισσότερους νεοέλληνες και τους μηχανισμούς καθιέρωσης/ εκμετάλλευσης φθηνών ινδαλμάτων από αδίστακτους και άπληστους μάνατζερ . Συμμετείχε στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Μόσχας, έλαβε βραβείο σεναρίου από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ,εύφημο μνεία από το ΕΚΚ και προσφάτως προβλήθηκε από το φεστιβάλ cult ελληνικών ταινιών. <br /> Η επόμενη ταινία Προσοχή Κίνδυνος (1983) είναι σε συμπαραγωγή με το ΕΚΚ. Η υπόθεση αφορά στην ιστορία ενός αμετανόητου φονιά που με τραμπουκισμούς κατατρομοκρατεί το χωριό και την οικογένειά του και παραβιάζει όλους τους κανόνες της ηθικής και του νόμου διατηρώντας αιμομικτικές σχέσεις με την κόρη του και προκαλώντας θανατηφόρα ατυχήματα στα διερχόμενα αυτοκίνητα μιας λεωφόρου προκειμένου να συλήσει τα πτώματα. Ταινία τρόμου με διφορούμενη αφήγηση, που καυτηριάζει την συνενοχή δια της σιωπής και τις ανομολόγητες πτυχές της οπισθοδρομικής ελληνικής επαρχίας . Έλαβε 5 βραβεία από το 37ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ της Αλεξάνδρειας . <br /> Η τελευταία και αρκετά πρόσφατη ταινία του Σταμπουλόπουλου έχει τον τίτλο Πανδώρα (2006). Ο σκηνοθέτης δομεί την ταινία του με βάση τον γνωστό αρχαίο μύθο με φόντο αυτή την φορά την κατοχική , εμφυλιακή και μετεμφυλιακή περίοδο της Ελλάδας. Ο Βασίλης στα 60 του χρόνια επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι και του ξυπνούν μνήμες της παιδικής του ζωής και της οικογενειακής του περιπέτειας. Μια μοιραία γυναίκα , ελληνοαμερικανίδα (Θεοδώρα Τζήμου), φέρνει τα πάνω κάτω στην οικογένεια του αλλά και σε ολόκληρο το χωριό, ώσπου να ξεσκεπαστεί μια πλεκτάνη στην οποία συμμετέχει η ίδια μαζί με αμερικανούς στρατιώτες στην κοντινή βάση . Η ταινία έλαβε το 3ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους και το βραβείο Ερμηνείας 1ου Γυναικείου Ρόλου για την Θεοδώρα Τζήμου, από το 47ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο Σταμπουλόπουλος παίζει με τον φιλμικό χρόνο , ανατρέχοντας από το παρελθόν στο παρόν με ενδιαφέροντα τρόπο, ωστόσο , η φιλμική του γραφή, κρίθηκε από ορισμένους ως παλαιομοδίτική. <br /><span style="font-weight:bold;"><br /><br />ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span><br /><br />Θα σταλεί με μαιλ σε όποιον την ζητήσει.<br />H φωτογραφία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου έχει ληφθεί απο το ηλεκτρονικό αρχείο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-52933867776856291662010-06-04T20:50:00.004+03:002010-06-04T22:21:03.147+03:00Το στερεότυπο του "κακού Εβραίου" και του "καλού" Άραβα.Το κείμενο που ακολουθεί , είναι η απάντησή μου στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του κου Πεκλάρη στην Athens Voice http://networkedblogs.com/4tFPw αναφορικά στις στερεοτυπικές προκαταλήψεις με τις οποίες αντιμετωπίζουμε τους Εβραίους εν σχέσει προς τους Παλαιστίνιους, με αφορμή τα τελευταία τραγικά γεγονότα κατά την διεθνή αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Γάζα.<br /><br />Παρότι συμφωνώ επί της αρχής με το άρθρο του, εν τούτοις παρουσιάζει πολλές ανακρίβειες και άστοχα επιχειρήματα.<br /><br />1.“Βίβλος δεν μπορεί να διαψευστεί” .<br /><br />H βίβλος , μπορεί και έχει διαψευστεί σε πλήθος ζητημάτων και διαψεύδεται συνεχώς όσο προχωρά η επιστήμη. Σε καμία περίπτωση η βίβλος ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί ως ιστορικό τεκμήριο από κανέναν σοβαρό επιστήμονα, μπορεί μεν να δίδει κάποιες ιστορικές ενδείξεις , αλλά δεν είναι δυνατόν να τις εκλαμβάνει κανείς ως de facto αληθείς. Η τεκμηρίωση της εβραϊκής παρουσίας στην περιοχή στους προϊστορικούς χρόνους και ο προσδιορισμός της ως προγονική κοιτίδα τους, μόνο δια της συνδρομής της αρχαιολογίας και των συναφών επιστημών μπορεί να δοθεί και όχι δια της... θεολογίας, συνεπώς δεν είναι δυνατόν να επικαλούμαστε την βίβλο για να επιβεβαιώσουμε την Εβραϊκή παρουσία στην Παλαιστίνη κατά το παρελθόν, πολλώ δε μάλλον να την νομιμοποιήσουμε στο παρόν. <br /><br />2.Είτε ωστόσο είναι , είτε δεν είναι πατρογονική εστία των Εβραίων η περιοχή αυτή , σίγουρα δεν νομιμοποιεί την σημερινή τους τους παρουσία εκεί και οπωσδήποτε δεν επαρκεί για να δικαιολογήσει ούτε την επεκτατικότητα , ούτε την βία που ασκεί το Ισραήλ. Μια αντίστοιχη αναλογία του επιχειρήματός θα ήταν κατά την ίδια έννοια να πολεμάμε εμείς οι ΄Ελληνες ακόμη με τους Τούρκους για την ανακατάληψη της μικράς Ασίας και να αξιώνουμε από τους Ιταλούς την Σικελία και άλλα εδάφη, που είναι και ιστορικώς και αρχαιολογικώς διαπιστωμένες πατρογονικές μας εστίες.<br /><br />3. Θα υπενθυμίσω ότι στα ιστορικά γεγονότα που παραθέτετε , ξεχάσατε (?) να αναφέρετε , πως πριν 1900 περίπου χρόνια οι Ρωμαίοι εξεδίωξαν όλους τους Εβραίους από το Ισραήλ, ότι η περιοχή ερήμωσε πλήρως από το εβραϊκό στοιχείο και ότι έκτοτε επί 18 σχεδόν αιώνες, οι Εβραίοι ζούσαν διασκορπισμένοι σε Ευρώπη και Ασία. <br /><br />4. Ξεχάσατε επίσης να πείτε, πως ήταν η πολιτική της Βρετανίας , η οποία κατείχε το Ισραήλ και την Παλαιστίνη μεταπολεμικά, που επέτρεψε την ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ εισροή χιλιάδων Εβραίων στην περιοχή, οι οποίοι άλλαξαν δραματικά τις πληθυσμιακές ισορροπίες και αγνόησε επιδεικτικά τα απελπισμένα διαβήματα διαμαρτυρίας των Παλαιστινίων , σχετικά με το κοινωνικό πρόβλημα που προκαλούσε αυτός ο υπέρογκος πληθυσμός παράνομων μεταναστών, που ΕΚΛΕΒΑΝ τα εδάφη τους. Σημειωτέον δε ότι όλοι αυτοί οι "παλιννοστούντες" Εβραίοι , εκτός από το κοινό θρήσκευμα, διέθεταν από ελάχιστη έως καμία εθνική, φυλετική ή γλωσσική συνοχή, μιας και προέρχονταν από διαφορετικά κράτη . <br /><br />Συνεπώς κύριε Πεκλάρη , όταν λέτε "πρέπει και οι δύο λαοί να ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ και να ζήσουν εκεί ειρηνικά", ζητάτε στην ουσία να “κόψουν τον λαιμό τους” οι Παλαιστίνιοι και να αποδεχθούν τους κλέφτες της γης τους, χάριν της ειρήνης. <br /><br />Κανείς νορμάλ άνθρωπος, δεν αντιλέγει ότι οι Εβραίοι είναι ένας ταλαίπωρος λαός, βασανισμένος και πληγωμένος, που πριν 60 χρόνια έφτασε στα όρια της απολύτου εξόντωσης λόγω ενός διάχυτου όσο και παράλογου ρατσισμού εναντίον τους, ο οποίος δυστυχώς εξακολουθεί να αναζωπυρώνεται , με ακραίες εκδηλώσεις μίσους να συμβαίνουν παντού, ακόμη και στην χώρα μας. Το δίκαιο όμως του αιτήματος για την δημιουργία ενός κυρίαρχου ισραηλιτικού κράτους που θα εγγυάται την ευημερία και την ασφάλειά των πολιτών του, χάνεται καθώς προσπαθεί να στηριχθεί στην κλοπή , στον φόνο και στην κατάφωρη αδικία εναντίον ενός άλλου λαού ( που σύμφωνα με την βίβλο που τόσο εμπιστεύεστε , είναι πρώτα ξαδέλφια των Εβραίων) . Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη , συγκεντρώνει και πολλαπλασιάζει την τραγικότητα της εβραϊκής ιστορίας, διότι οι Εβραίοι , αντί να μάθουν από τον δικό τους πόνο και να μην μιμηθούν τους βασανιστές τους, κάνουν τώρα τα ίδια στους Παλαιστινίους και νομοτελειακά, όταν ο βασανισμένος γίνεται βασανιστής, είναι πολλαπλάσια απάνθρωπος και επικίνδυνος... <br /><br />Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν δικαιολογεί την ρητορική και τις εκδηλώσεις μίσους εναντίων των Εβραίων , οι οποίες κλιμακώνονται εδώ στην πατρίδα μας, προσβάλλοντας και πληγώνοντας ανεπανόρθωτα τον πολιτισμό, την νοημοσύνη και την ανθρωπιά μας. Πέραν των αθρόων συκοφαντικών δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο , από διαφόρους υπερεθνικιστές , οι οποίες είναι υπερβολικότερες της Υπερβολής θα υπενθυμίζω τους πολύ πρόσφατους βανδαλισμούς των εβραϊκών μνημείων του ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη και στην Ρόδο και κυρίως τον ΕΜΠΡΗΣΜΟ της Συναγωγής των Χανίων φέτος γύρω στα χριστούγενα , η οποία λειτουργούσε ως βιβλιοθήκη, με αποτέλεσμα να γίνουν κάρβουνο περισσότερα από 2.500 σπάνια έως μοναδικά βιβλία , ανεκτίμητης ιστορικής και πολιτισμικής αξίας. <br /><br />Σε όλους αυτούς που υποστηρίζουν τέτοιες ενέργειες θα πρέπει να υπενθυμίσω πως εξαφανίζοντας τα ''ενοχλητικά κομμάτια'' της ιστορίας μας, αφανίζουμε τους εαυτους μας. Πράξεις τύπου damnatio memoriae είναι διπλά εγκληματικές, όταν τις προκαλούμε ειδικά εμείς οι Έλληνες, που ζούμε φέροντας εντός μας τις μνήμες από πατρίδες που χαθήκαν και που έχουμε κάνει ψωμοτύρι την επίκληση του ιστορικού μας παρελθόντος ( κάποιων τμημάτων του έστω) , προκειμένου να αντέξουμε το άτεγκτο παρόν και δικαιολογήσουμε τους "λίγους" εαυτούς μας. Αλλά αυτό είναι θέμα για μια επόμενη δημοσίευση. <br /><br />Προς το παρόν σας παραπέμπω στο θαυμάσιο άρθρο του κου Ροϊδη / Λασκαράτου για τον αντισημιτισμό στην χώρα μας και μην παραλήψετε να διαβάσετε τα πολύ διαφωτιστικά σχόλια που το ακολουθούν. http://networkedblogs.com/p24555100Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-81757824313457942202010-05-23T03:07:00.009+03:002010-06-04T20:48:29.116+03:00Και εγένετο ... Σύνθια!!Το πιο πυρηνικό ερώτημα είναι το ερώτημα της ύπαρξης: "Γιατί ζω ", "πώς υπάρχω";<br /><div style="text-align: justify;">Η επιστήμη μάλλον σύντομα θα μας δώσει την απάντηση, καθώς η επιστημονική ομάδα του γνωστού γενετιστή Κρεγκ Βέντερ, του οµώνυµου Ινστιτούτου στο Μέριλαντ της Καλιφόρνιας , ανακοίνωσε ότι δημιούργησε <span style="font-weight:bold;">πλήρως συνθετική ζωή</span> , έναν μονοκύτταρο οργανισμό , ονόματι Σύνθια!!<br />( Δείτε στα Νέα το σχετικό άρθρο :http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4575770&ml=1)<br /><br />Σκεφθήτε το, πάρτε λίγο χρόνο και δύο βαθιές ανάσες και σκεφθήτε πέρα και έξω από την ύπνωση του νεοελληνικού μικρόκοσμού μας: Λιγότερο από μια δεκαετία πριν χαρτογραφήθηκε το ανθρώπινο γονιδίωμα , ένα γεγονός , συγκλονιστικό για την ανθρώπινη Ιστορία και την ανθρώπινη Πρόοδο, πολλαπλάσια σημαντικότερο από το πάτημα του ανθρώπου στην Σελήνη . Μόλις μια εβδομάδα πριν , ο άνθρωπος "ιδιοποιήθηκε" μια ιδιότητα , που μέχρι σήμερα αποδιδόταν μόνο στους θεούς και ξαναγράφει , με εξ ολοκλήρου επιστημονικό τρόπο αυτή τη φορά το κεφάλαιο της Γέννεσης : <span style="font-style: italic;">Και εγένετο Σύνθια! </span> Όνομα, που ακούγεται αστείο, αλλά υποψιάζομαι πως δεν είναι διόλου τυχαίο, αφού παραπέμπει στα : συν-θέτω, σύνθεσις, συνθετικός, σε ό,τι δηλαδή συνιστά την ξεχωριστή <span style="font-style:italic;">φύση</span> του συγκεκριμένου κυττάρου. <br /><br /><br />Αρχίζοντας να επεξεργάζομαι φιλοσοφικά την Σύνθια, η ύπαρξη της οποίας , λαμβάνει ως νέο, κορυφαίο και ριζοσπαστικό δεδομένο μια εξέχουσα θέση στο πάζλ του αρχέγονου υπαρξιακού Ερωτήματος, παραπέμπω σε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντερ του γνωστού άθεου βιολόγου Richard Dawkins ,με θέμα του το νόημα και το αίτιο της ανθρώπινης ύπαρξης.<br />Ελπίζω με την δική σας βοήθεια να προσθέσουμε μερικά ακόμη κομματάκια σε αυτό το παζλ:<br /><br />1. http://www.youtube.com/watch?v=erwLdQ1F_Tk&feature=related<br />2. http://www.youtube.com/watch?v=FYn32G20Dw4&feature=related<br />3. http://www.youtube.com/watch?v=ud4SXQf01ck&feature=related</div>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-28192392012510631822010-05-22T23:09:00.002+03:002010-05-23T17:13:59.077+03:00Ιθαγένεια, υπηκοότητα , εθνικότητα και άλλα χαώδη....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_CMlijPOX-uMU_9_df6PfWv1vYQKK5zj8kMddBsIqppdKvU9LODsL4_EbS2_NbhcTUVoOk7UUcjmOqHwYdhaHo3-2NjumghR_mjutUejUuRuUSZgCpTfGFgc2tW7Sy5NpIGjL0uG8ADpp/s1600/natura37.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 200px; height: 179px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_CMlijPOX-uMU_9_df6PfWv1vYQKK5zj8kMddBsIqppdKvU9LODsL4_EbS2_NbhcTUVoOk7UUcjmOqHwYdhaHo3-2NjumghR_mjutUejUuRuUSZgCpTfGFgc2tW7Sy5NpIGjL0uG8ADpp/s200/natura37.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5474468407041641890" border="0" /></a>
<br />Με αφορμή μια συζήτηση για το μεταναστευτικό και την προσπάθεια των συμμετεχόντων να συνεννοηθούν μεταξύ τους παρά τις γλωσσικές και νοηματικές παραποιήσεις των ημερών μας, σας μεταφέρω την δική μου απάντησή , που θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως μια βάση ευρύτερης συνεννόησης, για να ξέρουμε τι λέμε και τι εννοούμε τελικά....
<br />
<br />Η λέξη ''ιθαγενής'' περιγράφει μια καθαρά βιολογική κατάσταση, το γένος στο οποίο ανήκει κάποιος (ιθυς = ο κατευθείαν (επιθ.) + γένος) σε στενή συνάρτηση πάντοτε με τον βιότοπό του .Εκ των πραγμάτων ένας άραβας φερειπείν , όσα χρόνια και να ζήσει στην ελλάδα, ακόμη και αν έχει γεννηθεί εδώ, δεν μπορεί να γίνει ιθαγενής ούτε και τα παιδιά του, διότι ιθαγενής γεννιέσαι, δεν γίνεσαι, όπως πχ αν δεν έχεις γεννηθεί ινδιάνος , δεν μπορείς να γίνεις ιθαγενής ινδιάνος.
<br />
<br />Αντιθέτως η εθνικότητα , είναι ένας ευρύτερος όρος που μπορεί να περιλαμβάνει πλήθος γενών , ή φυλών κλπ ( έθνος = πλήθος ομοειδών πραγμάτων, ''το έθνος των μελισσών " λέει ο Ηρόδοτος αν δεν με γελά η μνήμη μου) . Η εθνικότητα είναι πρωτίστως θέμα αυτοπροσδιορισμού, αν θες να είσαι έλληνας , αν πιστεύεις ότι είσαι έλληνας, τότε είσαι ( εδώ κολλάει το έλληνας γίνεσαι, δεν γεννιέσαι).
<br />
<br />Η υπηκοότητα πάλι, προφανώς προέρχεται εκ του υπακούω και πηγαζει όντως από τα μοναρχικά καθεστώτα. Σήμερα -ευτυχώς- ο πολίτης , έχει υποσκελίσει τον υπήκοο . Παρ' όλα αυτά υπάρχει ακόμη , πέραν της de jure σημασίας της λέξεως , ένα σημείο, στο οποίο η λέξη αυτή , εξακολουθεί να διαθέτει ένα ειδικό βάρος , στην υπακοή , όχι πλέον του ηγεμόνα , αλλά των νόμων του κράτους, της πολιτείας μας.
<br />
<br />Συμπέρασμα :
<br />Μπορεί να είσαι ιθαγενής , χωρίς να είσαι έλληνας ( επειδή για τον οποιονδήποτε λόγο δεν αυτοπροσδιορίζεσαι ως τέτοιος).
<br />
<br />Μπορεί να είσαι έλληνας, χωρίς να είσαι ιθαγενής ( επειδή δεν γεννήθηκες εδώ ή επειδή δεν ζείς πια εδώ,ή επειδή φυλετικά ανήκεις κάπου αλλού).
<br />
<br />Υπήκοος είσαι , άπαξ και αποφασίσεις να ενταχθείς πλήρως σε αυτήν την πολιτεία σεβόμενος τους νόμους της.
<br />
<br />Πολίτης είναι μια έννοια πιο διευρυμένη και δημοκρατική εν σχέσει προς την υπηκοότητα, διότι , προϋποθέτει εκτός από το να υπακούς και να απολαμβάνεις δικαιωματα και υποχρεώσεις, να δράς ως πολιτικό όν στην καθημερινότητά σου, να μην είσαι απαθής και αδρανής .
<br />
<br />Η νομική χρήση των εννοιών αυτών , είναι που προκαλεί σύγχυση, δεδομένου ότι οι νομικοί, παρά την καθομολογουμένη γλωσσική τους ευρυμάθεια, δεν είναι φιλόλογοι . Πάντως , για να κλείσουμε το θέμα, η ''απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας'' είναι ένας όρος εντελώς γελοίος και αδόκιμος, διότι τούτο είναι κάτι που απλά είτε το έχεις , είτε όχι, δεν το αποκτάς ποτέ και αυτή είναι ίσως η μόναδική φορά , που - με πολλή επιφύλαξη βεβαίως - θ' αναγνωρίσω στους <<ελληνάρες>> ένα δίκαιο που σκούζουν .
<br />
<br />Εφόσον η υπηκοότητα , ως έννοια είναι ελλειπής ( αλλά σαφώς ακριβέστερη και ορθότερη της ιθαγένειας), η περίφραση <<ιδιότητα του Έλληνα πολίτη>> είναι μακριά και δύσχρηστη και το επίθετο ''πολίτης'' δεν παράγει ένα ουσιαστικό ικανό να περιγράψει το ζητούμενο ( εκτός αν χρησιμοποιήσουμε τον όρο ''πολιτεία'' με 2 έννοιες την σημερινή και του citizenship) προτείνω ο νομοθέτης να ρωτήσει τον Μπαμπινιώτη....
<br />
<br />Καλή σας νύχτα :-)Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5496404523262897344.post-51914998838741642882010-05-22T13:24:00.000+03:002010-05-22T13:26:22.577+03:00<h3 class="post-title"> <a href="http://sfrang.blogspot.com/2010/05/blog-post_1216.html">Ολόσωμο αγαλματίδιο Επίκουρου</a> </h3> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip_wnweJcXKnNKAV4Hya7CnQY-aupIpK42LO2oM-E8gzML2LRjr1XT8v7VUf22szzsRn1-uD8C1W9zy_9NxVQG9L5qHK4YymMQzw2bFNEQSVTf8yo7vLR-b6n8PmEGDsPfKhmGJez2R6AF/s1600/agalmaEpikourou.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip_wnweJcXKnNKAV4Hya7CnQY-aupIpK42LO2oM-E8gzML2LRjr1XT8v7VUf22szzsRn1-uD8C1W9zy_9NxVQG9L5qHK4YymMQzw2bFNEQSVTf8yo7vLR-b6n8PmEGDsPfKhmGJez2R6AF/s320/agalmaEpikourou.jpg" border="0" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><br /><br />Με βάση την κορωνίδα ενός ορειχάλκινου λυχνοστάτη του 1ου πx αιώνα, από την έπαυλη των επικούρειων παπύρων στην Ηράκλεια της Καμπανίας, η οποία φιλοξενείται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, καταφέραμε να αναπαραγάγουμε το ολόσωμο άγαλμα, εμπνευσμένο από σμίκρυνση ελληνιστικού ανδριάντα. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μόνον ο Επίκουρος και οι μαθητές του απεικονίζονταν με βιβλία στα χέρια, προκειμένου να υποδείξουν ότι το μέσο για την απαλλαγή του ανθρώπου από τους υπαρξιακούς φόβους είναι η επιστημονική γνώση, η οποία μεταδίδεται διαμέσου των κειμένων. Το ύψος του αγαλματιδίου είναι 28 εκατοστά!<br /><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">(Παραγγελίες του αγαλματίδιου: </span></span><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Εκδόσεις: ΒΕΡΕΤΤΑ, Κοσκινού, 85100-ΡΟΔΟΣ, τηλ: 22410 72648, </span></span><a href="http://www.verettas.gr/" style="color: rgb(222, 112, 8);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">www.verettas.gr</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">, email: </span></span><a href="mailto:info@verettas.gr" style="color: rgb(222, 112, 8);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="">info@verettas.gr</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">. Έρχεται με αντικαταβολή!)</span></span></span></div> <div class="linkwithin_text" id="linkwithin_text_0" style="margin: 0pt; border: 0pt none; padding: 20px 0pt 5px; text-align: left; font-weight: bold;"><br /> </div>Επικούρειαhttp://www.blogger.com/profile/09731357923957342391noreply@blogger.com1